Hamster

“Eigenlijk mocht ik van de huisbaas geen huisdier, dus een kat viel af”, steekt Michelle van wal. “Een hamster leek me wel kunnen. Als er dan controle zou komen, zou ik gauw een handdoek over zijn kooitje kunnen gooien. Niets aan de hand.”

Ze is dan ook maar wát gelukkig dat ze een eigen dier heeft. “Hij was zo lief. Hij kwam bijvoorbeeld graag bij mij op een kleedje op de bank liggen, terwijl ik tv keek.”

Michelle

Helaas gaat het na anderhalf jaar mis. “Ineens lag-ie stokstijf in z’n hokje. Morsdood, dacht ik. Ik vond het echt vreselijk, zat ik ineens in mijn eentje met een dood dier. Als kind had ik ook hamsters en als die doodgingen, begroeven we die in een kartonnen theedoosje met watjes erin. Ik plukte dan nog wat bloemetjes voor in de kist en dan was het klaar. Dus dat ging ik nu ook doen.”

“Maar toen ik net de zakjes uit het theedoosje had gehaald, zag ik dat hij zijn pootjes nog bewoog. Had-ie dan een TIA of zo gehad? Moest ik nu de dierenarts bellen? Ik heb het waterpipetje bij zijn neus gehouden, omdat ik dacht dat hij misschien was uitgedroogd. Opeens schoot zijn tongetje uit zijn bek, en begon hij van het water te drinken. Ik hield hem warm met doeken en ben hem een tijdje gaan observeren. Langzaamaan kwam zijn lichaam ineens weer in beweging en was-ie er weer.”

Begrafenis

Een vreemde gewaarwording, aldus Michelle. “Ik had hem echt bijna begraven. De bloemetjes waren bij wijze van spreken al geplukt. Later is dit nog twee keer gebeurd en wist ik dus precies wat ik moest doen.”

Het kan zijn dat Michelles hamster in een winterslaap raakte of dat hij – letterlijk – verstijfde van angst. Uiteindelijk is het dier twee jaar oud geworden. “Hij was toen écht helemaal stijf en koud geworden. Ja, dan weet je wel dat het menens is.”