Bobbi Eden begeleidde zwangere meisjes en vrouwen in televisieprogramma’s als Vier Handen op Eén Buik en Bevallen met Bobbi. In het invulboek ‘Hoera, baby onderweg’ geeft ze vrouwen die in verwachting zijn handvatten.
Aan LINDA. vertelt Bobbi Eden over de totstandkoming van het boek én over haar eigen bevalling inmiddels zes jaar geleden.
Het boek Hoera, baby onderweg is uitgekomen. Wat voor boek is het precies?
“Een invulboek voor als je zwanger bent. Gericht op de moeder, niet zozeer op stellen. In het boek staan meerkeuzevragen en open vragen en er is ruimte voor foto’s en echo’s. Het is een genderneutraal boek waarin je je zwangerschap kunt beschrijven, maar ook de eerste drie maanden na de geboorte. Er staan tips en weetjes in. Draag je naar voren of in de rondte? Dat kan iets zeggen over het geslacht. Ook heb ik lijstjes gemaakt met wat je nodig hebt en wat je het beste mee kunt nemen naar het ziekenhuis.”
Hoe ben je op het idee gekomen?
“Toen ik zwanger was heb ik vier invulboeken gekregen, maar ben aan geen van de vier begonnen. Ik vond de thema’s en de kleuren niet leuk en ik moest allemaal creatieve dingen doen. Daar had ik geen zin in. Ik heb daarom nu het boek gemaakt waar ik destijds zelf behoefte aan had. In dit boek is ruimte voor plaatjes en foto’s, maar het is geen tijdrovende klus om ‘m in te vullen.”
Wat voor adviezen geef jij in dit boek?
“Bijvoorbeeld dat het oké is om niet altijd op een roze wolk te zitten. De zwangerschap wordt vaak verheerlijkt, maar het is normaal als je je niet geweldig voelt.”
Zijn er tips die je, toen je zelf zwanger was van je zoontje Brandon, graag had willen krijgen?
“Nee, niet echt. Ik heb veel gehad aan mijn moeder en aan mijn oudere zussen die al kinderen hadden, dus ik wist wel hoe en wat, maar als je eenmaal zwanger bent voor de eerste keer is het toch allemaal nieuw. Tijdens de opnames van Bevallen met Bobbi merkte ik dat het best lastig is voor vrouwen die geen vriendinnen of familie hebben die deze ervaring al hebben. Ze verwachten dat het rozengeur en maneschijn is. Niet alleen geestelijk, maar ook lichamelijk. Je hebt bepaalde pijntjes en wordt sneller moe. Op social media zie je ondertussen de meest fantastische verhalen van fitte moeders die er geweldig uitzien en sporten. Er wordt weleens gezegd: ‘Je bent zwanger, niet ziek’, maar je kunt je wel degelijk rot en ziek voelen. Bovendien is niet iedere zwangerschap hetzelfde. De één kan nog hardlopen, de ander niet.”
Hoe kijk jij terug op je eigen bevalling?
“Ik heb een gezond kindje ter wereld gebracht, maar de bevalling was niet echt gezellig. Ik heb vier van de 31 uur bewust meegemaakt. Was helemaal van de wereld, zo stoned als een garnaal.
Het was fijn dat er een fotograaf bij de bevalling aanwezig was. De foto’s zijn heel mooi geworden en hebben me geholpen om het te verwerken. Ik zag terug hoe mijn man en moeder samen koffiedronken en elkaar een knuffel gaven. Mooi om te zien. Nadat Brandon was geboren had hij huid-op-huid-contact met Mark en met mijn zus. Daarna ging hij – toen ik lag bij te komen van de keizersnede – even de couveuse in om warm te worden. Ik wist helemaal niet dat hij in een couveuse had gelegen, het was ook alleen maar tijdens het ritje naar de kamer. Door er een fotograaf of videograaf bij te hebben – of dit nu een professional is of niet – kun je de bevalling herbeleven.”
Wanneer heb je deze foto’s voor het eerst teruggekeken?
“Weken later. Ik zag het toen vanuit een ander oogpunt, vanuit het oogpunt van Mark en mijn moeder. Brandon vindt het trouwens ook heel leuk om het fotoboek te bekijken.”
Welke persoonlijke ervaringen vinden we terug in het boek?
“Ik hou niet zo van washandjes. Toen ik beviel was het zomer. In plaats van washandjes had ik een waterspray meegenomen. Mijn moeder heeft tijdens de bevalling constant mijn gezicht gesprayd. Veel fijner dan een washandje dat warm wordt en steeds uitgespoeld moet worden.
En iedereen lachte me uit toen ik drie babypakjes meenam naar het ziekenhuis, maar ik had het vermoeden dat Brandon een grote baby zou zijn. Wat bleek? Niks paste! Hij was een lekker dikkertje, zo’n kleine boeddha. Mijn zus moest de volgende dag een groter pakje ophalen. Ook zijn mutsje was te klein, ik heb me doodgelachen. Iedereen vindt altijd van alles, maar als jij lekker vier mutsjes mee wil nemen, moet je dat lekker doen.”
Hoera, baby onderweg is nu te koop.
Bobbi Eden deed eerste stripact ooit voor Martijn Krabbé: 'Weet hij vast niet meer'
