Ben je eindelijk aanbeland bij de mooiste dag van je leven, crasht je dronken neef het diner met een gênante toost en besluit je wederhelft zich een hersenschudding te vallen. Top.
In de rubriek In Voor- En Tegenspoed spreken we vrouwen van wie de trouwdag nét niet helemaal volgens plan verliep. Vandaag vertelt Nicoline (40) haar verhaal.
Trouwdatum
4 september 2008.
“De dag begon eigenlijk redelijk standaard”, vertelt Nicoline. “Douchen, naar de kapper, de schoonheidsspecialiste en dan thuis snel die jurk aan.” De bruid is niet hooggespannen voor haar grote dag. “We vonden het gewoon belangrijk dat het gezellig was met de mensen om ons heen. We hadden nooit gedroomd van een bruiloft met alles erop en eraan.”
Het bruidspaar trouwt in het gemeentehuis van Werkendam en houdt daarna de receptie in een restaurant in het dorp. Vervolgens loopt het gezelschap naar de kerk voor de inzegening, waarna de bruiloft wordt afgesloten met een barbecue. “Uiteindelijk werd het wat frisser. Omdat we zagen dat iedereen nog aan het kletsen en natafelen was, verhuisden we met z’n allen naar binnen om daar gezellig door te gaan.”
Rond kwart voor 10, wanneer Nicoline aan haar eerste wijntje zit, komen de eerste gasten afscheid nemen. “Ze kwamen met het excuus dat ze kleine kinderen hadden die naar bed moesten, omdat ze morgen weer school hadden. Ik zei nog: ‘Ze kunnen toch wel een keer wat langer opblijven?’, maar ze besloten toch te gaan. Daarna kwam de een na de ander afscheid van ons nemen, zo vroeg al.”
“We zeiden tegen de gasten dat ze helemaal niet naar huis hoefden en dat we de toko tot 1 uur ’s nachts hadden afgehuurd”, vertelt Nicoline. Maar om 10 uur hebben alle gasten de bruiloft verlaten en zit Nicoline verbaasd met haar kersverse echtgenoot, broer en schoonzus aan tafel. “Ik dacht: waar is iedereen nou? Uiteindelijk waren we zelf om kwart over 10 thuis.”
Wil's ouders en schoonouders vochten op haar bruiloft: 'Het was ordinair matten'
In de weken na de bruiloft spreekt Nicoline haar bruiloftsgasten. “Ze vonden dat het zo vroeg was afgelopen. Toen ik vroeg waarom ze dan zo vroeg weggingen, zeiden ze: ‘Jullie serveerden oprotkoffie.’ Zo noemen wij in de regio het kopje koffie dat je drinkt om te ontnuchteren voordat je naar huis toegaat. Maar wij serveerden helemaal geen koffie.”
“Op een gegeven moment spraken we de toenmalig werkgever van mijn man. Hij vertelde dat mijn schoonvader een kopje koffie had besteld en dat hij daar toen ook wel trek in kreeg. Zo begonnen de puzzelstukjes in elkaar te vallen. De koffielucht was door de zaal gaan trekken, waardoor steeds meer mensen een bakkie gingen bestellen. Als een groep mensen aan de koffie zit, voelt de volgende zich ook al snel verplicht om dat te doen. Hierdoor dacht iedereen dat het feest bijna afgelopen was.”
Nicoline heeft haar schoonvader nooit kwalijk genomen dat hij het massale afscheid startte. “Het feest is al geweest en die man heeft dat niet bewust gedaan. We maken er nog wel vaak grapjes over. Laatst vierde ik mijn verjaardag. Toen zeiden we ook: ‘Houd de koffie weg bij opa, want anders is het feest snel afgelopen.'”
Nicoline en haar man zijn inmiddels alweer 15 jaar gelukkig getrouwd. “Toentertijd dachten we: we trouwen nu, of nooit. We hebben toen voor ‘nu’ gekozen en daar hebben we nooit spijt van gehad.”
Achteraf was het bruidspaar heel blij dat ze geen drankpakket hadden afgekocht bij de locatie, maar per consumptie betaalden. “Zoveel drank is er die avond namelijk niet doorheen gegaan, op de koffie na.”
Dit artikel werd eerder gepubliceerd op LINDA.nl.
Yvet (35): 'De bruidegom ging all the way met die stripper en besloot het stil te houden'
