Van leven met de dag tot het moederschap: in haar nieuwe ‘autografische’ boek laat Renske de Greef (38) haar ‘mamamorfose’ zien.
“Moederschap is geen vanzelfsprekend oergebeuren”, zegt ze tegen LINDA.nl. “Het is niet zo dat het zich nadat je een kind gebaard hebt instinctief aan je openbaart. Het vereist toewijding, en voor mij is dát liefde.”
Moederschap is dus een “werk in uitvoering” – de boektitel die Renske eigelijk in gedachten had. Met illustraties, verhalen en “genoeg grapjes” laat ze zien hoe ze zichzelf als moeder uitvindt. Aangezien anderen bij die titel vooral de gele borden van wegwerkzaamheden voor zich zagen, noemt ze haar boek uiteindelijk Mamamorfose. “Het gaat over transformatie en het loslaten van de schijn van controle. De verwachtingen van het moederschap komen niet altijd overeen met de realiteit.”
In haar boek typeert Renske haar single bestaan als een leven met ‘lange nachten, luie dagen en opvallend veel knoflooksaus’ op haar wang. Ook nadat vriend Sieger verschijnt, komt haar kinderwens niet meteen in beweging. “Ik wilde graag kinderen, maar dacht altijd dat ik getroffen zou worden door een bliksemschicht en 100 procent zeker zou weten dat ik ze nú wilde.”
De bliksem blijft uit, maar Renske ziet – bijna tot haar verbazing – dat leeftijdsgenoten wél ‘gewoon’ met kinderen beginnen. “Terwijl ik me op mijn dertigste nog steeds afvroeg of ik wel echt volwassen was. Als ik alleen al over het moederschap nadacht, voelde het alsof ik eerst toelatingsexamen moest doen en dan een belletje zou krijgen, van: ‘Dat gaan we niet doen.'” Als ze ook nog te horen krijgt dat ze wellicht minder vruchtbaar is door de groeihormonen die ze als kind slikte, blijkt de keuze meer “een optelsom van factoren” te zijn.
Tekst en illustratie door Renske de Greef.
Al snel is het raak, maar ook een zwangere Renske herkent niet meteen de moeder in zichzelf. “Mijn beeld van moederschap lag zo ver weg van hoe ik over mezelf dacht. Tot mijn schaamte bleken er diep verstopte vooroordelen aan de oppervlakte te komen, en zag ik bij een ‘moeder’ een oervrouw voor me met drie kinderen op de heup die leefde voor deze rol. Ik realiseerde me dat ik een innerlijk seksist in mij had. Ik wilde wel zwanger zijn, maar ook stoer, rock ’n roll en macho blijven. Alsof ik zwanger wilde zijn als een man.”
Voor een deel kwamen die beelden vanbinnen, maar ook de reacties op haar dikke buik waren vaak niet al te vrouwvriendelijk. “Ze namen me niet meer helemaal serieus. Op een werkborrel vroeg iemand of ik nu alleen nog over rompertjes zou schrijven. Alsof moeder zijn gelijk staat aan oppervlakkigheid.”
Tekst en illustratie door Renske de Greef.
Over de bevalling schrijft Renske dat haar een ‘dierlijke roes’ was beloofd. Maar dat valt tegen. “Ik dacht dat ik mezelf sterk zou voelen en brullend zou baren. Maar ik zit altijd heel erg in mijn hoofd, en dat bleef zo. Ik had nooit echt op mijn lijf hoeven te vertrouwen, en ik kon de controle niet volledig loslaten. Mijn persoonlijkheid bleek geen goede match voor het concept bevallen.”
Tekst en illustratie door Renske de Greef.
In het boek staat een tekening waarop ze met wijd opengesperde ogen met een pasgeboren baby in haar armen zit. “Ik kon niet meteen bij de emotie en het gevoel van liefde, want ik was echt in shock van wat er net gebeurd was.”
Het geheim van Francine Oomen bleek ook dat van haar moeder: 'Het monster wordt steeds groter'
Wat volgt is “een fantastische, en verwarrende tijd. Er gebeurt ineens heel veel tegelijkertijd en ik had het gevoel dat ik als moeder hoorde te weten wat ik moest doen. Maar soms voelde dat als watertrappelen. De liefde die ik ervaarde, had ik nog nooit eerder gevoeld.”
Renske is een hoofdmens – ze houdt van praten en grapjes. Het lijfelijke van de kraamtijd was nieuw. “Ineens lag ik in een bed dat nat was van de tranen, melk, bloed en plas. Een heerlijke bende. Mijn dochter werd tijdens een hittegolf geboren, en we lagen samen helemaal bloot op bed, op van die absorberende matjes. Dat was echt iets wonderlijks, dat je zo dichtbij een ander mens bent. Heel intiem en heel anders dan de naar Zwitsal geurende baby’s die je tijdens kraambezoekjes aangereikt krijgt.”
Tekst en illustratie: Renske de Greef.
Heel zorgzaam is Renske nooit geweest. Ze moet dus niet alleen een nieuwe relatie met haar kind maar óók met zichzelf aangaan. Het zachte en vormloze van haar nieuwe lichaam en de nieuwe zachtheid in haar karakter – ze moest er even aan wennen. De ‘coole’ muur moest afgebroken worden.
“Ik zag mijn niet-zorgzaamheid altijd als feminisme. Maar dat sloeg nu nergens meer op – ik wilde niet ‘bohemien’ tekortschieten, ik was juist heel toegewijd en wilde alles goed doen. Dat zorgde voor een enorme onzekerheid. Tegelijkertijd vond ik ook dat ik meteen weer zin moest hebben in werken en uitgaan, en mijn lichaam in vorm moest boetseren.”
Het is het begin van een korte ‘baby midlife crisis’ die ze zelf als “een beetje kinderachtig” typeert. “Een baby maakt je wereldje best klein, en ik miste mijn lidmaatschap van de volwassen wereld. Ik probeerde op een onbeholpen manier mijn oude zelf terug te vinden door obsessief te sporten – wat helemaal niet bij me paste – veel uit te gaan en te flirten. Ik wilde de controle terugpakken, omdat het leek alsof de baby meer mocht bepalen dan ik.”
Tekst en illustratie door Renske de Greef.
Al snel beseft ze dat ze dit óók niet wil. “Het was een soort duivelsuitdrijving – ik moest het eruit leven. Door even mijn zelfopgelegde grenzen over te gaan, wist ik dat ik niet zo door het leven wilde gaan. Ik vond steeds meer de durf om mijn zachte en kwetsbare kant toe te staan. Tegelijkertijd besefte ik vooral dat het ouderschap dus werk in uitvoering is, en dat het zoekende oké is, bij mannen én vrouwen. Het is voelen, trekken, schuiven en duwen om met een nieuw mens en een nieuwe rol om te gaan.”
Acht jaar geleden werd Renske voor het eerst zwanger. Haar oudste dochter Boris is inmiddels zeven, en inmiddels heeft zij er een zusje bij. Mamamorfose is een eerlijk, kwetsbaar én grappig verhaal – precies wat ze tijdens haar eerste zwangerschap tussen het zoete en stoere aanbod gemist heeft. “Gelukkig heeft kwetsbaarheid de afgelopen jaren een opmars gemaakt, en zijn we als ouders opener geworden. Maar ik denk dat onderwerpen zoals moeder- en zwangerschap gedijen bij een veelheid aan verhalen. Het is goed om te laten zien dat het bij iedereen anders gaat.”
‘Mamamorfose’ van Renske de Greef is vanaf maandag verkrijgbaar.
'Ook mannen zouden zich moeten verdiepen in de baarmoeder’
