De vermissing en de dood van het 9-jarige jongetje Gino roept veel op in de samenleving. Zeker ook bij nabestaanden van vermoorde of vermiste mensen. ‘Die gaan kapot.’
Het jongetje uit Maastricht werd afgelopen zaterdag in de buurt van een woning in Geleen gevonden.
Duizenden mensen kamden vanaf woensdag de omgeving in Kerkrade uit, waar hij verdween uit een speeltuin. Door een DNA-match in de database van de politie, kwam verdachte Donny M. in beeld en zo ook de plek waar Gino lag. De verslagenheid over de uitkomst is groot. Elke dag wordt de bloemenzee op de plek waar het jongetje werd gevonden groter. De zaak doet vooral veel bij een groep die veelal wordt vergeten: nabestaanden van mensen die zijn vermist of vermoord.
“Natuurlijk denk ik aan de familie van Gino en leef ik mee. Maar ik denk ook aan al die mensen die een kind moeten missen en die nog steeds niet weten wat er met hen is gebeurd. Die mensen gaan kapot”, zegt Wicky van der Meijs, bestuurslid van de Federatie Nabestaanden Geweldslachtoffers. Ze heeft een Facebookpagina, ‘Nabestaanden moord’, opgericht voor nabestaanden van mensen die zijn vermoord of slachtoffer waren van een geweldsdelict. “Door Gino krijgen we weer ontzettend veel berichten binnen van mensen die iemand moeten missen. Het is hartverscheurend.”
Ook haar eigen vader werd vermoord. De dader is nooit gevonden. “Ik heb nog wel een graf waar ik naartoe kan gaan, maar heel veel mensen hebben dat niet. Die hebben niets en weten niets.”
“Het is mooi om te zien dat er zoveel aandacht is voor Gino, maar deze mensen voelen zich in de kou gezet.” Zoekacties naar de vermisten zijn al lang gestaakt en de aandacht is verslapt. “Vooral nabestaanden van mensen die in het buitenland zoek zijn geraakt, krijgen nauwelijks aandacht en hulp.” Dat Gino nu zoveel aandacht krijgt, is daarom extra pijnlijk om te zien. “Enerzijds ben je blij dat er zoveel aandacht is, maar het rijt ook weer een wond open.”
Als voorbeeld haalt Van der Meijs ook nog de bijeenkomst van afgelopen vrijdag aan. “Nabestaanden van vermisten kwamen toen bijeen om steun te zoeken en hun geliefden te herdenken. Er was geen handhaving op de been of pers aanwezig. Die mensen stonden daar met tranen in hun ogen omdat ze zich zo vergeten en onbegrepen voelden.”
Het feit dat cold cases weinig aandacht krijgen in Nederland valt te verklaren doordat er te weinig capaciteit is bij politie en justitie. “Alle aandacht gaat naar urgente zaken, cold cases krijgen er nauwelijks mensen bij.” Hierdoor blijven onopgeloste zaken jaren op de plank liggen. Van der Meijs hoopt dan ook dat de politie er meer capaciteit bij krijgt. “Mensen die iemand om het leven hebben gebracht, kunnen anders vrij rond blijven lopen.”
Onderzoek: corona vergrootte het leed van nabestaanden van ic-patiënten
