Waar ligt de lijn tussen ‘lastige ex’ en stalking? Noor (36) weet dat (helaas) precies: zij heeft al jaren te maken met digitale stalking door de ex-vriendin van haar partner.
“Ik wist nooit wanneer ze tevoorschijn zou komen, of wat ze nu weer zou sturen”, vertelt Noor aan LINDA.
Noor leert haar vriend Casper eind 2020 kennen. Hij is dan een paar maanden weg bij zijn ex Brechtje, maar er lopen nog wat financiële zaken tussen hen. “Hij kreeg nog ruim 20.000 euro van haar, dus er was een grote reden om nog contact te houden”, legt Noor uit. “Ik vond dat logisch en helemaal prima, omdat alles vriendschappelijk verliep. Tót ze na ongeveer een halfjaar doorkreeg dat hij een nieuwe relatie had. Via een speurtocht op social media kwam ze op mijn profiel uit en direct begonnen de appjes naar Casper: ‘Wie is Noor?’ Vanaf daar ging het eigenlijk bergafwaarts.”
In eerste instantie probeert Brechtje Casper over te halen om weer terug te komen bij haar. Zodra duidelijk wordt dat ze geen kans maakt, verandert de toon. Noor vertelt: “Casper kreeg berichten waarin stond dat ik oerlelijk was, vast beroerd in bed zou zijn en dat mijn carrière niets voorstelde. Pure afgunst. In het begin vond ik dat zielig, maar het werd steeds heftiger. Ze begon mij ook persoonlijk te benaderen via allerlei kanalen. Elke dag, meermaals, vol beledigingen en oude – soms zelfs intieme – foto’s en berichten van haar en Casper. Ik heb nooit ergens op gereageerd, toch duurde deze eerste ‘piek’ ongeveer een halfjaar.”
De steeds terugkerende stroom aan nare berichten zorgt voor spanningen tussen Noor en Casper. “We waren nog niet zo lang samen, dus om dan ineens zoiets mee te maken is best intens”, vertelt ze. Deels begint ze te geloven wat Brechtje tegen haar zegt: dat ze lelijk is, dat ze slecht(er) is in bed.
“Zij had tenslotte dezelfde rol voor Casper vervuld als ik, dus dat zorgde voor onzekerheid: misschien zat er wel een kern van waarheid in? Door haar continue berichtenstroom voelde het alsof ze altijd bij ons was. Echt een vreselijke tijd. Ik sliep niet meer, we kregen allebei te maken met een burn-out. Stalking doet gewoon ontzettend veel met je, dus we zijn uiteindelijk in therapie gegaan om daarmee te leren dealen.”
Het dieptepunt volgt als de beledigingen omslaan in obsessief stalken, inclusief bedreigingen. Brechtje stuurt pistool-emoji’s naar Casper, gevolgd door teksten als ‘je meisje kan maar beter uitkijken, ik weet wie haar familie is’. Op dat moment zijn de social accounts van Noor en Casper allang afgeschermd, maar Brechtje probeert op deze manier toch wat controle over de situatie te houden. Het leidt tot een stopbrief en stopgesprek door de politie, maar die halen niets uit. Een aangifte voor ‘belaging en daarmee gepaard gaande bedreiging’ volgt, maar die wordt geseponeerd wegens gebrek aan bewijs.
“Ze ontving een brief hierover en heeft daarna wijselijk níets meer gedaan”, vertelt Noor. “Ze is daarna nog wel grondig ondervraagd op het bureau, want ik had natuurlijk heel veel screenshots en bewijs, maar omdat ze daarna stil bleef konden ze de zaak niet doorzetten. Off the record vertelde een agent me dat het daarnaast ook te maken had met capaciteitsgebrek: ze konden pas verder als er écht iets ernstigs zou gebeuren.”
Maar na het sluiten van de zaak begint haar digitale stalking opnieuw, ruim een jaar lang. “Het nare is: Brechtje had mij geblokkeerd vóórdat ik haar kon blokkeren. Zij deblokkeerde mij kort om een bericht te sturen en zette daarna meteen de blok er weer op, zodat ik haar profiel niet meer kon vinden of zien”, legt Noor uit.
“Het waren geen bedreigingen meer, maar ‘gewone’ stalking zorgt natuurlijk óók voor onrust. Ik wist nooit wanneer ze weer tevoorschijn zou komen, of wat ze nou weer zou sturen. Die angst brak me op, en nog steeds wel eigenlijk. Als ik een rode auto zie met een nummerbord dat ook maar enigszins op het hare lijkt, duik ik achter een boom. Op een gegeven moment begon ik haar ook te zien op straat terwijl ze er helemaal niet was, een soort hallucinaties. Heel bizar.”
