Peter’s dochter Lotte (21) overleed op 2 mei aan de gevolgen van lymfeklierkanker. Ze was zelf Ajacied, maar drukte haar Feyenoord-supportende vader op het hart het winnen van het kampioenschap toch te vieren.
‘Dat is zo treffend hoe zij was. Hoe moeilijk zij het ook had, ze dacht altijd eerst aan anderen’, vertelt Peter aan LINDA.
In 2017 blijkt dat Lotte een zeldzame auto-immuunziekte heeft die haar hersenes aantast. “Ze had in het begin geheugenverlies en ze viel af en toe weg, maar dat ging na verloop van tijd steeds beter”, zo vertelt vader Peter. Buiten de absences die ze af en toe heeft, gaat het goed met Lotte. “Het leven ging door met school, stage en werk.”
Begin dit jaar gaat ze met chronische koortspieken en hevige keelpijn naar het ziekenhuis. “Het werd steeds erger. Door de slijmophoping kon ze moeilijk slikken en weinig eten. Ze viel dertig kilo af”, legt Peter uit over die periode. Onderzoeken wijzen in eerste instantie niks uit. “We hadden zelf wel het gevoel dat er meer aan de hand was”, blikt Lottes vader terug. Op een gegeven moment is ze zo ziek, dat het onverantwoordelijk is om thuis te blijven. In het ziekenhuis nemen ze allerlei biopten en begin maart krijgen ze te horen dat Lotte een agressieve vorm van lymfeklierkanker heeft. Daarom volgt de eerste chemokuur in het Erasmus Mc al twee dagen later. “We hadden geen tijd te verliezen”, blikt Peter terug. “Toen begon de ellende.”
Door de auto-immuunziekte is Lottes lichaam niet opgewassen tegen de bijwerkingen van de chemo. “Haar bloedwaardes gingen ver achteruit, en herstelden veel te langzaam. Haar maag en darmen waren aangetast en ze hield ontzettend veel vocht vast.” Bij haar longen zit het lymfoom, waardoor ademen ook steeds moeilijker gaat. De volgende kuur wordt uitgesteld omdat Lotte te ziek is. Ze belandt dan ook op de ic met bloedingen in haar maag. Hoewel die relatief snel behandeld zijn en ze terug naar de afdeling mag, ligt ze twee dagen later, op 19 april, weer op de ic.
“Ze werd nauwelijks ademend aangetroffen die ochtend en acuut aan de beademing gelegd en in slaap gebracht.” Iedereen hoopt dat haar lichaam zo genoeg rust krijgt om te herstellen, maar het gaat niet snel genoeg. “Op 1 mei hoorden we dat ze niet meer te redden was.” Op dinsdag 2 mei wordt Lotte van de beademing gehaald. “Het duurde nog een half uur voordat ze overleed. Zo sterk was haar hart.”
“Lotte was een heel open en sociaal meisje, ze stond vol in het leven”, beschrijft haar vader liefdevol. “Ze zorgde altijd voor iedereen om haar heen.” Afgelopen woensdag was de uitvaart. Er kwamen 400 mensen en ook online keken er nog mensen mee. “Je kon altijd bij Lotte terecht. Ook op haar ziektebed praatte ze nauwelijks over zichzelf, ze wilde nog steeds weten hoe het met ons ging en haar andere dierbaren.” De 21-jarige was dol op haar werk met mensen met een beperking. “Lotte stond altijd voor je klaar.”
Zondagavond zal Feyenoord hoogstwaarschijnlijk het kampioenschap binnenslepen. “Op 19 maart keken we samen in het ziekenhuis naar Ajax-Feyenoord. Die zondag won Feyenoord, waardoor de kans groot is dat ze kampioen gaan worden. Ze zei toen ‘Wat er ook gebeurt, als ze winnen moet je dat sowieso gaan vieren’.” Peter vond het heel pijnlijk op dat moment, maar achteraf vindt hij het ontzettend mooi dat ze hem zo een soort van toestemming gaf. “Het is een rare dag vandaag. Ik ga zeker vanmiddag even op haar proosten.”
Het plan was om met vrienden en familie in een kroeg in hun woonplaats Alphen aan de Rijn op een groot scherm naar de wedstrijd te kijken. Maar vandaag kreeg Peter een telefoontje of hij niet toch in de Kuip zou willen komen kijken. Dat vindt hij spannend door de beladenheid die Rotterdam heeft doordat Lotte daar in het ziekenhuis lag, maar hij vindt het een eer dat hij is uitgenodigd om te komen kijken. Samen met zijn broer gaat hij vanavond naar het stadion, gekleed in een bijzonder tenue. Peter ontving namelijk gisteren een speciaal pakketje in de brievenbus: “Een Feyenoord-t-shirt met nummer 21 en Lotte erop. Die heb ik vandaag aan.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Na maanden ziekenhuisbezoeken en zorgen maken kan Peter nu eindelijk op adem komen. “Het is echt een rollercoaster geweest vanaf januari. Donderdag stond ik op en ik dacht: nu is er niks meer. Ik voelde enkel het enorme gemis. Ik moet nu begonnen met het een plek gaan geven. Het is heel wrang dat een 21-jarige zo uit het leven wordt getrokken.” Ondanks het grote verdriet is vandaag ook een blije dag. “Als Feyenoord wint – en gelukkig is die kans heel erg groot – dan weet ik dat het oké is dat ik het ga vieren. Hopelijk kijkt ze nog een beetje mee.”
Ter nagedachtenis aan Lotte van Holstein.
Terminaal zieke Magda (88) wil niets liever dan Feyenoord kampioen zien worden: 'Hopen dat ze het redt'
