Een complete boerderij inclusief stallen én dieren. Dat schonk de 98-jarige Jans Woudenberg na haar overlijden in mei 2022 aan een ezelopvang in Zeist.
“Fantastisch. We waren blij verrast”, vertelt een medewerker van Stichting Opvang de Ezelsociëteit in Zeist. Maar, eigenaar Hans Signer heeft er ook slapeloze nachten van.
“Een boerderij met stallen én een stuk land met rondwandelende katten, ganzen, eenden en kippen”, somt de medewerkster hun erfenis van mevrouw Woudenberg op. “De extra ruimte kunnen we goed gebruiken. We groeien uit onze opvang in Zeist. Nu mensen in de financiële problemen raken, worden steeds meer ezels teruggebracht”, vertelt zij.
Er moet nog veel gebeuren voor de tweede ezelopvang in gebruik genomen kan worden. “De boerderij is mooi, maar oud en nog niet ezelproof“, vertelt de medewerker. “Dat kost geld en mankracht.” De ezelopvang heeft dan ook meerdere oproepjes gedaan om mensen te werven die kunnen klussen.
Signer verwacht dat de verbouwing zeker 50.000 euro gaat kosten. Ondanks zijn dankbaarheid voor de extra ruimte, bezorgen de kosten en hoeveelheid werk hem als eigenaar ook slapeloze nachten.
De ezelopvang hoopt de verbouwing voor de winter klaar te hebben. Met het koude weer moeten de ezels dan echt binnen staan. “Gezien de hoeveelheid ezels die nu richting Zeist komen, móéten we voor de winter klaar zijn, anders komen we niet uit qua ruimte”, vertelt de medewerker. Zij hopen in de boerderij van Jans zo’n tien tot vijftien ezels op te kunnen vangen.
Regelmatig bezocht Hans de boerderij van Jans om even naar haar ezels te kijken en samen een kop thee te drinken. Jans stond bekend als een pittige tante die nauwelijks hulp kreeg, omdat ze haar leven lang alleen bleef. “Het was een eigenzinnige vrouw”, vertelt Signer. “Ze hield erg vast aan oude tradities. De kachel stond altijd laag, ze kookte op oude petroliestellen en grasmaaien deed ze op haar 94e nog handmatig met een zeis.”
Helemaal onverwacht was de erfenis -achteraf bezien – niet. Zo’n drie jaar geleden kreeg Signer namelijk een eigenaardig telefoontje van een notaris die zijn naam niet wilde noemen. De notaris vroeg of de ezelopvang interesse had in een boerderij. Signer stemde volmondig in, maar had direct het vermoeden dat hij in de maling werd genomen.
Tot de notaris op de dag van Jans’ overlijden belde met het heugelijke nieuws van de erfenis. Signer: “Direct vroeg ik of hij dezelfde beller was als drie jaar geleden, want anders zou er nóg een boerderij aankomen”, zegt de eigenaar lachend.
Nieuw lockdownuitje? Ga wandelen met eenzame ezeltjes in Zeist
