Mariekes man Dennis werkt bij defensie, maar hij was in de eerste zes jaar van hun relatie nooit uitgezonden. Toen ze in 2012 een eenjarige dochter hadden en aan een tweede kindje dachten, werd Dennis opgeroepen.
In de rubriek ‘Werpsterren’ deelt een moeder sterren uit voor haar zwangerschap, bevalling en kraamweek. 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
“Dennis (nu 36) en ik (nu 35) kregen op 23 augustus 2011 onze dochter Romee en we wilden allebei graag een tweede kindje. Het leek ons voor Romee fijn als er niet te lang tussen zat, maar toen kreeg Dennis te horen dat hij voor zeven maanden uitgezonden zou worden. Als ik snel zwanger raakte, zou ik daardoor tijdens zijn uitzending bevallen. Maar als we te lang wachtten, zou er een groter leeftijdsverschil tussen Romee en de baby zijn.”
“Er waren twee maanden waarin het perfect zou zijn als ik zwanger zou raken. Dan was de zwangerschap tijdens de uitzending, maar was er een grote kans dat Dennis wel bij de bevalling aanwezig kon zijn. We hadden veel geluk, want al bij de eerste poging was het raak.”
“Toen ik vijf weken zwanger was, vertrok Dennis – op 2 november 2012 – naar Afghanistan. Dat was natuurlijk best wel spannend. Het was de eerste keer in onze relatie dat hij wegging en Afghanistan was voor mij echt een ‘ver van mijn bed’-show. Maar Dennis stelde me helemaal gerust en we waren ervan overtuigd dat het goed ging komen.”
“Romee en ik moesten even wennen toen Dennis weg was, maar na twee weken ging het steeds beter. De zwangerschap was gelukkig om door een ringetje te halen. Ik had geen klachten en alle echo’s waren goed. Wel was de beleving voor mij én Dennis wat minder nu we niet bij elkaar waren. Om het voor hem wat meer te laten leven, hebben we een geslachtsbepalende echo gedaan. Zo werd de baby voor hem tastbaarder.”
Dennis (helemaal rechts) in Afghanistan.
“Ik werkte, had een kind van één, deed het huishouden, sportte, ging mee naar de peutergym en was ook nog bezig met voorbereidingen voor de baby. De zeven maanden zijn door de drukte dan ook vrij snel voorbij gegaan. Ik ben daarbij heel blij met de hulp die ik van familie en vrienden gekregen heb, waardoor ik af en toe ook nog een moment voor mezelf had.”
“Dennis kwam op 16 mei 2013 gelukkig ongedeerd terug. Ik was echt zenuwachtig toen we hem gingen ophalen en vroeg me af hoe Romee op Dennis zou reageren. Het was een enorme opluchting toen ze haar armpjes omhoog deed en duidelijk liet blijken dat ze papa nog herkende.”
Romee, Dennis en Marieke (35 weken zwanger) bij Dennis’ terugkomst.
“Daarna moesten we allemaal even wennen aan de ‘nieuwe’ situatie. Het was duidelijk dat Dennis een stukje ontwikkeling van Romee had gemist. Dan schrok hij bijvoorbeeld omdat ze bijna viel, terwijl Romee zich al maanden goed kon opvangen. Ook moesten we weer even aan elkaar wennen. In het begin voelde het bijna alsof ik vreemdging met mijn eigen man, omdat ik al die tijd alleen was geweest, haha!”
Lees ook
Vrouw van uitgezonden militair maakt creatieve kerstkaart met héle gezin
“In de laatste weken van de zwangerschap was ik erg verkouden en heb ik zoveel gehoest, dat ik de binnenkant van mijn buik niet meer kon voelen. Omdat ik de baby daardoor niet meer voelde, ben ik een paar keer naar het ziekenhuis geweest ter controle. Gelukkig bleek er niks aan de hand te zijn.”
“Toen ik over de veertig weken kwam, was ik de zwangerschap spuugzat, maar de baby bleef zitten. Bij 41 weken en vijf dagen, werd ik gestript en die avond kreeg ik last van harde buiken. We belden rond 20.30 uur de verloskundige, in de hoop dat zij nog iets kon doen om de bevalling door te zetten.”
“En dat kon: ze brak mijn vliezen en vanaf dat moment ging het snel. We vertrokken middenin een weeënstorm naar het ziekenhuis omdat ik daar graag wilden bevallen. Op 5 juli 2013 om 22.48 uur werd onze dochter Faya geboren.”
Lees ook
Michelle had geen weeën: ‘Maar het was zeker geen droombevalling’
“Ik heb bij de bevalling veel pijn gehad, maar verder ging het helemaal goed met Faya en mij. Diezelfde nacht nog mochten we naar huis. De kraamweek is vervolgens fijn verlopen. We hebben echt een goede start gemaakt. Romee was ontzettend enthousiast over haar zusje en we hadden een leuke kraamhulp.”
“Het gaat nog steeds goed met ons. Romee en Faya zijn gezond en hebben een hele leuke band. We merken dat Faya wat meer naar mij toetrekt dan naar Dennis, dus we hebben wel eens gedacht dat dat komt omdat Dennis een groot deel van de zwangerschap gemist heeft. Het kan ook gewoon toeval zijn. Dat weet je toch nooit, dus we maken ons er geen zorgen over.”
“Intussen is Dennis nog drie keer uitgezonden en dat went eigenlijk nooit. Toch zou ik hem nooit vragen om te stoppen met zijn werk. Je werk is zo’n groot deel van je leven. Als je daar niet gelukkig van wordt, wordt het thuis ook niet gezelliger. Zolang hij er plezier in heeft, moet hij het blijven doen.”
Lees ook
Marc verloor zijn benen door schot collegamilitair Luuk: ‘Ik heb het hem nooit kwalijk genomen’
“Ik wil partners van (toekomstige) militairen meegeven dat het echt goed vol te houden is. In het begin denk je: jeetje, wat komt er op me af? Maar als je er midden in zit doe je het gewoon. Je bent sterker dan je denkt. Wees daarnaast niet te trots om hulp te aanvaarden. Die hulp zal het je echt gemakkelijker maken. Het is zonde om alleen maar te leven in dienst van je gezin. Blijf zelf ook van het leven genieten.”
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
