De oudste dochter van Marlijn van Eck (54) is inmiddels al 20, maar haar geboorte staat nog scherp op haar netvlies. Marlijns bevalling duurde maar liefst vier dagen en zorgde ervoor dat de kersverse moeder nog maandenlang uitgeput was.
In de rubriek Bijzondere Bevallingen horen we de opmerkelijkste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“Mijn zwangerschap was vrij standaard”, aldus Marlijn. “De eerste drie maanden was ik misselijk, daarna ging het hartstikke goed. De avond voordat de weeën begonnen, ben ik zelfs nog naar de bioscoop geweest.”
De weeën beginnen op de uitgerekende datum. “Het begon om 09.00 uur ’s ochtends. Ik had elke tien minuten weeën, maar het zette niet door.” Hoe langer het duurt, hoe zwaarder het wordt. “Van zaterdag tot dinsdag heb ik niet geslapen. Ik had pijn en werd steeds vermoeider. Destijds wilden ze zo min mogelijk ingrijpen tijdens een eerste bevalling. Ik werd aan mijn lot overgelaten, maar na lang zeuren mocht ik dinsdagavond toch naar het ziekenhuis. Ik moest slapen, dat lukte thuis niet als ik elke tien minuten weeën bleef hebben.”
Ze krijgt een prik tegen de pijn en een slaapmiddel, zodat ze eindelijk wat nachtrust kon pakken. “Maar toen ik ontspande, zette het door. De bevalling duurde de hele nacht. Ik moest de weeën urenlang wegpuffen, omdat er niet voldoende ontsluiting was. Ik was uitgeput en wist op een gegeven moment van voren niet meer dat ik van achteren leefde. Uiteindelijk kwam mijn dochter woensdagochtend om 09.00 uur ’s ochtends met een vacuümpomp ter wereld.”
Bijzondere bevalling: vrouw verwelkomt zoon Ties op een rotonde
Marlijn is dolgelukkig met het kleine meisje. “Het was die nacht volle maan en er waren heel veel vrouwen in het ziekenhuis die aan het bevallen waren. Ze lagen zelfs op de gang. Daar lag ik dan met mijn pasgeboren dochter op mijn borst. Het raam stond open, daar was het eigenlijk te koud voor. Ik was opnieuw aan mijn lot overgelaten, maar ik was ook blij met mijn kindje. Het was een rare gewaarwording om ineens moeder te zijn.”
En ze is niet de enige moeder in het verhaal. “We moesten papierwerk invullen, maar we konden alleen invullen wie de vader en wie de moeder was. Terwijl er in ons geval twee moeders waren. Het woordje ‘vader’ had ik doorgekrast, maar dat zorgde voor verwarring. De verpleegkundige dacht dat ik het per ongeluk verkeerd had gedaan. Ze waren niet ingesteld op twee moeders, maar uiteindelijk kwam het allemaal goed.”
Een maand lang geeft ze borstvoeding. “Maar mijn lichaam was op. Ik kon geen melk produceren die voedzaam genoeg was. Ze groeide niet, dus moest ik stoppen. Dat was heel jammer, want ik wilde het zo graag.” Marlijn herstelt moeizaam. “Zelfs op foto’s van maanden daarna zie ik dat ik helemaal op was. Ik was uitgemergeld.” Marlijn geniet evengoed van haar dochter. “Ik kon uren met mijn baby op schoot zitten en genieten. Er hoefde maar weinig te gebeuren.”
Inmiddels zijn Marlijn en de moeder van haar twee dochters uit elkaar. “De tweede bevalling was een stuk makkelijker. Zij is binnen een paar uur zonder hulpmiddelen thuis geboren. Dat was fijn. Zeker aangezien de eerste bevalling een traumatische ervaring is geweest. Dat zit nog steeds in mijn lichaam opgeslagen.”
Ze wil aanstaande moeders daarom graag waarschuwen: “Laat je dit niet gebeuren. Kom voor jezelf op. Niet ingrijpen is mooi, maar je moet daar niet te ver in doorgaan. Bij mijn tweede bevalling heb ik met de verloskundige afgesproken dat er indien nodig ingegrepen zou worden. Dat ik geholpen zou worden. En dat is gebeurd.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Kim werd na complexe eerste bevalling ongepland zwanger: 'Ik dacht dat ik dood zou gaan'
