‘Blijf altijd bezig’

Mijn moeder was een sterke, veerkrachtige en zeer intelligente vrouw. Althans, zo deed ze zich voor. Dat kwam waarschijnlijk doordat ze de bezetting van Amsterdam heeft meegemaakt. Er waren in die tijd twee meiden die bouwkunde gingen studeren in Amsterdam en zij was daar een van.

Ze had over alles een mening en die bracht ze vaak op een erg ‘kleurrijke’ manier. Sociaal was ze zeker. De keukentafel zat altijd vol met vrienden, vaak met een drankje en een sigaret in hand. Op een gegeven moment was ze zelfs beter bevriend met mijn vrienden dan ik.

Een van haar favoriete levensmotto’s was: ‘Blijf altijd bezig.’ En dat deed ze dus ook. Als ze dan een keer niks te doen had, ging ze het liefst schilderen of pottenbakken. Ze zat nooit stil.

Moeder-dochter relatie

We konden het goed met elkaar vinden. Ik mocht altijd wel een vriendin meenemen of een feestje geven. Mijn vader liep de volgende dag simpelweg over de slapende tieners heen om zijn tabak te pakken.

Wel werd er verwacht dat ik alles deed wat mij gevraagd werd. Zelfs toen ik al eind twintig was, baasde ze mij overal rond. Betuttelend zei ze dan: “Ach kind!” En dat irriteerde mij enorm.

We groeiden echt uit elkaar toen ik mijn eerste zoon kreeg. Ze had een sterke mening over hoe ik mij zou moeten gedragen als moeder. Pas toen mijn tweede zoon geboren werd, leerde ze om mijn beslissingen te accepteren.

Zonnestraal

Ik mis haar gesprekken. Ik was erg gefascineerd door wat zij dacht en ik ben ook benieuwd wat ze zou zeggen over alles wat er is gebeurd in de afgelopen twintig jaar.

Maar wat ik het meest mis is haar enthousiasme, want als je rond iemand bent die altijd vrolijk is, dan krijg je daar zelf ook energie van. Ze was echt een zonnestraal in huis.

Lees ook
Aimées vriendin Liza kwam om bij een gasexplosie: ‘Vergeten zal ik je nooit’