Als baby wordt Nina Blom (nu 49) al mishandeld. Veertien jaar lang gaat ze ziekenhuis in en ziekenhuis uit. Dan blijkt ze niet ziek, maar slachtoffer van een moeder met Pediatric Condition Falsification, of Münchhausen by Proxy.
Aan LINDA.nl vertelt Nina over deze ernstige vorm van kindermishandeling waarbij de pleger een lichamelijke, psychische of sociale aandoening verzint om zo zelf aandacht te krijgen.
“Toen ik een paar maanden oud was, werd ik voor het eerst in het ziekenhuis opgenomen”, vertelt Nina. “Mijn lichaamshouding zou niet goed zijn.” Het is het begin van jarenlange mishandeling. “Ik weet nog dat mijn moeder mijn jas aantrok voordat we naar de dokter gingen. Ik was een jaar of vier. ‘Je moet zo zeggen dat je buikpijn hebt’, zei ze. Maar ik had geen buikpijn. Bij de dokter lag ik op mijn rug. Hij drukte op mijn buik. Mijn moeder stond achter hem en keek me boos aan. Haar boze ogen dwongen me te zeggen dat het pijn deed. Ik voelde me zo rot.”
Naarmate de jaren verstrijken, wordt de mishandeling ernstiger. “Als ik niet had gedaan wat mijn moeder wilde, verscheurde ze mijn lievelingsboekjes. Toen ik een jaar of tien was begon ze me ook fysiek te mishandelen. Dan drukte ze bijvoorbeeld een kussen op mijn hoofd. Ze deed alsof ik dingen verzon. Ik begreep niet hoe het kon dat ik hierin verzeild was geraakt. Ik was in een nachtmerrie beland. Mocht niemand zien. Ook buitenspelen was er niet bij. Dat zou niet goed voor me zijn, omdat ik niet goed kon bewegen.”
Omdat Nina zo vaak ‘ziek’ is, komt ze weinig op school. “Ik was creatief en vond het leuk om les te krijgen. Taal snapte ik redelijk goed, maar ik vond rekenen moeilijk. We hadden net breuken gehad, toen ik weer naar het ziekenhuis moest. Ik raakte in paniek: wat als ik niet zou overgaan?”
Het is bijna veertig jaar geleden dat haar moeder besloot Nina twee dagen thuis te houden. “Die twee dagen werden 5,5 jaar. Mijn moeder bond me vast in bed, diende me 21 pillen per dag toe. Ik zag niemand meer, lag verlamd in bed en kreeg weinig of slecht te eten.”
Emma's (19) ouders hadden een vechtscheiding: 'Hij beschuldigde mijn moeder van kindermishandeling'
In 1988 komt Nina voor de zoveelste keer in het ziekenhuis terecht. Ze zit op dat moment in een rolstoel en is ingepakt in zwachtels. “Mijn moeder vertelde dat ik aambeien had. De kinderarts was verbaasd en dacht: wat is dit voor een rare moeder en waarom zit dit kind in een rolstoel?” Nina blijkt helemaal geen aambeien te hebben, maar de alarmbellen bij haar kinderarts gaan wel af. “Hij kwam tot de conclusie dat er lichamelijk niks aan de hand was. Ik zou moeten kunnen lopen. Hij dacht dat de oorzaak psychisch was.”
Haar moeder schrikt van die conclusie en de excessen worden groter. “Ze heeft in die tijd mijn voorgebit kapotgeslagen.” Nina’s verhaal laat de kinderarts ondertussen niet los. Hij bedenkt een plan om haar uit huis te krijgen. “Toen hij las dat als de ouders weten en merken dat jij weet wat er speelt, de kans groot is dat ze hun kind of zichzelf wat aandoen, heeft hij een ambulance, de politie, de kinderbescherming en de officier van justitie ingeschakeld en ben ik uit huis gehaald.” Het is haar redding. “Ik was er bijna niet meer geweest.”
Een lange periode ligt Nina in het ziekenhuis, waar ze moet herstellen en opnieuw moet leren eten en lopen.” Uit onderzoek komt naar voren dat ze onder andere valium, het slaapmiddel vesparax en luminal, een middel tegen epilepsie, in haar bloed heeft. Maar er zijn ook nu, jaren later, nog altijd veel vragen: “Ik heb geen idee hoe mijn moeder aan al die gevaarlijke medicatie is gekomen, maar daar zal ik nooit achter komen.”
Daarnaast moest Nina dealen met een posttraumatische stress-stoornis en heeft ze de ziekte van Crohn. “Vroeger beweerde mijn moeder dat ik dat had. Nu heb ik het alsnog, mogelijk doordat ik jarenlang gevaarlijke medicatie heb geslikt en slecht heb gegeten.”
Toch gaat het na jarenlange therapie en het schrijven van het boek Je bent een verschrikkelijk kind, over haar ervaringen met een moeder met Münchhausen by Proxy, goed met Nina. “Ik heb een heel lieve vriend, geweldige vrienden en een toffe uitgever. Ik kan anderen helpen en werk nu aan een graphic novel over dit onderwerp. Ik heb het om kunnen zetten in iets positiefs, daar ben ik heel blij mee.”
Heb jij vermoedens van (kinder)mishandeling? Neem dan contact op met Veilig Thuis en vraag naar een vertrouwensarts.
Dit artikel werd eerder gepubliceerd op LINDA.nl in oktober 2022.
'Kinderen met opzet ziek gemaakt door ouders'
