‘(…) Maar het ergste komt nog: in zijn e-mailaccount zag ik allemaal mailtjes binnenkomen van Marc van der Linden, de royaltyverslaggever. Destijds een goede vriend van mij. In die mailtjes liet Marc de Spanjaard weten hoe hij mij echt goed te grazen kon nemen, hoe hij me geld kon aftroggelen, dat soort ellende. Ik dacht: dit kan niet waar zijn. Ik was achttien jaar vrienden met die man. Achttien jaar. Het moet jaloezie zijn geweest. Waarom doe je anders zoiets?’ [uit Gordon, biografie van een entertainer, Marcel Langedijk, uitgeverij Lebowski].

https://www.instagram.com/p/BfxnMS9n2lK/?taken-by=gordonheuckeroth

Soepele samenwerking

Volgens Langedijk verliep de samenwerking met Gordon “gladjes.” “Ik had me erop voorbereid dat hij nog weleens wat afspraken zou gaan missen, maar hij was heel professioneel en heeft er maar eentje afgezegd. We hebben heel veel gesprekken gehad, dit was iets heel serieus voor hem.” Maar waarom vertelt hij dan al deze verhalen, ook over anderen? “Hij wilde het graag vertellen, want voor het geld hoeft hij het echt niet te doen.” Langedijk zegt dat het gek zou zijn om de eerder genoemde verhalen niet te beschrijven. “Het zijn wezenlijke onderdelen uit zijn leven en als hij niks hierover had gezegd, was het boek teleurstellend geweest. Niet eens álles staat in het boek.”

Lees ook
Zus Lydia in tranen over biografie Gordon: ‘Er is helemaal niets van waar’

Beangstigend leven

Om de vraag wat de biograaf nu geleerd heeft van Gordon, moet hij lachen. “Plat Amsterdams, dat kan ik nu heel goed. Maar nee, zonder gekkigheid: ik heb geleerd dat het een ontzettend aardige, aimabele man is die soms gierend de bocht uitvliegt. Dat doen we allemaal wel eens, maar hij doet dat tegenover een draaiende camera. Wat ik vooral geleerd heb, is dat ik nooit zijn leven zou willen hebben. Zijn bekendheid is onvoorstelbaar, iedereen kent hem, roept hem na, wil iets van hem. En dat alles, lijkt me ongelofelijk beangstigend.”

Benieuwd naar het boek? Bestel ‘m dan snel hier en vorm je eigen mening.