We appen de hele dag door, maar soms komen dingen daar ook plotseling ten einde. In deze rubriek delen LINDA. lezers het laatste appje dat ze met iemand uitwisselden: van vrienden tot lovers, van exen tot ouders.
Vandaag de beurt aan Miranda (53), die het laatste appje van haar zus Petra deelt.
“In onze vroege jeugd waren we ‘gewoon zusjes’, in onze pubertijd werden we meer als vriendinnen. We zaten in hetzelfde handbalteam, genoten van dezelfde feestjes en gingen graag samen uit eten. Later raakten onze partners ook goed bevriend en bleven we afspreken in dezelfde vriendengroepen, onze kinderen groeiden nagenoeg samen op. We zagen elkaar zeker drie keer per week en appcontact was er dagelijks. Dus ja: we waren ontzettend hecht. Het nieuws van haar ziekte sloeg dan ook in als een bom.
Ze ging naar het ziekenhuis voor een cyste in haar baarmoeder, maar dat bleek eierstokkanker te zijn. Uitgezaaid. Er is van alles gedaan met chemo’s en bestralingen om het tegen te gaan, maar dat is helaas niet gelukt. Onze vader is in 2008 overleden middels euthanasie en ik wist dat mijn zus hetzelfde wilde als ze ooit in zo’n situatie terecht zou komen. Toen ze te ziek was om dingen te kunnen doen en het ook erg zwaar werd voor haar kinderen, wist ze dat het tijd was. Iedereen stond volledig achter haar keuze en ze maakte de afspraak.
De nacht voordat het zover was sliep ik maar een paar uur. Toen ik wakker werd zat Petra natuurlijk direct in mijn hoofd. Ik voelde de behoefte om haar een berichtje te sturen, gewoon met het gevoel wat ik op dat moment had. Ze antwoordde en eigenlijk ging ik een paar uur daarna al naar haar toe, om deze laatste dag met haar door te brengen.”
Het laatste appje van Sannes beste vriendin: 'Na 20 jaar ineens uit mijn leven verdwenen'
“Er hing een heel bijzondere sfeer bij haar thuis. Petra wilde per se zichzelf omkleden (‘Ik moet er wel mooi bij liggen’, zei ze) en zat een half uur van tevoren nog met een glas wijn en kopje soep beneden. We hebben ook nog met elkaar gelachen die dag, bijvoorbeeld toen haar zoon op het laatste moment nog een geheim van hem in haar oor fluisterde.
Ik vond het heel speciaal om dit allemaal mee te maken, en ik denk ook dat dit me heeft geholpen in het rouwproces. Je komt de werkelijkheid echt onder ogen, en die is hard, maar het biedt ook de mogelijkheid om nog samen te praten en herinneringen op te halen. Dat is heel waardevol. Toen het zover was hing er natuurlijk wel een enorme spanning in de kamer, en daarna was er veel, heel veel verdriet. Het was heel zwaar, maar ook wat het beste was voor Petra.
Elk jaar gaan we met de vriendinnengroep een weekend weg en dan hebben we altijd een Peet-momentje. We planten een boom voor haar, halen wat herinneringen op of maken er op een andere manier een mooi moment van. Ik lees regelmatig onze appgesprekken terug en sta altijd stil bij haar sterfdag, maar eigenlijk merk ik vooral dat mijn zus elke dag nog bij me is. Ze komt altijd wel eventjes langs in mijn hoofd. Het gemis is groot, maar de herinneringen mooi. En zoals ze zelf zei bij haar afscheid: ‘Ik ben maar vijftig geworden, maar ik heb het leven geleefd van een tachtigjarige door alle mooie dingen die ik heb meegemaakt.'”
Heb jij ook een bericht waar een bijzonder verhaal achter schuilt? Mail dan naar ellen.hensbergen@linda.nl met een screenshot van dat laatste appje, een korte samenvatting van de situatie, je naam en leeftijd. Misschien nemen we dan contact met je op voor deze rubriek.
Lies (25) deelt laatste appje van haar 'vriendin': 'Ik moest hier van huilen, het voelde zó naar'
