Presentatrice Leonie ter Braak voelt zich na de geboorte van haar eerste kind extreem moe en depressief. Ze denkt aan een postnatale depressie, maar dat is het niet. Ze lijdt aan een schildklierontsteking. Leonie: ‘Op een gegeven moment wilde ik alleen nog maar slapen.’
Leonie vertelt aan LINDA.nl wat de schildklierproblemen na de bevalling voor effect op haar hadden.
Leonie bevalt in 2013 van haar zoontje James, maar het eerste jaar na de geboorte van haar zoon zat ze allesbehalve op een roze wolk. “Het was een heel mooie zwangerschap, maar de bevalling was heel zwaar. Mijn baarmoeder was er per ongeluk uitgetrokken en ik had heel veel bloedverlies.” Leonie heeft een dubbelgeklapte baarmoeder die zich uiteindelijk wel weer herstelde.
Het zorgt ervoor dat Leonie zich tijdens de kraamweken niet kan ontspannen. “Ik stond in de overleefstand. Ik was verkrampt. Mijn kaken waren gespannen en ik was super opgefokt. Mijn gedachten kon ik niet stoppen en ik lag met vuisten in mijn bed.” Achteraf blijkt dat Leonie dan al de eerste klachten van haar schildklierproblemen vertoont.
Toch gaat Leonie na drie maanden weer aan het werk als presentatrice bij Goedemorgen Nederland. “Ik ben gewoon doorgegaan. Maar achteraf was het gekkenwerk. Het ging echt niet goed. Ik viel heel erg af na mijn bevalling. Ik werd echt heel dun en ik verloor bizar veel haar.”
“Ik dacht: ‘Wat is er aan de hand? Ik wijdde alle gevoelens aan die zware bevalling. En ik dacht: ‘Ik ben moe van het werk en van het vroege opstaan elke dag om 4 uur ’s ochtends.” Het is haar moeder die het ineens opvalt dat er misschien iets anders aan de hand is. “Mijn moeder keek naar Goedemorgen Nederland en toen zag ze dat ik een verdikking in mijn nek had. Ze belde mij en zei: ‘Je moet naar de huisarts. Je hebt het aan je schildklier’.”
Leonie zelf denkt aan een postnatale depressie. De nasleep van de bevalling, het nieuwbakken ouderschap, haar werk. “Ik ben gewoon doorgegaan. Ook had James reflux, waardoor de eerste drie maanden niet makkelijk waren.”
Als haar zoontje James zes maanden is gaat Leonie samen met haar man Floris een weekje weg. James blijft bij de opa’s en oma’s thuis, zodat Leonie echt even kan bijkomen. Maar een gezellig weekje weg wordt het niet. “Ik heb de hele vakantie alleen maar geslapen.”
Als ze thuiskomt gaat ze langs de huisarts en laat ze bloed prikken. Die verwijst haar door naar de internist die zich wezenloos schrikt. “Toen de internist mijn bloedwaarden zag, zei ze: ‘Hoezo functioneer jij nog?’ Toen bleek dat mijn schildklier nog nauwelijks werkte. Dat zorgde voor die depressieve gevoelens, voor haaruitval en dat ik zo moe was.”
Leonie haar schildklier werkt te snel en ze krijgt als diagnose postpartum thyreoïditis. Volgens Schildklier Organisatie Nederland (SON) is behandeling niet altijd nodig, omdat het lichaam zich meestal vanzelf herstelt. Maar dat was niet het geval bij Leonie. “Mijn schildklier herstelde niet en sloeg dus door naar niet-werkend en dan ben je niet vooruit te branden. Het is alsof je uit de zee komt lopen en je elke keer weer teruggetrokken wordt.”
Leonie mist schildklierhormonen en krijgt hiervoor medicijnen. Ze start met levothyroxine. Omdat ze ook last van hartkloppingen heeft krijgt ze bètablokkers. Langzaamaan gaat het beter met Leonie en herstelt haar schildklier weer volledig. “Ik heb echt geluk gehad. Want bij sommige vrouwen gebeurt dit niet.”
Na de geboorte van haar tweede zoontje Valentijn in 2016 krijgt Leonie opnieuw klachten. Alleen is nu duidelijk waar de klachten vandaan komen en krijgt ze snel medicijnen. Een derde kindje komt er niet en dat komt mede door haar schildklierproblemen. “Dat heb ik wel in mijn afweging meegenomen. Het gedoe na de bevalling, alle hormonen, de baby, het werken en dan nog je schildklier. Het maakte het hele eerste jaar zo pittig.”
Tineke Sigmond, woordvoerder van SON, vertelt dat jaarlijks zo’n vijf tot zeven procent van de net bevallen vrouwen last van hun schildklier krijgen. Dat zijn zo’n 8.500 vrouwen. “Vaak denkt men aan een postnatale depressie of een burn-out, terwijl een schildklierontsteking de oorzaak is.” Daarom vindt Leonie dat alle net bevallen vrouwen met zes weken een bloedtest moeten krijgen om ze te checken op problemen met de schildklier.
Leonie: “Als vrouwen na zo’n zes weken denken: ‘Waarom voel ik me zo opgefokt of extreem moe en waarom kan ik hier niet van genieten’, laat dan je bloed prikken. Veel jonge moeders verwijten het zichzelf. Het zou veel leed verzachten als je weet dat je klachten door je schildklier komen.”
Leonie ter Braak schaamt zich soms voor gedrag als moeder: 'Ik kan weleens echt uithalen'
