Nadat ze genezen was van borstkanker, wilde het Italiaanse model Carolina Marconi haar diepgewortelde wens in vervulling laten gaan: moeder worden.
Vanwege haar ziekte moet ze nog een paar jaar wachten voordat ze zwanger mag worden, dus informeert ze naar de mogelijkheid tot adopteren. Het antwoord was: nee, ex-kankerpatiënten mogen geen kinderen adopteren. Nu vecht ze voor een wetswijziging.
Al jaren was Carolina Marconi bezig kinderen te krijgen. “Ik heb veel neefjes en nichtjes, ben een lieve tante voor allen, maar ik wil ook de titel mama hebben.” Carolina zit in de auto als we haar spreken, een vrolijke vrouw die ook paar woorden Nederlands spreekt. “Ik heb in mijn jeugd een paar jaar in Rotterdam gewoond, mijn vader werkte daar”, vertelt ze. Waarna ze vervolgens vlot tot tien telt en ‘lek ghou van jou’ zegt.
Ondanks het heftige onderwerp wordt het gesprek nooit zwaar. Carolina vertelt dat het maar niet lukte om zwanger te worden en ze haar heil zocht in ivf. Ze had het hele onderzoekstraject doorlopen, het enige wat nog ontbrak was een mammografie. “De arts zei: ‘Carolina ga even zitten”, herinnert ze zich die dramatische middag in het ziekenhuis. “Ik wist genoeg, ik ben opgestaan en weggerend.”
Pas na een half uur, als ze weer gekalmeerd is, hoort ze het vreselijke nieuws: er is een kleine, maar zeer agressieve tumor gevonden in haar linkerborst. Een ivf-hormoonkuur zou fataal zijn. “Mijn kindje heeft mijn leven gered nog voordat het geboren werd”, zegt ze. Haar kinderwens moest, letterlijk, in de koelkast. “Ik heb een aantal eitjes laten invriezen.”
Nu, een jaar later, is Carolina (43) genezen en wil ze haar vurig gewenste moederschap alsnog vervullen. Vanwege een hormoonkuur mag ze voorlopig niet zwanger worden en dus informeerde ze naar adoptie. “Mijn advocaat vertelde dat dat niet kon, dat ik minstens vijf jaar moest wachten.”
Carolina kent ongeveer een miljoen lotgenoten, Italianen die na genezing van kanker allerlei sociale obstakels tegenkomen. Want behalve adoptie is bijvoorbeeld ook het afsluiten van een hypotheek of het verlengen van een ziektekostenverzekering, moeilijk of zelfs onmogelijk. “Dit zijn mensen met dezelfde levensverwachting als ieder ander”, zegt Giordano Beretta, voorzitter van AIOM, een stichting die zich vanuit Milaan inzet voor (ex-)kankerpatiënten en hun familieleden. “Mensen die in medisch opzicht genezen zijn, maar in sociaal opzicht niet. Het is een vorm van discriminatie.”
De AIOM wil dat genezen oncologische patiënten in Italië het recht op medische vergetelheid krijgen, er moet een wet komen die het medisch dossier van ex-kankerpatiënten laat ‘verdwijnen’. Iemand die als kind kanker heeft gehad, moet na vijf jaar als volledig genezen worden beschouwd, een volwassene na tien jaar. “Oncologische patiënten moeten hun leven terugkrijgen, ze zijn meer dan hun tumor”, zegt Beretta.
Nederland kent zo’n wet sinds januari vorig jaar. Om ook in Italië zo’n wet door het parlement te loodsen, heeft de belangenvereniging een handtekeningenactie opgezet, voor een burgerinitiatief zijn er honderdduizend nodig. “Toen ik over de actie las, had AIOM zo’n dertigduizend handtekeningen verzameld, nu ik me er mee bemoeid heb, zijn het er bijna vijftigduizend”, vertelt model Carolina Marconi trots. “Als het nodig is ga ik zelf die honderdduizend handtekeningen afgeven bij Draghi.”
“Wat me nog het meeste steekt”, zegt Carolina, ineens serieus. “Wij, mensen die genezen zijn van kanker, worden gezien als een probleem, en al die andere mensen die geen kanker hebben gehad… kunnen die niet doodgaan? Ik wist niet dat zij onsterfelijk waren.”
Dit bericht op Instagram bekijken
