Het sterilisatieproduct Essure leek simpel: een metalen veer die vaginaal in de eileiders wordt aangebracht. Maar voor veel vrouwen – onder wie Margôt Raap (53) – blijkt het meer dan schadelijk.
Een groep van zeker 1.700 Nederlandse vrouwen spant nu een collectieve claimzaak aan tegen het Duitse chemiebedrijf Bayer, die het sterilisatieproduct op de markt bracht.
Het is 2012 als Margôt het product in een abortuskliniek laat plaatsen. Ze heeft geen kinderwens en kan de gedachte aan het moeten ondergaan van een eventuele abortus, niet verdragen. “Met een soort Harry Potter-staf werd het ingebracht en op z’n plaats gezet. Ik kreeg een paracetamol ter verdoving, maar kon de pijn niet aan. De eerste poging werd dan ook afgebroken.”
“Helaas heb ik een nieuwe afspraak gemaakt. Weer diezelfde helse pijn, maar het is uiteindelijk wel ‘gelukt’. De zware menstruaties – die volgens Essure minder zouden worden – werden alleen maar erger. Ik kreeg er rare klachten bij, zoals hormonale hoofdpijn. Mij werd NovaSure aangeraden. Op zich een prima product, maar niet in combinatie met Essure.”
Met NovaSure wordt de baarmoeder door middel van een ijzeren matje heel even onder stroom gezet. “Op die manier wordt je baarmoeder schoongemaakt en zou de pijn minder moeten worden. Maar de producten combineren was een grote fout: de veertjes zijn onder meer van metaal gemaakt. Door de stroom zijn ze vermoedelijk geëxplodeerd in mijn baarmoeder.”
Margôt krijgt er een lijst met rare kwalen bij. “Ik kreeg zware longontstekingen die uiteindelijk hebben geleid tot COPD, een chronische longziekte. Daarnaast kreeg ik hooikoorts, huiduitslag en ben ik nog steeds warrig. Chronische vermoeidheid, de ene na de andere blaasontsteking en de diagnose van artrose en fibromyalgie.”
Normaal ging ze nooit naar de huisarts, na de ingreep opeens heel vaak. “Op het werk werd ik niet meer serieus genomen. Ik had een topfunctie bij een internationaal bedrijf, maar moest mij telkens ziek melden. Bij de zoveelste blaasontsteking was hun antwoord: plas maar in een potje op kantoor. Vrienden, familie, ze geloofden mij niet meer. Op een gegeven moment vind je jezelf ook maar een luie donder.”
Totdat ze een Radar-uitzending ziet, over Essure. “Ik dacht: dat ben ik. De vrouwelijke manager met wie ik werkte, voelde zich zo schuldig, dat ze mij aan een goede gynaecologe hielp. Er werden dus gewoon artsen opgeleid om het product eruit te halen, terwijl het bedoeld is om je lichaam nooit meer te verlaten.”
1700 vrouwen verenigen zich tegen Bayer na letsel door sterilisatiemiddel
In 2016 wordt Margôt geopereerd. Maar het lukt niet in één keer. “Eén van de veertjes was inderdaad geëxplodeerd. Twee weken erna werd ik weer geopereerd, om mijn baarmoeder én alle stukjes metaal van de Essure-veer te verwijderen. Door complicaties werd het een snede van 17 centimeter, over mijn buik heen.”
“Na de operatie ging het wel iets beter met me, maar COPD, artrose en fibromyalgie raak je nooit meer kwijt. Ook ga ik nog om de week naar de fysio en maak ik gebruik van acupunctuur. De verloren jaren krijg ik ook niet terug.”
Haar baan is ze ook kwijt. “Ik raakte in de WIA en veranderde van een sociale, outgoing vrouw naar behoorlijk geïsoleerd. Op dit moment ben ik bezig met herintegratie, ik wil graag in de uitvaart werken. Maar ik ga nu alweer malen. Na één dag werken, moet ik twee dagen bijkomen. Zo ken ik mezelf helemaal niet.”
Ook haar toenmalige relatie loopt tijdens de zoektocht naar haar kwalen op de klippen. Nu is Margôt single. “Wie zit er te wachten op een te vroeg in de overgang gekomen figuur met een snee van zeventien centimeter over de buik? Zweetaanvallen, hormonale hoofdpijn en emotionele buien. Het heeft er allemaal flink ingehakt.”
Margôt vindt steun en hulp bij andere slachtoffers. “Dat Essure weer in de media komt, maakt mij dankbaar. Vijf jaar geleden had ik nooit gedacht dat Bayer aansprakelijk zou worden gesteld. Samen met meer dan tweeduizend andere vrouwen zit ik in deze rechtszaak. Natuurlijk probeer ik de kosten die ik heb gemaakt, vergoed te krijgen. Maar nog belangrijker: er zijn nog veel meer vrouwen die niet weten waar hun klachten vandaan komen. Het is een waarschuwing voor iedereen.”
“Ik ben blij dat de rechtszaak is begonnen, hoewel het ook elke keer weer de ‘wond openhaalt’. Ondanks therapie blijft het moeilijk, vooral omdat ik nog steeds kamp met de gevolgen. Maar ik blijf voor deze zaak gaan: ik kan absoluut niet tegen onrecht!”
Marjon raakte na sterilisatie zwanger: 'Ik had schuldgevoelens naar de baby'
