Louise Kappers is 34 jaar oud wanneer haar man Joost kanker krijgt. Door zijn werk bij de Belastingdienst is het voor het tweetal niets nieuws om over belastingzaken te praten. Na het overlijden van Joost weet Louise wat ze moet regelen, en dat gunt ze anderen ook.
“Het gesprek daarover voeren is heel moeilijk, maar dat moet je niet schuwen”, vertelt Louise (37) aan LINDA.
“Joost kreeg vanuit het niets kanker. Ineens braken er voor ons tijden aan waarin leven tussen hoop en vrees dagelijkse realiteit werd. Tijdens zijn ziekbed van acht maanden, bleef Joost altijd denken aan de toekomst, ook al wist hij dat het einde van zijn eigen leven op korte termijn een realistisch scenario was”, begint Louise haar verhaal.
Over haar man vertelt ze: “Waar ik nog wel eens wil fantaseren, was Joost een realist. Ik hield altijd hoop dat hij beter zou worden. Joost was daar realistischer in. Ondanks deze harde realiteit droeg hij zijn lot met humor en waardigheid. Een van de voorbeelden hiervan was tijdens zijn ziekte. Joost werkte als ketencoördinator schenk- en erfbelasting bij de Belastingdienst. Iets wat bij mij in de familie vaak mikpunt was van spot, waar Joost zich gelukkig nooit iets van aantrok.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Joost hield zich op het werk onder meer bezig met het veranderen van de nabestaandenmachtiging. “Dit proces was uitsluitend schriftelijk en de nabestaande had de inloggegevens nodig van de overledene. Joost heeft er samen met zijn team voor gezorgd dat de nabestaande nu zelf gemachtigd kan worden om de fiscale zaken van de overledene te regelen en dat dit ook online kan, zoals de inkomstenbelasting. Zaken waar je liever niet aan denkt tijdens rouw, maar die wel geregeld moeten worden. Het laatste waar je als nabestaande zin in hebt zijn omslachtige en tijdrovende processen.”
Ook tijdens zijn ziekte zette Joost zich hiervoor in. “Hij nam zelfs nog deel aan een overleg over dit proces. In dit overleg liet hij zijn collega’s verbijsterd achter na de opmerking: ‘Het moet op tijd klaar zijn, zodat ik zelf misschien de eerste ben die er gebruik van maakt.’ Ik hoop dat Joost met zijn droge humor en relativeringsvermogen anderen inspireert om op een positieve manier in het leven te staan. Hij heeft mij zeker geïnspireerd en doet dit na zijn sterven nog steeds.”
Louise en Joost hebben nog voor zijn overlijden belastingzaken besproken. “Wij wisten natuurlijk door zijn ziekte dat hij zou sterven. Het gesprek daarover voeren is heel moeilijk, maar dat moet je niet schuwen. Het gaf me de gelegenheid om verwarring van administratieve processen te voorkomen. Hij heeft een schrift gekocht en daar heeft hij alle wachtwoorden in geschreven: van de bank tot zijn e-mail en van de tv tot socialmedia-accounts. Als iemand plots overlijdt, kan je dit niet van tevoren vragen. Maar ja, waarom bespreken we dit eigenlijk niet? Het is niet leuk om aan te denken, maar het is een eenmalige handeling die me zóveel ellende heeft bespaard.”
Ze geeft nog een praktische tip voor nabestaanden die belastingzaken moeten regelen: “Wees er scherp op dat je de dingen die geregeld moeten worden tijdig bijhoudt, zoals de hypotheek. Een jaar later was de vraag hoe hoog de hypotheekschuld was ten tijde van het overlijden. Je denkt er niet aan om dit bij te houden, maar dat is echt heel handig. Als je in de mogelijkheid bent om het te doen, scheelt het je veel gezeur. Hoe beter je dat hebt bijgehouden, hoe meer tijd je hebt om te rouwen in plaats van te regelen.”
Vanuit de Belastingdienst bieden ze verschillende hulpmiddelen aan voor het regelen van de belastingzaken, zoals een checklist waarmee je overzicht krijgt van wat je moet regelen, en een speciaal telefoonnummer voor vragen. “Ondanks dat het een heel moeilijke periode is, heb ik geen hinder of last ondervonden van het contact dat ik met de Belastingdienst heb gehad. De toon van de brieven vond ik uiterst correct en netjes. Er is een apart team dat achter het telefoonnummer voor nabestaanden zit. Daar heb ik gebruik van moeten maken. De toon naar mij als nabestaande vond ik heel prettig, vooral als ik het vergelijk met andere instanties die ik heb moeten bellen. Bij de Belastingdienst ging dit makkelijk.”
Louise is Joost heel dankbaar dat ze open gesprekken hebben gevoerd. Dat zou ze anderen dan ook willen meegeven. “Voor Joost zijn sterven was ik bang om niet meer blij te zijn met de kleine dingen waar ik voorheen wel blij van werd, zoals een mooie lucht of gemaaid gras. Ik heb hem tijdens zijn ziekbed gevraagd of ik dat na zijn dood nog steeds zou kunnen, waarop hij antwoordde: ‘Ja, want jij bent een sterke vrouw.’ Hij had gelijk en dat vertrouwen in mij maakt mij heel gelukkig.”
Door zijn woorden kan Louise inzien dat het leven niet ophoudt. “Wees dankbaar voor de tijd die je samen had. We zijn twaalf jaar samen geweest. Joost maakte mijn leven mooier en dat doet hij nog steeds. Alles was stabiel en ineens wordt het fundament onder je weggeslagen. Je kunt denken dat het leven dan voorbij is, maar dat helpt niet. Joost heeft mij in die tijd geluk gegeven en heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Je moet die kleine dingen blijven waarderen, anders kom je er niet.”
Ook over euthanasie hebben Joost en Louise open gepraat. “Dat is heel moeilijk om te regelen. Joost was er eerder mee bezig dan ik, hij wilde niet onnodig lijden. Voor mij heeft dit er achteraf wel toe geleid dat ik er op een bepaalde manier rust in heb kunnen vinden. Hem is een nog langer ziekbed bespaard gebleven. Voer het gesprek met je geliefde.”
Ze sluit af: “Nabestaanden raken na het verliezen van een dierbare in een regelmodus, geef jezelf juist tijd om te rouwen door belastingzaken al te regelen. Rouw moet je ondergaan. Ik hoop dat mensen die in dezelfde situatie zitten denken: ‘Het is haar gelukt, dan kan ik het ook.’ Daarvoor deel ik mijn verhaal.”
Belastingvoordeel omdat je pensioen opbouwt: hoe werkt dat?
