Liesbeth Rasker (34) runt een Instagram-café waar elke maandag duizenden vrouwen (en een handvol mannen) elkaar advies geven. Speciaal voor LINDA. licht de kroegbaas een gespreksonderwerp toe. Deze keer: verliefd op een vriend(in).
In aflevering 14: ‘Ik heb sinds een tijdje gevoelens voor een heel goede vriend. Moet ik hier iets mee, iets van zeggen? Of gewoon negeren?’
Sinds de beroemde verhaallijn van Chandler en Monica uit de serie Friends lijkt verliefd worden op je beste vriend een enorm goed idee. Je kent elkaar al door en door, kent elkaars vrienden, waardoor er een hoop is wat je dan kunt overslaan. En als je de captions op TikTok en Instagram moet geloven, is trouwen met je beste vriend of vriendin zo ongeveer het hoogst haalbare.
‘Marry your best friend‘, schreef bijvoorbeeld Sofia Richie recentelijk bij haar trouwfoto, nadat het luxueuze huwelijk in Zuid-Frankrijk uitgebreid op social media werd gedocumenteerd en vervolgens door alle fans werd gedoopt tot ‘our Royal Wedding‘.
Dat een liefdespartner ook een ‘best friend’ moet zijn, is overigens een vrij nieuw verschijnsel. Nog helemaal niet zo heel lang geleden was het huwelijk in zekere mate toch vooral een zakelijke overeenkomst, waarbij dingen als vriendschap voor velen helemaal geen rol speelden. Dat één monogame liefdespartner nu veel verschillende rollen moet vervullen, is volgens de wereldberoemde relatietherapeut Esther Perel reden voor veel ellende en gedoe, want het is totaal onrealistisch om te verwachten dat iemand ál die facetten van het leven kan vervullen.
Afijn, ik dwaal wellicht een tikje af, want voordat er sprake is van een huwelijk, zijn we wel al even verder. En wat nou als je er pas net achter komt gevoelens te hebben voor iemand met wie je de band ervoor enkel als vriendschappelijk zag?
Een verwarrende situatie, want waar je bij het daten met een nieuw en onbekend iemand nog kunt denken: ach, ik heb niets te verliezen, gaat die vlieger nu niet op. Er staat een vriendschap op het spel, en ik ga er voor het gemak even vanuit dat je die niet zomaar bij het grofvuil zet.
Wat ik me herinner van een vriendin die lang geleden met een vergelijkbare situatie in haar maag zat, is dat de vriendschap in de vorm die er toen was – waarbij zij heimelijk verliefd op hem was en hij van niets wist – eigenlijk allang niet meer zo leuk was. Bij elk verhaal dat hij vertelde over een wilde nacht, draaide haar maag om. Elke keer wanneer hij zei: ‘ik moet je wat vertellen’, was ze bang dat hij ging zeggen verliefd te zijn op iemand. De vraag of ze haar gevoelens moest delen, werd steeds pregnanter. Want op deze manier was het geen doen.
Ze heeft het niet zo onomwonden gebracht, gooide het tijdens een redelijk aangeschoten gesprek op ‘heb je wel eens gedacht over hoe wij als partners zouden zijn’, maar dan in wat charmantere bewoordingen. Zijn antwoord was ook charmant, maar kwam neer op: ‘Ja, maar ik zie dat niet voor me.’
Ze zagen elkaar vervolgens een tijd wat minder, maar vonden elkaar uiteindelijk weer terug en zijn nu nog steeds goede vrienden. Ik weet van haar dat ze heel blij is dat ze destijds wel even heeft afgetast hoe hij erin stond, omdat ze anders altijd was blijven denken: ‘wat nou als’. De adviezen deze week hebben dan ook als gemene deler: je moet er wat van zeggen. Gevoelens gaan namelijk niet zomaar weg, die vinden meestal pas een rustige plek als je ze hebt benoemd. Hoe spannend dat ook kan zijn.
‘Het gesprek aangaan. Ja, cliché, maar het werkt. Twee maanden terug zei een goede vriend ook dat hij me leuker dan leuk vond, zomaar op zondagmorgen. We hebben gedatet, maar helaas meer dan vrienden zit er toch niet in. We zijn gewoon vrienden nog, of weer, net hoe je het bekijkt. Zeg het eerlijk en hopelijk vindt hij je ook leuk. Dan kun je daten en anders: even goede vrienden.’
‘Een vriend heeft mij net verteld dat hij verliefd is op mij. Het is heel vleiend en zo, en ik waardeer zijn eerlijkheid, maar ik weet nu echt even niet meer hoe we nu normaal verder moeten! Ik namelijk niet op hem. Ik wil graag even afstand en daarna weer verder of zo. Zoiets moet slijten bij hem, lijkt mij. En als ik blijf afspreken, heb ik het gevoel dat ik hem valse hoop geef. Maar ik denk dat het over een tijdje wel weer normaal wordt.’
‘Wel zeggen! Fucking spannend, al je moed bij elkaar rapen, en in mijn geval was het niet wederzijds. We zijn nog wel steeds heel goede vrienden en door die duidelijkheid kon ik die fantasie (die al een jaar duurde) loslaten en me openstellen voor andere mannen. Misschien niet het antwoord waar je op hoopt, maar either way is het delen de beste optie, denk ik!’
‘Ik heb ooit een Valentijnskaart gestuurd naar een goede vriend op wie ik verliefd was en daar alles in opgebiecht. Nadat ik hem op de bus had gedaan, bedacht ik dat ik de postzegel was vergeten. Dus nog een kaart gestuurd met daarin 2 euro en ‘sorry’ erop. Toen ik hem later vroeg naar zijn Valentijnsdag, bleek dat hij alleen de tweede kaart had gehad en er niets van begreep…. Het is niks geworden, maar ik kon daarna wel verder!’
‘Ik zou het open laten. Geen grote confessional, maar ‘heb jij ooit het gevoel gehad dat er meer is tussen ons dan alleen vriendschap?’ Dan kan hij de deur semi-dicht houden als het antwoord een harde nee is, maar het feit dat je het gesprek opent, is wel genoeg aansporing om eerlijk te zijn.’
‘Ik heb lang gezocht naar een zinnetje dat de lading zou kunnen dekken, maar ook multi-interpretabel is. Het werd uiteindelijk: ik krijg echt de kriebels van jou! Inmiddels zijn we 15 jaar getrouwd!’
Eerste hulp bij eenzaamheid: 'Meld je aan voor een teamsport (tekenlessen niet zo'n succes)'
