Alles lijkt normaal te verlopen, tot Denis ineens stopt met spelen en tegen Lilla zegt pijn te hebben. Lilla loopt terug om te kijken waar Denis zich aan heeft kunnen stoten. Al snel schrikt ze, want ze ziet op dat moment twee vermoedelijke drugsnaalden, waar haar zoon Denis tijdens het zoeken naar de stenen waarschijnlijk door is geprikt.

“Ik raakte in paniek. Toch probeerde ik eerst rustig te worden. Ik wilde niet dat Denis ook in paniek zou raken”, vertelt ze. De huisarts van Lilla verwijst haar door naar de Spoedeisende Hulp. Aan Lilla wordt gevraagd de twee vermoedelijke drugsnaalden mee te nemen.

HIV

In het ziekenhuis kunnen de naalden niet worden onderzocht, omdat dat geen zekerheid zou geven of ze besmet zijn met het HIV-virus. Denis krijgt vaccinaties tegen Hepatitis B en C en ondergaat veel onderzoeken. “De arts wilde zo snel mogelijk beginnen met het slikken van HIV-remmers. Ook werd er van Denis een hartfilmpje gemaakt, zodat we wisten of hij gezond was en veilig medicijnen mocht gaan slikken”, vertelt Lilla.

De zware medicijnen verkleinen de kans op  een HIV-besmetting. Ze kennen veel bijwerkingen, waar Denis momenteel last van heeft.

Derde persoon ooit genezen van hivLees ook

Of Denis besmet is geraakt met het virus, weet Lilla nog niet. Pas na vier maanden kan ze haar zoontje laten testen op HIV. “Omdat Denis te jong is om pillen te slikken, krijgt hij het vloeibare medicijn”, vertelt ze. De medicijnen neemt Denis gedurende 28 dagen elke ochtend om acht uur én elke avond om acht uur in.

“Voor Denis is er veel veranderd. Normaal lag hij al te slapen om 20.00 uur. Ook vindt hij de medicijnen niet lekker. Ik kijk er steeds op toe dat hij ze wel doorslikt en niet uitspuugt. Ik moet hem steeds uitleggen dat het belangrijk is dat hij het doorslikt.”

Emotioneel

Het voorval en de periode daarna is Lilla niet in de koude kleren gaan zitten. “Ik voel heel veel emotie”, vertelt ze aangeslagen. “Het is intensief, maar ik ben ook bang geweest. Momenteel ben en voel ik mij rustiger en let ik vooral op Denis.” Lilla hoopt dat de medicijnen geen blijvende bijwerkingen hebben op haar zoontje. “Ik let er steeds op of alles wel goed met hem gaat. Als Denis ergens last van heeft, denk ik nu gelijk aan iets ergs.”

Lilla hoopt dat andere moeders dit niet hoeven meemaken. “Ik voel mij als moeder schuldig. Als ik van tevoren goed had gekeken of er iets lag, was dit niet gebeurd”, vertelt ze. “In de eerste weken mocht Denis niks meer. Geen vreemde dingen aanraken, nergens zomaar spelen. Steeds moest ik aan hem uitleggen waarom hij iets niet mocht. Ik liet Denis altijd graag vrij tijdens het spelen. Nu kijk ik altijd eerst om mij heen.”

Of Denis begrijpt wat er gebeurd is? “Ja. Als ik uitleg waarom hij iets niet mag, reageert hij: ‘Prik, prik'”, zegt Lilla. “Toch kan ik momenteel alleen maar supertrots zijn op hem.”

Eerste melding van drogeren met naald in Nederland: dit is wat we tot nu toe weten van 'needle spiking'Lees ook