In onze serie ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Frederique (45) gedenkt haar moeder Wil, die na een delier (plotselinge verwardheid) overleed.
Geschreven door Frederique Vegter, ter nagedachtenis aan Wil Vegter (6 mei 1934 – 27 december 2017).
Mijn lieve, dappere, positieve moeder overleed op 83-jarige leeftijd. Ik heb mijn moeder nooit gezond gekend, al vanaf mijn geboorte was ze ziek. Ze had chronische nierstenen waarvoor ze talloze zware operaties moest ondergaan. Ondanks dat is mijn moeder het positiefste mens dat ik ooit heb gekend. Wanneer ze was bijgekomen van een narcose, lag ze er weer met een grote glimlach.
Tot vijftien jaar geleden ging het eigenlijk best goed. Mijn moeder was mobiel en hielp nog regelmatig anderen dankzij haar sterke geest en doorzettingsvermogen. Maar toen ze in huis viel, is ze nooit meer de oude geworden. Mijn moeder zat meer aan huis gekluisterd – wat ze vreselijk vond, omdat naar buiten gaan een grote hobby van haar was. Onze relatie veranderde: ik zorgde voor mijn moeder in plaats van andersom. Naast mijn drukke baan zorgde ik iedere dag voor haar en stond ik haar bij, bij elke medische stap.
Na het overlijden van mijn vader vond ik mijn moeder enorm moedig, maar ze was ook het roer kwijt. In november 2017 werd ze opgenomen in het ziekenhuis en na een lange ziekenhuisperiode bleek ze een delier te hebben waar ze niet meer goed van zou herstellen. Ze herkende mij gelukkig nog wel, ondanks dat ze erg in de war was. We hebben nog gelachen samen en op een helder moment zei ze tegen me: “Als ik er niet meer ben, kijk ik altijd over je schouder mee.”
Lees ook
Claires man overleed aan een hersentumor: ‘Zijn laatste verjaardag hebben we groots gevierd’
Na het overlijden van mijn moeder was ik opgelucht dat ze bevrijd was van alle pijn die ze in haar leven heeft moeten ervaren. Haar einde was een strijd, omdat ze mij niet alleen wilde laten. Op haar sterfbed heb ik regelmatig tegen haar gezegd dat ze het moest laten gaan en zich geen zorgen om mij moest maken. Twee maanden later ontdekte ik dat ik borstkanker had en die strijd ben ik met opgeheven hoofd doorlopen. Mijn moeder heeft me geleerd altijd positief te blijven, hoe moeilijk het ook is. Hoe zij met het ziek zijn omging, heeft ze aan mij kunnen overdragen: kijk naar de toekomst, maar vooral: blijf lachen.
Wil jij ook een monumentje schrijven? De herinnering levend houden aan je overleden geliefde, vriend of familielid? Mail dan jouw ode van rond de 400 woorden en een mooie foto naar rubrieken@lindanieuws.nl o.v.v. Monumentje.
