Dat het duur is om naar de dierenarts te gaan, zullen weinig baasjes ontkennen. De kat van Michelle van der Molen (26) maakte het alleen wel héél bont.
Bobbie slikte speelgoedballetjes in en dat kostte haar een hoop geld.
Michelle
“Ik was twee jaar geleden met mijn vriend op vakantie naar Kaapverdië”, steekt Michelle van wal. “Iemand paste op onze kat Bobbie, die ineens zijn bakje niet meer leegat. Misschien heeft hij heimwee of stress, of heeft hij last van de hitte, dacht ik nog.”
Eenmaal thuis eet Bobbie helemaal niet meer, en brengt Michelle een bezoek aan de dierenarts. Om de kat toch te laten eten, krijgt hij anti-misselijkheidspilletjes. Zo gezegd, zo gedaan. “De volgende ochtend lag Bobbie ineens plat op de grond voor de slaapkamerdeur. Hij had allemaal schuim rond zijn bek, ik schrok me dood. Het was weekend, dus we moesten met spoed naar de vervangend dierenarts. Dat werd de dierenkliniek. Taxi in, en we konden komen.”
Katten-ic
“Daar werd bloed geprikt en een foto van Bobbies maag genomen. Hij moest een nachtje blijven. De volgende dag werd ik gebeld dat hij met spoed moest worden geopereerd, want er zaten drie objecten vast in zijn darmen. Dat bleken zijn speelgoedballetjes te zijn. De kosten? Drieduizend euro. Ik had geen idee waar ik het vandaan moest halen, maar hij kon gelukkig beter worden gemaakt.”
Het dier moet een nachtje op de katten-ic verblijven, en vervolgens nog een week op de mediumcare-afdeling. “Zo zielig, we konden hem via de webcam volgen. Ook mocht ik elke dag even bij hem op bezoek.”
Thuis zal Bobbie waarschijnlijk sneller opknappen, dus mag de kat weer mee. “Ik kreeg wel een shitload aan medicijnen. Zo moest hij twee pilletjes drie keer per dag slikken, en eentje twee keer per dag. Dat duurde een aantal weken. ’s Nachts zette ik mijn wekker, want hij kreeg ook elke twee uur sondevoeding. Qua zorgen voelde het echt alsof we een baby hadden.”
Bobby op de mediumcare-afdeling:
Klacht
“Ik heb later nog de winkel van de balletjes gemaild en een klacht ingediend”, vertelt Michelle. “Die dingen moeten echt uit het schap, als mijn kat ze al zo makkelijk in z’n geheel inslikt…” Maar dat ziet de winkel toch echt anders. “Ze boden me nog wel een cadeaukaart aan van tien euro. Die heb ik uiteraard niet aangenomen. Steek die kaart maar lekker in je reet, dacht ik.”
De schade? Uiteindelijk zo’n 3500 euro. “We waren gelukkig verzekerd, waardoor een deel is vergoed. Maar lang niet alles. We hebben sinds kort een tweede kat en die hebben we ook gelijk verzekerd. Je weet maar nooit…” Bij een bezoekje aan de dierenarts – voor de vaccinatie van die tweede kat – krijgt Michelle een cadeautje voor de ‘kleine’ mee. Precies, een roze rubberen speelballetje. “Ik heb haar vriendelijk bedankt.”