Veel mensen pakken ‘m er als eerste bij als de LINDA. op de mat ploft: het editorial van Linda de Mol. Onze favorieten delen we graag nog een keertje met je op LINDA.nl.
Dit editorial is afkomstig uit LINDA.197 ‘WAAR IS HET FEESTJE?’.
Van stomdronken Sint tot fijnste familietraditie: Linda de Mol deelt favoriete feestdagen-herinneringen
De feestdagen
“Herinneringen aan de feestdagen hebben bij mij – en dat zal niemand die me ook maar een beetje kent verbazen – bijna altijd te maken met eten. Dat we, nu mijn beide ouders overleden zijn, sinterklaas nog steeds met de hele familie vieren en er dan steevast erwtensoep én pannenkoeken geserveerd worden, komt door mijn moeder. Zij was altijd bang dat we nog trek zouden hebben na een huge bord erwtensoep met Hemaworst. Het is traditie geworden, en ik denk dat ik dat het allerfijnste vind aan de maand december: tradities. Ik word er nostalgisch van.
Zo laat ik nooit, zoals in het Gooi bon ton is, mijn hele kerstboom decoreren door een hippe stylist maar hang ’m zelf, op de kerstmuziek van de Carpenters (ook traditie), vol met ballen die ik al járen heb. De zelfgeknutselde kerstster van de kinderen, die ene die we in Rome kochten bij het Vaticaan, de gebreide die mijn schoonmoeder heeft gemaakt…
En tijdens het versieren komen de decemberherinneringen boven. De Sinterklaas op de peuterspeelzaal van m’n kinderen die zich versprak. Aan een klein jongetje op schoot vroeg hij hoe hij heette en toen die ‘Daan’ zei, riep hij enthousiast: “Nou dat is ook toevallig! Zo heet ik ook!” De Sinterklaas die mijn ouders hadden ingehuurd, die na zes eerdere adresjes zo stomdronken was dat hij zijn staf en zijn grote boek al kwijt was, waardoor hij geen idee had hoe ik heette of wat er op mijn verlanglijstje stond.”
Linda: ‘Ik doe mega domme miskopen, van antirimpelspul tot gerechten met gesmolten kaas’
Herinneringen
“Ik zie mijn moeder druk in de weer met linten om de kerstkaarten met kleine knijpertjes op te hangen en realiseer me dat niemand dat meer doet. Of die keer dat we bij mijn broer kerst vierden en Mireille Bekooij ook uitgenodigd was; zij de prachtige profiterolestaart voor het dessert op tafel wilde zetten maar één tree miste van het trapje naar de woonkamer, het hele gevaarte op de grond liet vallen en we profiteroles-prut aten. Mijn vader die chic wilde doen toen ik een jaar of acht was en het menu in het Frans had getypt maar een ‘e’ was vergeten waardoor we pommes croquttes op ons bord hadden.
Het wensenlijstje dat ik zelf ooit schreef en ik altijd heb bewaard, waarop staat: ‘Liefe sint, ik wil heel grag een eenspersoons tentje voor op de kemping en stifte’. De oudejaarsdag in Portugal waar we met een pak Koopmans-mix in 25 graden toch oliebollen gingen bakken. De laatste sinterklaas bij Johnny thuis met een hele nieuwe generatie kleine kindjes die de erwtensoep-pannenkoektraditie van mijn moeder vast gaan voortzetten en die de Roetveegpieten net zo leuk vonden als ik destijds Zwarte Piet.
Ik word intens gelukkig van mooi ingepakte cadeautjes onder de boom, van pepernoten in schaaltjes, van kerststol met amandelspijs, van dat iedereen iets feestelijks aantrekt, van Nat King Cole, van een huis vol kaarsen. En dat draag je blijkbaar over, want mijn kinderen roepen in oktober al dat ze zich zo verheugen op de feestdagen.”
LINDA.foundation
“Dat brengt me bij iets wat me enorm aan het hart gaat: armoede onder kinderen in Nederland. Bij al die ouders die ook dolgraag tradities willen creëren voor hun kinderen maar van de maand december al in november buikpijn krijgen. Die niet weten hoe ze van een paar tientjes per week rond moeten komen en iets speciaals kunnen maken van sint of kerst. Nooit iemand uit kunnen nodigen, geen geld hebben voor iets in de schoen, een feestjurkje bij de kerstviering op school, spullen om een surprise te maken of een cake te bakken. Altijd ‘nee’ moeten zeggen als er iets gevraagd wordt, jouw kind buitengesloten zien worden van alles wat voor andere kinderen in Nederland normaal is.
Met de LINDA.foundation maken we ieder jaar duizenden gezinnen blij met een doos vol cadeaubonnen, die ze kunnen gebruiken voor dingen waar normaal gesproken eigenlijk geen geld voor is. Van kleding tot boodschappen en uitjes met het gezin. Nog even hoe het werkt: ik betaal alle kosten van de stichting, dus er gaat nooit ook maar één cent van je donatie af. Omdat we korting krijgen van de bedrijven waar we de bonnen kopen, wordt je gift juist meer waard. Als je bijvoorbeeld vijftig euro kunt missen, kan een arm gezin met kinderen voor bijna zestig euro boodschappen halen, wat voor een moeder met twee kinderen vaak haar hele weekbudget is. Je maakt mensen er zo ontzettend blij en gelukkig mee.
De reacties die binnenstromen als de pakketten verstuurd zijn, spreken boekdelen. Van: ‘Voor het eerst in jaren verheug ik me op kerst’, en: ‘Ik heb me toch een potje zitten janken toen ik die bonnen zag, ik kon het bijna niet geloven’, tot: ‘Nu kan ik én de verjaardag van mijn zoontje vieren 16 december én ook nog iets leuks van de feestdagen maken, we kunnen ons geluk niet op’ of: ‘Mijn dochtertje straalt in haar zelf uitgekozen feestjurkje, het is zo lang geleden dat ze iets nieuws aanhad.’ Mocht je iets kunnen missen: lindafoundation.nl. Grote dank alvast en fijne feestdagen.”
Linda de Mol over haar eerste bevalling: ‘Na 8 uur weeën lag ik ineens op een operatietafel’
