Opmerkingen

Nou, ik kan je vertellen dat dat best ingewikkeld kan zijn als je misselijk bent, door vermoeidheid niets gedaan krijgt en met obstipatie, stemmingswisselingen, maagzuur en rusteloze benen kampt. Wáár moest ik precies van genieten?

Zo zijn er behoorlijk wat opmerkingen die je liever niet hoort; tíjdens een zwangerschap, maar vooral rondom het zwanger worden. Denk aan die tante die op een familiefeest de pijnlijke vraag stelt wanneer je nou eindelijk aan kinderen begint, terwijl jij al jaren aan het proberen bent. Traject of geen traject, laten we díe vraag voortaan verbieden. Ik ben helemaal voor dingen bespreekbaar maken, maar alsjeblieft wel een beetje tactisch.

Zit je al jaren in een fertiliteitstraject? Dan weet je zeker dat iemand vroeg of laat de goedbedoelde opmerking maakt dat je het “gewoon los moet laten”. Of: “Misschien moet je er gewoon wat relaxter mee omgaan” of “Ik ken een stel waarbij het ook nooit lukte, tot ze het helemaal loslieten en toen was ze ineens zwanger”.

Ongevraagd advies

Heel fijn dat jij zo’n stel kent Gerda, maar het enige dat ik voel bij zo’n opmerking is dat het 1) mijn schuld is dat ik geen kinderen krijg; 2) dat ik er heel eenvoudig iets aan kan doen—gewoon op vakantie gaan ofzo; en dat 3) áls het zo simpel was om los te laten, dat ik dat wel gedaan had. Ik snap natuurlijk zelf ook wel dat ik er niet krampachtig mee bezig moet zijn, maar het is makkelijker gezegd dan gedaan om niet aan iets te denken waar je je zorgen om maakt. En geloof me, ik heb het al geprobeerd. Dus je opmerking brengt me niets.

Wat ook niets brengt, is ongevraagd advies. “Heb je dit of dat al geprobeerd?” Mijn inbox stroomt vol met tips die me van alles aanpraten. Ieders situatie is anders en vaak ken je die van iemand met een kinderwens helemaal niet. Dus nee, als je vriend geen zaadleiders heeft, moet je naar een dokter en niet naar een acupuncturist of hormooncoach. Die dokter vertelt je wat mogelijk is, en die stappen volg je. En als je een tip hebt die ik écht moet horen, vraag dan eerst of ik op advies zit te wachten.

Nieuwe columnist Leonie (34) schrijft over ICSI-traject: 'Jan en ik zijn hartstikke onvruchtbaar'Lees ook

‘Misschien is het niet voorbestemd?’ Au. Ik denk dat ik niet eens hoef uit te leggen dat deze opmerking absoluut ongepast is?  Maar reken er maar op dat hij gemaakt wordt.

Of het goedbedoelde “Ach, het had zo moeten zijn”, als je eindelijk wél zwanger bent. Dat is lief bedoeld, maar het suggereert ook dat het voor al die andere stellen met een onvervulde kinderwens nooit de bedoeling was. En dat maakt dat zo’n opmerking diep beledigend kan voelen. Misschien hád het toentertijd (of nooit?) niet zo moeten zijn, maar ik heb wederom niks aan die opmerking.

Het zijn vaak goedbedoelde opmerkingen die mensen maken. Maar soms zou het fijn zijn als er iets beter nagedacht wordt voordat je met een standaardzin komt. “Och, wat heftig” is niet per se het eerste wat je hoeft te zeggen als iemand in een traject terecht komt; je kunt bijvoorbeeld ook vragen wat diegene ervan vindt of verwacht.

Kinderwenscrew

Wat we wel willen horen, wij van de kinderwenscrew?

Hoe gaat het met je?
Waar zit je nu in het traject?
Wat doet het traject met je?
Heb je misschien behoefte aan wat afleiding – dan gaan we iets leuks doen!
Hoe is het met je kinderwens?
Hoe gaat het tussen jou en je partner?

En áls het dan eindelijk gelukt is, dan hoor ik liever “Hoe is de zwangerschap voor je?”, dan “Het had zo moeten zijn… En nou genieten hè?”.

'Er hangt nog een heleboel schaamte rondom het idee dat het niet lukt om zwanger te worden, ik voel dat ook'Lees ook