“Op mijn kin draag ik een alalihunu meteta, de traditionele kinmarkering voor vrouwen uit prekoloniaal Maluku, de Molukken. De tatoeage staat voor de drie grote rivieren uit het scheppingsverhaal van mijn volk, afgebeeld als drie lijnen. Het streepje op de lip staat voor het vertellen van verhalen, wat in mijn cultuur van oudsher vooral door vrouwen werd gedaan.
Op mijn voorhoofd zie je een manukau, een vogel die staat voor bescherming, en naast mijn ogen het symbool van de clan waartoe ik behoor. De tatoeage in mijn hals kwam tot me in een droom. Zes jaar geleden kwam ik Joe Patty op het spoor, die vrouwen op traditionele wijze tatoeëert. Dat doet hij met de hand, met een stokje waarmee hij de inkt de huid in tikt. Je hoort dus geen machine, maar alleen dat regelmatige tikken, waardoor je in een soort meditatieve staat komt. Het was een spirituele ervaring, waarin ik even aangeraakt werd door mijn voorouders.
Liefde voor cultuur
Vier van mijn kinderen zijn inmiddels ook door Joe getatoeëerd. Niet in hun gezicht, daar vind ik ze te jong voor: ze moeten nog naar school en hun weg vinden op de arbeidsmarkt. Mijn tatoeages zijn voor mij een uiting van een diepe verbintenis met mijn voorouders, door wie ik me gedragen voel. En een intense liefde voor onze cultuur en gebruiken. Ik draag mijn markeringen met trots.”
De verhalen van 5 andere vrouwen met gezichtstatoeages lees je in LINDA. ‘DRUK, DRUK, DRUK’. Het magazine ligt vanaf woensdag in de schappen en is ook online te bestellen.