Liesbeth Rasker (35) runt een Instagram-café waar elke maandag duizenden vrouwen (en een handvol mannen) elkaar advies geven. Speciaal voor LINDA. licht de kroegbaas een gespreksonderwerp toe.
In deze aflevering: ‘Hoe omgaan met uitnodigingen voor kinderverjaardagen als je zelf geen kinderen hebt?’
Een beetje trouwe kijker van Sex And The City herinnert zich de aflevering nog wel waarin onze favoriete vriendinnen naar een babyshower ergens buiten de stad moeten, en ze er allemaal – op Charlotte na – een gruwelijke hekel aan hebben. Gekleed in zwart en zwart leer steken ze duidelijk af tegen de suikerspinroze andere genodigden. Het is die scène die ik ook altijd associeer met babyshowers, en ook de reden dat ik er zelf niet per se op zit te wachten.
In het verlengde van de babyshower heb je de kinderverjaardag. In mijn optiek is dat iets waarvan iedereen wel weet dat niemand er écht op zit te wachten, en dat we dit doen uit sociale verplichtingen en het onderhouden van de relaties die ons dierbaar zijn. Maar misschien ligt dat toch vooral aan mij en aan de mensen met wie ik omga. Als (bewust) kinderloze heb ik gewoon echt heel weinig zin om een zeldzame vrije middag op te offeren aan heel veel kinderen om me heen, en heel veel ouders om me heen die het vooral over die kinderen willen hebben.
Inmiddels zijn veel van de eerste kinderen van mijn vrienden voor het eerst jarig geweest, en in één geval was ik in het buitenland (en dat was dan echt toevallig). Voor een paar andere ben ik uitgenodigd-niet-uitgenodigd, als in, mij werd mede gedeeld dat het dan en dan gevierd wordt, en dat de ouders ervan uitgingen dat ik niet kom, maar dat ik altijd welkom ben. Dat vind ik prettige uitnodigingen. Maar ondanks mijn vroegere stelligheid (‘Ik weiger kinderverjaardagen en babyshowers!!!’, heb ik vaak geroepen) ben ik er inmiddels wel milder in geworden.
Vooral bij de kinderen waarvan ik hoop een rol te gaan spelen in hun leven later, de kinderen van mijn dierbaarste vrienden. Ooit gaan die kinderen namelijk naar de fotoboeken kijken en dan zien ze dat ik erbij was op voor hun bijzondere momenten, en ik denk dat dat belangrijk is. Dus bij toekomstige verjaardagen ben ik voornemens daar wel heen te gaan, al is het maar voor een uurtje, omdat dat uurtje eventueel ongemak en tegenzin in het niet staat bij een levenslange relatie met niet alleen de ouders, maar ook het kind.
Tot slot en als kanttekening: voor wie kinderen krijgen een gevoelige of moeilijke zaak is en om die reden niet naar kinderverjaardagen wil: ga alsjeblieft niet, doe dat jezelf niet aan. Je vrienden zullen het begrijpen.
‘Ik vond het juist altijd bijzonder om een invite te krijgen toen ik nog geen kids had; het betekende dat ik een plekje in het leven van dat kind had. Nu zelf met kind nodig ik ook alleen die mensen uit die een band/relatie met mijn zoontje hebben!’
‘Een vriend van mij zei ooit; laten we wel wezen, de enigen die het oprecht leuk vinden dat onze kinderen zijn geboren zijn wijzelf en de grootouders. De rest boeit het geen reet. Dusssss als je uitgenodigd wordt, beleefd maar helder laten weten dat je niet komt. Ik vind het echt onzin dat je hier een reden voor moet geven. Mochten de ouders in kwestie toch vragen waarom je niet komt, gewoon eerlijk antwoord geven: ik heb te veel kinderverjaardagen in mijn omgeving en heb besloten deze over te slaan/ik vind kinderverjaardagen pijnlijk want/ ik heb geen zin.’
‘Ik zou het echt oneerlijk vinden als ik niet word uitgenodigd. Dus omdat ik geen kinderen heb hoor ik er niet bij? Mijn zus nodigt mij nooit uit voor de Sint-viering omdat ik geen kinderen heb. Is me dus ook nooit gevraagd of ik het misschien wel leuk zou vinden. Kortom, of eerlijk zeggen dat je er niet op zit te wachten, of gewoon gaan.’
‘Hoef je niet heen natuurlijk. Maaaaaar, wel een echte maar, mocht je zelf ooit kinderen hebben dan sla ik (moeder met inmiddels wat oudere kinderen) die van jouw kids dan ook over (Niet uit rancune, maar omdat het ook mijn hobby niet is.’
‘Ik vind van wel. Vriendschappen zijn geven en nemen en voor hen is het vaak wel belangrijk. Het gaat om een stukje interesse tonen in het leven van je vriend/vriendin en de kinderen zijn voor hen een groot onderdeel van het leven. Daarnaast zijn verjaardagen voor kinderen de belangrijkste dag van het jaar, dus hoe leuk is het als je daar aan bijdraagt?’
‘Nee, hoeft niet! Ik doe alleen de mijlpalen. Dus de eerste verjaardag en daarna wat past: als het 5 wordt of 10 ofzo. Ik ben vrienden met m’n vrienden, niet met hun kinderen.’
‘Ik heb tegen mn vriendinnen met kids gezegd dat ze me mogen uitnodigen, maar niet verwachten dat ik altijd kom. Ben gek op die kinderen, maar niet op die feestjes. Die vriendinnen begrijpen dat.’
‘Als je hier geen trek in hebt zeker niet naar toe gaan. Overleg met de ouders dat je liever een andere keer langs komt en dan de volledige aandacht kunt geven. Geef aan dat je je niet happy voelt tijdens zo’n hectische en vaak chaotische kinderverjaardag.’
Ongewenst kinderloos: 'Ik ga mezelf niet meer met een babyshower kwellen'
