Hannah (37) heeft een heerlijk leven, maar één vraag blijft maar terugkomen: wil ze niet eens aan kinderen beginnen? Nou, nee… eigenlijk niet.
“Ik heb die kinderwens gewoon nooit gehad”, vertelt ze aan LINDA.
Hannah (37) heeft een heerlijk leven, maar één vraag blijft maar terugkomen: wil ze niet eens aan kinderen beginnen? Nou, nee… eigenlijk niet.
“Ik heb die kinderwens gewoon nooit gehad”, vertelt ze aan LINDA.
Hannah verhuisde zeven jaar geleden van haar hometown Haarlem naar Soest. Een prima beslissing, vindt ze: “Ik fiets door het bos naar Amersfoort, waar ik bij een milieuadviesbureau werk. Ik denk dat ik de mooiste woon-werkroute van Nederland heb.” Inmiddels is ze ruim dertien jaar samen met Rik, met wie ze een geregistreerd partnerschap heeft. Samen gaan ze elke vrijdagavond stijldansen, daarnaast doet Hannah zelf aan improvisatietoneel, yoga en verdiept ze zich graag in persoonlijke ontwikkeling, zoals mindfulness en Ayurveda. Een vol en fijn leven, dus. Een leven waar als het aan Hannah ligt simpelweg geen kinderen in voor komen.
“Die behoefte heb ik nooit gevoeld”, vertelt ze. “Vroeger schreef iedereen in het vriendenboekje dat ze later moeder wilde worden. Ik niet. Ik speelde ook niet met babypoppen, maar met Barbies die een heel fancy leven hadden. De uitspraak ‘die wens komt vanzelf wel’ heb ik vaak te horen gekregen, maar je raadt het al: die kinderwens kwam niet. Ook niet toen de ene na de andere vriendin aan kinderen begon. Dat overviel me zelfs een beetje, ik was vooral bezig met studeren en mijn carrière. Tijdens kraamvisites laat ik Rik de baby’s vasthouden, ik vind dat gewoon echt niet zo interessant.” Ze grinnikt. “Onze kat Teddy is ons kindje, om dat stereotype meteen maar even te bevestigen. Die kat krijgt héél veel liefde, ja.”
Jarenlang denkt Hannah dat ze gek is, dat ze iets ‘mist’. Ze weet zeker dat ze echt geen kinderen wil, maar ziet in haar omgeving eigenlijk alleen maar het tegenovergestelde. Het lijkt bijna onontkoombaar om uiteindelijk tóch aan dat ouderschap te beginnen. “Soms voelde dat wel eenzaam”, zegt ze. “Je gooit niet snel op tafel: ‘Hey, dat gevoel dat jij hebt, dat mis ik dus totaal.’ Daar wordt niet veel over gepraat. Het is voor mij een flink proces geweest om uit te vogelen dat dit echt was hoe ik me voelde. Ik denk dat ik kinderen krijgen gewoon nooit heb gewild, maar dat ik voor mijn gevoel lang ’twijfelde’ omdat het zo normaal is om het (uiteindelijk) wél te doen.”
Hannahs partner, zou op zich open staan voor het krijgen van kinderen als de omstandigheden anders waren. “Van ons twee ben ik wel degene die het écht niet wil”, legt Hannah uit. “Maar Rik is helemaal oké met mijn keuze en blij met het leven dat we nu hebben. We hebben het natuurlijk vaak besproken, maar hij kiest bewust voor mij en daar hoort dus een kindvrij leven bij. We hebben het er wel eens over, maar vooral ter bevestiging van ons mooie leven en de dankbaarheid voor elkaar.”
Via-via komt Hannah in aanraking met KindVrijLeven, een community waar sinds eind 2023 zo’n tweehonderd vrouwen zich bij aangesloten zijn. “Sommige vriendschappen zijn veranderd omdat iemand moeder is geworden”, vertelt ze. “Een diepgaand gesprek is niet meer mogelijk omdat er altijd een kind bij is of we spreken elkaar überhaupt veel minder. De natuurlijke stroming in het contact verdwijnt. Ik snap natuurlijk waarom, maar het leek me fijn om óók wat meer gelijkgestemde mensen te leren kennen. Nou, da’s gelukt. Samen wandelen, uit eten gaan of karaoke doen: echt gezellig.”
Niks moet, alles kan – dat is het idee. In het voorjaar van 2025 gaat een groep van dertig vrouwen met elkaar een weekend weg. Wie dat te intens vindt, houdt het bij ‘gewoon’ online contact en af en toe een avondje afspreken. “Het is een forum waar je je verhaal kwijt kunt en waar er naar je geluisterd wordt, maar ik gebruik het eigenlijk vooral om contact te leggen met mensen die hetzelfde in het leven staan”, vertelt Hannah. “Je bent niet ineens hartsvriendinnen, maar het biedt herkenning én het opent een heleboel nieuwe deuren. Laatst stond ik met een paar community-vrouwen ineens op ADE. Daar leef ik gewoon helemaal van op.”
Hannah is dus fan van deze nieuwe club mensen, maar als het aan haar ligt mag de communitynaam nog wel wat subtieler. “Ik snap dat het KindVrijLeven heet, maar van mij had ’t ook gewoon VrijLeven mogen heten, want zo ervaar ik het. Vrijheid is voor mij sowieso een belangrijke, net als zelfstandigheid. Ik zou er niet aan moeten denken om elk weekend langs het voetbalveld te staan of naar schoolclubjes te moeten. Van leven in zo’n stramien krijg ik jeuk. Natuurlijk zul je er dingen voor terugkrijgen, maar ik weet natuurlijk niet wát – en daardoor mis ik het ook niet. Ik heb in ieder geval geen ambitie om een kleine versie van mezelf te creëren.” Ze lacht: “Sterker nog: da’s best een hand vol, denk ik.”
Hannah kan met haar verstand zat redenen bedenken om niet aan kinderen te beginnen – het milieu, de stand van zaken in de wereld, het financiële plaatje, persoonlijke vrijheid – maar de belangrijkste blijft haar gevoel. Ze wíl het niet. Waar ze het eerst te spannend vond om publiekelijk te praten over het ontbreken van haar kinderwens, staat ze daar nu wel open voor. “Weg met dat taboe”, zegt ze. “Het is jouw eigen keuze wat je doet met je leven, en daar mag je je goed over voelen. Het lijkt mij mooi als we ook wat meer aandacht krijgen voor ándere perspectieven buiten de norm. En weet: je bent niet gek als je geen kinderwens hebt, en je bent zéker niet de enige.”
Dit artikel is onderdeel van het LINDA.dossier Kinderwens. Meer weten?
Vrouwen krijgen 3x vaker vragen over kinderwens dan mannen: ‘Dit legt nog meer druk op mijn keuze’Lees ook