De Russische Daria Kasimanova (41) werkt als vrijwilliger in een opvang voor vluchtelingen uit Oekraïne. Toen ze hoorde dat één van de vrouwen in verwachting was, bood ze haar hulp aan. Inmiddels heeft ze al vier vrouwen bijgestaan.
In de rubriek Bijzondere bevallingen horen we de bijzonderste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“Ik woon inmiddels elf jaar in Nederland”, vertelt Daria. “Ik heb hier twee kinderen gekregen. Dat was best spannend, het gaat hier allemaal zo anders dan in Rusland. De begeleiding is anders en kraamzorg hebben we niet.”
Toen de oorlog in Oekraïne uitbrak, besloot ze om te helpen. “Ik doe veel tolk- en vertaalwerk en wilde mijn kennis van de taal inzetten voor de vluchtelingen die hier kwamen.” Als ze hoort dat één van de vrouwen in de opvang zwanger is, biedt ze haar hulp aan. “Ik ben gewoon naar haar toegegaan en heb gezegd: ‘Ik hoorde dat je zwanger bent. Mocht je hulp nodig hebben, dan help ik je graag.’ Ik had er rekening mee gehouden dat ze zou zeggen dat ze geen hulp wilde van een Russische, maar dat was niet zo. Ze was juist heel blij met mijn voorstel.”
Dus gaat Daria mee met haar afspraken naar de verloskundige en de gynaecoloog. “Ik hoorde dat er nog een vrouw zwanger was. Toen heb ik bij de locatiemanager aangegeven: als er meer vrouwen zijn die ik kan helpen, laat het me dan weten.”
Inmiddels heeft ze vier vrouwen bijgestaan. “Ze vonden het allemaal heel prettig dat ik er was. Stel je voor dat je in het buitenland moet bevallen en dat je geen enkel woord verstaat van wat er gezegd wordt? Deze vrouwen spreken niet of nauwelijks Engels, terwijl er een heleboel belangrijke dingen worden gezegd. Krijgen ze een ruggenprik, worden ze gehecht? De medische handelingen zijn bovendien vaak heel intiem. Ze moeten begrijpen wat er gebeurt en waar ze worden aangeraakt.”
Gwens baby spuugde, kreunde en was suf: 'Volgens de kinderarts niks om me zorgen over te maken'
Ze is hun steun en toeverlaat. “De man van een van deze vrouwen was niet bij de bevalling, omdat hij het eng vond. Dat vond zij niet erg. ‘Als Daria er maar bij is’, zei ze.”
Tot dit jaar was ze nooit bij een bevalling geweest. “Ik heb geen medische achtergrond, ik was niet voorbereid op wat ik zou gaan zien. Inmiddels heb ik een normale bevalling, twee geplande keizersnedes en een spoedkeizersnede meegemaakt. Ik heb van alles gezien en meegemaakt.” De gemene deler? “Niks gaat zoals gepland.”
Daria vindt het bijzonder om te mogen meemaken. “Van tevoren dacht ik dat vooral het moment waarop de baby komt bijzonder is, maar eigenlijk vind ik de momenten daarvoor indrukwekkender. De pijn tijdens de weeën, het huilen, schreeuwen en schelden. Het is enorm kwetsbaar. Ik kan alleen hun hand vasthouden en zeggen dat het goedkomt. En dan de opluchting wanneer de baby er is. Tot nu toe heb ik na elke bevalling zelf ook gehuild.”
Op dit moment begeleidt ze geen zwangere vrouwen. “Maar zo lang het nodig is, blijf ik dit doen. Wij moeten ons als maatschappij bewust zijn van de kwetsbaarheid van zwangere vrouwen van buitenlandse afkomst. Zij hebben extra begeleiding nodig. Niet alleen vluchtelingen, maar ook migranten.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Priya ging tijdens haar zwangerschap een weekend weg: 'Volgens de verloskundige waren het oefenweeën'
