‘Sisters in Science’

“Ons beeld was ook dat er in de wetenschap alleen maar witte oude mannen, in een labjas, in een lab werken”, gaat Noor verder. “Maar als je googelt op de studie scheikunde, dan vind je waarschijnlijk ook alleen maar wat labdingen, verder weinig. Terwijl er zoveel meer mogelijk is als wetenschapper!” Zo werkt Noor aan een project dat gericht is op het verkrijgen van een piekcapaciteit van een miljoen in analytische scheidingen in de vloeibare-fase. Hele mond vol, klinkt vaag, maar met het Instagramaccount willen de ‘Sisters in Science’ een kijkje geven in dat soort projecten.

“We laten alle ins and outs zien van het leven van een wetenschapper”, legt ze uit. “Zo hopen we anderen, meer vrouwen bijvoorbeeld, te inspireren om ook dit pad te kiezen.” Noor merkt dat ze in haar werkveld maar weinig vrouwen om zich heen heeft. “Over het algemeen zijn vrouwen hoger opgeleid dan mannen, maar na hun masterstudie zie je ze vaak niet verder gaan.”

Van links naar rechts: Lotte Schreuders, Mimi den Uijl en Noor Abdulhussain.

Lees ook
Knappe koppen: deze vrouwen maken furore in de wetenschap

Meer vrouwen

Waarom dat gebeurt, kan volgens de promovendus meerdere redenen hebben. “Een PhD (de hoogste academische graad die iemand kan behalen, red.) duurt bijvoorbeeld vier jaar. Voordat je dan een vaste aanstelling hebt binnen de universiteit, ben je zo tien jaar verder. Ik denk dat veel vrouwen dat niet willen doen vanwege hun biologische klok, bijvoorbeeld.”

“Ik denk ook dat het al misgaat op de middelbare school. Naar mijn idee worden meisjes nog niet voldoende aangemoedigd om de wetenschap in te gaan. Ik denk dat veel ook niet weten dat dat kán. Zo gaf Lotte eens huiswerkbegeleiding op een middelbare school. De kinderen – voornamelijk met een niet-westerse achtergrond – hadden weinig vrouwen ontmoet die studeerden aan de universiteit en die niet in het stereotype plaatje pasten. Ze wisten niet dat die bestonden. If you can not see it, you can not be it, snap je?”

De ‘Sisters in Science’ vinden het belangrijk om op deze manier nieuwe rolmodellen te creëren. En die zijn hard nodig, zo blijkt uit hun eigen ervaringen. “Lotte werkt als junior docent en is soms bang om als minder slim gezien te worden, omdat ze als vrouw ‘maar’ lesgeeft. Terwijl ze net als wij een analytisch chemicus is, zij heeft ook een masterdiploma.”

Op Instagram leggen de vrouwen onder meer uit welk pad je binnen de universiteit kunt bewandelen:

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Mimi, Lotte & Noor (@sistersinscience_nl)

Vooroordelen

“Zelf merk ik dat ik dubbel zo hard moet vechten om mezelf te bewijzen”, legt Noor uit. “Ik ben een vrouw in de bèta met een niet-westerse achtergrond en ik draag een hoofddoek. In de media worden niet-westerse jongeren vaak negatief in beeld gebracht. Er zijn veel niet-westerse jongeren die laten zien dat dit beeld klopt. Maar ik ben er óók. Zo was ik eens spreker op een conferentie en kwam er een man naar me toe, die ook spreker was. Hij vroeg of ik hem ergens mee kon helpen, maar ik vertelde dat ik het ook niet wist. Toen zei hij: ‘Oh, ben je niet een van de vrijwilligers?’ Nee, ik was een van de sprekers. Dat had hij niet verwacht en hij liep gelijk weer door.”

Noor is zulke reacties gewend, maar leuk zijn ze niet. “Het blijft vervelend. Als vrouw met hoofddoek heb je sowieso wel een dikkere huid, want dit gebeurt vaker. Met het Instagramaccount hoop ik te bereiken dat het normaler wordt om mensen zoals wij in de wetenschap tegen te komen. En we willen het ook breder trekken. Niet alleen meer vrouwen in de wetenschap, maar het mag er ook diverser worden. De afwezigheid van zulke rolmodellen deed ons twijfelen aan onze eigen carrièrekeuze. En soms nog steeds. Hopelijk kunnen we anderen op deze manier inspireren.”

Lees ook
Langste ruimtereis van een vrouw is na 328 dagen zweven ten einde