“Omdat we een maandblad maken, werken we ver van tevoren. We liggen zes weken eerder al bij de drukker. Dat betekent bijvoorbeeld dat ik zes weken geleden al mijn editorial in moest leveren. Ik vroeg me toen onder andere af of de rust op de IC al wedergekeerd zou zijn of dat er moeilijke keuzes gemaakt moesten worden omtrent wie wel en niet aan de beademing mocht. Goddank is inmiddels gebleken dat het zo ver niet gekomen is.”

Fotoshoots

De fotoshoots die voor het blad gedaan worden, moesten ook al aan het begin van de lockdown plaatsvinden. “Dat was in een periode dat we echt niet met meerdere mensen in de studio konden staan. Elise Schaap en Typhoon zijn bijvoorbeeld los van elkaar gefotografeerd, en Elise heeft haar eigen make-up gedaan. Verder hebben we de fotoshoots vooral buiten gedaan, bijvoorbeeld met mensen die op de IC werken en net van hun werk kwamen. Het is een compleet ander soort fotografie. Heel passend bij deze tijd, zonder enige opsmuk.”

Linda zelf is dus ook niet de studio ingedoken voor een fotoshoot, maar geschilderd op de cover gezet. “We hadden al eens eerder het idee om een geïllustreerde cover te maken. Dat was er nooit van gekomen: mensen zijn gewend dat ik altijd herkenbaar op de cover sta. Dit – een tijd waarin alles anders is – was het uitgelezen moment.”

Niet op de cover

Dat ze voor de tweede keer niet gefotografeerd op de cover staat (Michelle Obama sierde de cover ook al eens), vindt ze helemaal prima. “Dat is sowieso iets wat altijd een beetje in mijn achterhoofd zit: dat ik niet eeuwig op de cover kan staan. Niet dat ik van plan ben om op korte termijn te stoppen met werken, maar het merk LINDA. en het blad zijn zo’n begrip geworden, en wordt door zo’n geweldig team gemaakt, dat het doodzonde is als dat op zou houden als ik ooit stop met werken.”

Over de illustratie is ze heel erg te spreken. “Ik vind het een hele flattering versie van mezelf. Het had heel anders uit kunnen pakken als je iemand de vrije hand geeft, haha. Ik vind het wel bijzonder: ik ben het niet, maar toch ook wel.”

Kinderlijk

In het magazine staan ook portretten van Tjitske Reidinga, Beau van Erven Dorens, Monic Hendrikx en Gordon op dezelfde manier. “Ook dat is een hele andere versie van hen, maar toch zie je in één oogopslag dat zij het zijn. Heel knap gedaan. Ik had al eens eerder werk van deze kunstenares gezien (Gill Button, red.) en vond het meteen mooi, omdat het iets bijna kinderlijks heeft. Ook dat past erg bij dit nummer, want we laten ook briefjes en tekeningen zien van kinderen die hun opa, oma of een ander familielid heel erg missen. Ontroerend vond ik dat.”

Bij LINDA.191 geldt een cadeau-actie: wie er een koopt, krijgt er één cadeau om weg te geven. “We vinden dat heel passend in een tijd waarin je zo mooi ziet dat ieders hulpbereidheid in moeilijke tijden groot is. Er zijn mensen die er prima doorheen komen, maar er zijn ook heel veel mensen die het ontzettend zwaar hebben, mentaal en financieel. Daarom leek het ons sympathiek als de koper er eentje weg kan geven aan iemand die het zich niet kan permitteren, of in deze pittige tijden wel wat ontspanning kan gebruiken.”

Tweede LINDA. cadeau

LINDA.191 ‘ALLES IS F*CKING ANDERS’ ligt vanaf woensdag 20 mei in de winkel. Iedereen die deze LINDA. koopt bij een van de vier geselecteerde retailers – Primera, AKO, Bruna of The Read Shop – krijgt een tweede LINDA. cadeau. Deze kun je weggeven aan iemand die het verdient: de buurvrouw die zzp’er is en thuis zit zonder werk, de verpleegster die zo liefdevol voor je moeder zorgt in het tehuis of bijvoorbeeld je zus, die na al dat thuiswerken en de kinderen bezig houden even wil ontspannen.