Noor en Casper wonen in Den Bosch en zijn binnen die stad al een keer verhuisd, maar helemaal vertrekken is voor hen geen optie. “Casper is hier opgegroeid en we zijn allebei hartstikke gek op deze plek. Het geluk is: Brechtje kent ons huidige adres niet. Ze heeft namelijk al een keer bij ons oude huis gestaan, op zoek naar Casper… We hebben daarom allebei geen social media meer, om de kans te verkleinen dat we per ongeluk iets weggeven.”
Als Brechtje meerdere openbare, haatdragende posts op haar eigen social pagina’s plaatst, ook met Noors naam erin, is ze er klaar mee. Ze besluit opnieuw aangifte te doen, aangevuld met het nieuwe bewijs. “Dat liep helaas niet als gehoopt”, vertelt ze. “De agent begon met vragen ‘wat ik zelf beter had kunnen doen’. Had ik haar misschien uitgedaagd? En de klapper: ‘Er zitten altijd twee kanten aan een verhaal’. Toen heb ik wel terug gebeten dat ik een enorm dik dossier had liggen waaruit bleek dat dit wel degelijk crazy eenrichtingsverkeer was. Dat de situatie gebagatelliseerd werd ondanks ál die voorgeschiedenis vond ik heel moeilijk.”
De aangifte wordt dus niet doorgevoerd, maar toevalligerwijze houdt op dat moment de stalking van Brechtje wel op. Lange tijd weten Noor en Casper niet waardoor, maar inmiddels weten ze via via dat dit te maken heeft met een andere rechtszaak die tegen Brechtje loopt. “Het is nu al een paar maanden rustig en dat is heerlijk. Maar ze is nooit écht weg, voor je gevoel. Het kan op elk moment weer beginnen. We weten namelijk dat ze medicatie nodig heeft maar dat ze deze niet wil slikken, en dat ze ook anderen in haar omgeving al langere tijd lastigvalt. Ze is gewoon ziek en heeft hulp nodig. Ik hoop dat ze die zal gaan aannemen.”
Noor heeft veel baat gehad bij lotgenotencontact via Slachtofferhulp. ” Het is fijn om daarbij te zijn en te kunnen praten met of luisteren naar andere mensen die hetzelfde meemaken. Dat heeft, naast gesprekken met mijn fijne psycholoog en relatietherapeut, een flinke rol gespeeld in mijn herstel tot nu toe.”
Maar verder is Noor nog altijd zichzelf niet, en dat is waarom ze hier anoniem haar verhaal wil delen. “Mensen, maar vooral instanties, onderschatten hoe intens het is om belaagd te worden. De stalking vond weliswaar ‘alleen’ online plaats, maar ik voel me nog steeds niet altijd veilig. Ik heb inmiddels een goede advocaat in de arm genomen en sta sterker dan toen dit allemaal begon, maar het ontbreekt aan effectieve hulp voor mensen in dit soort situaties. Het begint al bij een vast aanspreekpunt bij de politie, die ervaring heeft met dit soort zaken. Dat moet gewoon echt beter geregeld worden.”
De namen Noor, Casper en Brechtje zijn om privacy-redenen gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie.
Sharons ex stalkte haar online: 'Hij dreigde naaktfoto's te verspreiden, wat kon ik doen?'
De aanpak van (ex-)partnerstalking is de afgelopen jaren verbeterd, blijkt uit het rapport ‘Gestalkt. Gezien. Gehoord?’ (januari 2024) van de Inspectie Justitie en Veiligheid. Dit rapport is is het vervolg op het inspectieonderzoek naar de aanpak van de stalking van Hümeyra, het 16-jarige meisje dat uiteindelijk door haar ex werd vermoord.
Het rapport oordeelt dat bij de aanpak betrokken organisaties (politie, Openbaar Ministerie (OM), Veilig Thuis en reclassering) stalking tegenwoordig beter herkennen en beter samenwerken. Máár: de communicatie met slachtoffers schiet nog steeds tekort, waardoor zij weinig steun ervaren. Om hen beter te helpen raadt de Inspectie de politie o.a. aan ervoor te zorgen dat ieder slachtoffer na een melding of aangifte van stalking een vast aanspreekpunt krijgt, en dat er afspraken worden gemaakt over vervolgcontact.
