Vluchten

“Ik heb Pakistan verlaten omdat ik Christen ben en een meisje. Ik kreeg te maken met invloedrijke personen die je proberen om te praten om je te bekeren. Ze kunnen alles met je doen, denk bijvoorbeeld aan een ontvoering. Je familie zal dan nooit weten waar je bent en of je überhaupt nog leeft. Toen ik in Pakistan woonde kon ik niet zonder assistentie van mijn vader of broer over straat, in 2016 vluchtte ik daarom naar Nederland. In Pakistan kon ik eigenlijk niks meer”, vertelt Sarah.

Aankomst Nederland

Sarah komt bij aankomst in Nederland in Ter Apel terecht. “Vanaf het moment dat ik in Nederland aankwam besloot ik te denken in kansen. Ik wilde niet voor altijd een buitenstaander blijven. Ik besloot de cultuur te leren kennen en nieuwe mensen te ontmoeten. Ik pakte alles aan wat kon, zo leerde ik gelijk Cambridge Engels in Utrecht.” Sarah studeerde in Pakistan Hospitality & Business, maar een baan in Nederland vinden wil haar niet lukken. “Toen ik eenmaal in Amsterdam woonde droomde ik van een eigen restaurant, maar besefte dat ik daar een te klein netwerk voor had. Daarnaast zorgde de coronacrisis ervoor dat de sector waarin ik was opgeleid op z’n gat viel.”

Ondanks dat Sarah helemaal alleen was in Nederland, zocht ze verder. “Veel mensen snapten niet waarom ik zo graag wilde werken. Ze vroegen dan aan mij: ‘Maar je hebt toch een uitkering?’, maar zo wilde ik niet leven. Ik wilde geen uitkering en de rest van mijn leven afhankelijk zijn.” Sarah probeerde haar netwerk uit te breiden, de cultuur te leren kennen en zich om te scholen voor een baan in de IT. Ze volgde daarnaast ook een cursus ‘ondernemen’,  via de Gemeente Amsterdam. “Momenteel werk ik als programmeur bij PostNL. Ik word daar heel goed begeleid en heb een heel lief team om mij heen.”

Familie

Sarah heeft sinds haar vertrek uit Pakistan haar familie niet meer gezien. “Ik ben nu statushouder maar wacht op goedkeuring van mijn papieren om echt Nederlander te worden. Omdat ik nu geen papieren heb is reizen moeilijk. Straks als ik die wel heb, dan wil ik mijn familie graag weer zien.”

Of Sarah graag in Nederland blijft wonen? “Ik houd van Nederland, behalve het weer”, vertelt ze. “Er zijn veel gekke dingen. Bijvoorbeeld hagelslag, ik ken dat alleen als versiering op een cupcake. In Nederland eet iedereen dat als broodbeleg.” Ook verjaardagen vindt Sarah bijzonder. “Je zit dan in een kring en feliciteert niet alleen degene die jarig is. Je feliciteert eigenlijk iedereen met de verjaardag van degene die jarig is.”

Sarah kijkt nu, zes jaar later, positief terug op haar verleden. “Vanaf het moment dat ik aankwam in Nederland, wilde ik mijzelf niet labelen als ‘vluchteling’. Vluchteling klinkt zo negatief, ik gebruik liever het woord ‘immigrant’. Ik besloot dit te zien als Gods pad, dit had zo moeten zijn.”

Stichting Vluchteling: 'begrip voor vluchtelingen stijgt'Lees ook