‘Dit geheim neem ik mee in mijn graf.’ Het is een uitspraak die je vast wel eens hebt gehoord. Wij brengen daar verandering in, want we delen de geheimen van LINDA.meiden-lezers in de rubriek ‘Niet doorvertellen’.
Vandaag deelt Rita* (20) haar diepste geheim.
“Ik zal even met de deur in huis vallen: ik had tien dagen lang een tampon in. Dezelfde tampon. Nu vraag je je natuurlijk af hoe dit heeft kunnen gebeuren. Ik ben het simpelweg vergeten. Een paar dagen na mijn laatste menstruatiedag merkte ik dat er een onaangename geur uit mijn vagina kwam. Op de derde dag werd ik ook een beetje duizelig. Omdat ik toen nog niet wist waar het aan lag, ging ik naar de huisarts. Die vermoedde een vaginale infectie en gaf me antibiotica mee. Ook werd gevraagd of ik eventuele lichamelijke veranderingen in de gaten wilde houden. Maar ik had het gevoel dat er iets niet klopte.
In de dagen erna had ik seks met mijn vriend. Het rook niet zo fris, maar hij zei er niets van. En merkte blijkbaar ook niks geks op. De geur werd steeds erger en dus besloot ik mijn cyclus app te checken om te zien wanneer ik voor het laatst ongesteld was geworden. Op dat moment besefte ik dat het tien dagen geleden was en dat ik mijn tampon er niet had uitgehaald.
Na het verwijderen, dook ik eerst het internet op en las dat ik na drie dagen heel ziek had kunnen worden.” Rita heeft het over Toxic Shock Syndroom (TSS) oftewel de ’tamponziekte’. “Toen ik de huisartspraktijk belde om het te vertellen, reageerde de assistente geschrokken. Ze zei dat ik in de gaten moest houden hoe ik me voelde en bij symptomen aan de bel moest trekken. Uiteindelijk kreeg ik nergens last van en vermoed ik dat de medicatie die ik kreeg ziekmakende bacteriën heeft gedood. Maar dat weet ik niet zeker.”
“Ten eerste is het niet erg hygiënisch. Het is niet echt iets wat ik aan iedereen vertel, maar ik schaam me er niet voor. En ten tweede heb ik nooit aan mijn vriend verteld dat de geur werd veroorzaakt door een tampon. Ik denk niet dat hij het tof zou vinden als ik nu toch zou opbiechten.”
“Uit paniek heb ik het aan mijn beste vriendin verteld. Via WhatsApp stuurde ik haar in hoofdletters: ‘Je weet niet waar ik net achter ben gekomen!’. Ze ging helemaal stuk en wist niet wat ze moest zeggen. Maar naast haar én mijn huisarts weet niemand hiervan.”
“Haha, misschien in de verre toekomst als we 70 of 80 zijn. Het lijkt me wel grappig om dit dan nog op te biechten. Maar tot die tijd zeg ik niks.”
“Ik heb er niets aan overgehouden, maar ben wel erg geschrokken van de situatie. Tegenwoordig check ik drie keer of er écht niets meer in zit. Zelfs als mijn menstruatie al klaar is. De gedachte ‘wat als…’ spookt steeds door mijn hoofd. Maar geloof me, dit overkomt me niet nog een keer.”
*Rita’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Dit verhaal verscheen eerder op LINDA.meiden.
Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring, en is geen medisch advies. Overleg altijd met je (huis)arts.
Patricia (28): 'Ik vond een vuurwapen in het huis van mijn schoonvader'
