Begin 2022 krijgt de man van Loeke (50) acute leukemie. Het is meteen duidelijk dat het ernstig is. Toch blijft hij positief. “Aan het eind zei hij: ‘Het is goed zo. Ik heb compleet geleefd zoals ik wenste.'”
Haar man Serge laat Loeke en hun twee kinderen van 14 en 17 jaar achter. “Zij waren boos. Maar dat mocht er ook zijn.”
Serge was een man die vol in het leven stond, vertelt Loeke. “Doen waar we plezier aan beleefden, vonden we belangrijker dan tachtig uur per week werken en veel geld verdienen. Hij maakte altijd bewust tijd voor de echte dingen in het leven, zoals zijn gezin, familie en vrienden.”
“Dat kwam ook door zijn vader. Serge verloor zijn vader toen hij nog heel jong was. Hij heeft altijd geweten dat het leven zomaar afgelopen kon zijn. Dat was de rode draad in zijn leven. Niet als angst, maar juist positief. Hij zei: ‘Ik ga doen wat ik leuk vind, want je weet niet hoelang het duurt.’ Dat vond ik zo mooi aan hem.”
Marjoleins dochter Emma (6) had leukemie: 'Ik zal nooit meer een onbezorgde moeder zijn'
De eerste symptomen van Serges ziekte volgen na een wintersportvakantie rond de jaarwisseling van 2021-2022. “Voordat we weggingen was Serge al een tijd heel moe. We dachten dat het misschien de nasleep van een corona-infectie was. Op wintersport had hij nergens last van, maar toen we net thuis waren, kwam hij de trap niet op. Hij was volledig buiten adem. Het was zo erg dat ik dacht dat hij misschien een hartaanval had.”
Na veel onderzoek krijgt Serge de diagnose acute leukemie. “Het was meteen duidelijk dat het ernstig was. De artsen zeiden: ‘Je hebt de klootzakken onder de klootzakken te pakken.'” Omdat Serge zo fit is, proberen de artsen nog wel een behandeling. “Maar de kans was altijd klein dat die zou slagen”, zegt Loeke.
Er volgen maanden van chemotherapie en een stamceltransplantatie. Een periode vol pijn en verdriet, maar dat brengt Loeke en Serge ook nóg dichter bij elkaar. “Het was een bijzondere tijd voor ons tweeën. Hij zat tijdens behandelingen in isolatie, omdat zijn weerstand volledig werd afgebroken. Ik was de enige die bij hem mocht zijn. In isolatie hadden we geen afleiding van de buitenwereld, waren we volledig op onszelf aangewezen. Dat versterkte onze band.”
Serge houdt veel langer vol dan de artsen hadden verwacht. Maar dan komt er een einde aan de hoop, schrijft Serge in een bericht op Linkedin: “En dan is het 2 september. De arts komt meteen ter zake. Slecht nieuws. De leukemie is volledig terug en er is geen plan B of C. Dit is het dan.”
Serge schrijft: “Het is goed zo. Ik heb 48 prachtige, onvergetelijke jaren gehad. Ik heb geen bucketlist, ik heb compleet geleefd zoals ik wenste; mijn eigen pad gevolgd en alles, maar dan ook echt alles gekregen wat ik wilde. Met mijn vrouw en kinderen als absolute hoogtepunt. Tot ooit allen! Maak er wat moois van hier.”
Dominique (25) realiseert in haar rolstoel eindelijk grote wens van haar bucketlist
Serge blijft positief, zijn hele ziekte lang. “Hij koos direct voor de liefde”, legt Loeke uit. “Hij vocht voor zijn leven, maar vanuit vertrouwen en positiviteit in plaats van zich te verzetten tegen zijn ziekte. Dat hielp ons tweeën heel erg. Maar bij de kinderen zag ik weleens onbegrip en boosheid. Aan hen legden we uit dat ze natuurlijk heel boos en verdrietig mochten zijn. Dat het ook gewoon heel klote was wat er allemaal gebeurde. Dat hielp.”
Foto van de familie van Serge en Loeke met de kinderen. Tekst loopt door onder de foto.
Op een bepaald moment vertellen de artsen Serge dat hij nog twee weken te leven heeft. Hij neemt van iedereen afscheid, maar onverwacht houdt hij het langer vol. “Dat was bonustijd. Voor hem, maar ook voor ons. Nu waren we met z’n vieren. We waren vooral thuis. Af en toe dronken we een kopje koffie in de stad, of zelfs een wijntje. En hij wilde nog langs de lijn staan bij het hockey of voetbal van de kinderen. Dat is gelukt.”
Na het slechte bericht maken Serge en Loeke afspraken met de huisarts over het naderende einde. “Maar naarmate de tijd vorderde, kwamen we erachter dat die afspraken niet meer goed aanvoelden. Hij werd steeds zwakker, maar hij kon nog wel praten, een film kijken en knuffelen. Hij zei: ‘Zolang ik nog een kwartier per dag met mijn kinderen kan praten en met jou kan knuffelen, is dat me alles waard.’ Uiteindelijk is het einde heel natuurlijk verlopen. Hij heeft vredig thuis kunnen sterven, met ons om hem heen.”
Serge overlijdt op 30 oktober 2022 aan zijn leukemie. Ondanks het gemis, kan Loeke nog steeds blij worden van het leven. “Ik kan ook nu genieten van de kinderen, en als ik bijvoorbeeld buiten ben en kan tekenen of schilderen. Het is verdrietig en een enorm groot gemis. Maar ik ben niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten.”
Het gezin gaat zelfs weer op wintersport. “In de maanden voor Serges overlijden vroeg ik aan mijn kinderen waar ze nog blij van werden. Toen zeiden ze: ‘Als we aan skiën denken en er moet weer een hond komen.'”
“De wintersport zal heel confronterend worden, maar ook heel fijn. Het wordt enerzijds een herdenkingswintersport, maar we gaan ook nieuwe herinneringen maken. En daarna komt er een puppy. Want ook wij moeten verder.”
Ilona's dochter (2) heeft leukemie: 'Soms zien we de oude Charlotte weer even'
