Zo’n één op de vier Nederlanders is weleens vreemdgegaan, blijkt uit verschillende onderzoeken. Toch praten we maar weinig over vreemdgaan.
Dat komt voornamelijk doordat we er altijd meteen een oordeel aan hangen, legt seksuoloog Anne Siemons van Seksuologen Met Twee uit.
Een kwart van de mensen die vreemdgaat; da’s best veel, zou je denken. Maar volgens seksuoloog Siemons is het tegendeel waar. “Sterker nog: er zijn ook onderzoeken die over één op de drie of zelfs één op de twee praten. Vooral onder jongeren. Het hangt er een beetje vanaf wat je als ‘vreemgaan’ bestempelt. Is het al overspel als je een crush op iemand hebt en met diegene appt, of als je eenmalig iemand zoent in een club? Of tel je alleen penetratieseks mee?”
Verschillende wetenschappelijke stromingen – van biologie tot geschiedenis en antropologie – stellen dat de mens van nature helemaal niet monogaam is, legt Siemons uit. “Biologen denken bijvoorbeeld dat de eikel van de penis zo gevormd is dat ‘ie het zaad van andere mannen weg kan halen als de man een vrouw penetreert. Dat impliceert dus al dat er een ander is. En antropologen ontdekten dat er heel veel bevolkingsgroepen zijn (geweest) waarin het doodnormaal was om met meerdere mensen seks te hebben. Vrouwen weten dan vaak niet eens wie de vader van het kind is, ze voeden alle kinderen samen op.”
Dat monogamie in onze maatschappij de norm is, is volgens de seksuoloog waarschijnlijk ontstaan toen stukken land officieel eigendom werden van iemand. “Dan moest je wel weten van wie je kind was, want wie zou anders het land erven? Pas later is de romantische associatie bij het huwelijk ontstaan. Als dat klopt, is monogamie dus als het ware aangeleerd.”
Over non-monogamie en jaloezie: '3 vriendjes tegelijk was een beetje te veel'
Voor haar masterscriptie deed Siemons ooit onderzoek naar hoe ontrouw wordt beleefd – niet door het slachtoffer, maar door de ‘vreemdganger’ zelf. Haar professor dacht dat niemand zijn ervaringen zou willen delen, maar het tegendeel bleek waar. “Eén oproepje op Instagram was genoeg. Ik had zelfs een wachtlijst! Mensen bleken een enorme behoefte te hebben erover te praten zonder beoordeeld te worden.”
Uit alle gesprekken die ze voerde, concludeerde ze onder meer dat vreemdgaan zelden tot nooit draait om het pijn willen doen van de partner. “Mensen denken dat wel vaak, dat hun partner wraak op hen wil nemen bijvoorbeeld. Vreemdgaande mensen hebben veel verschillende redenen, maar om de partner draaien die bijna nooit.”
Tekst loopt door onder de post.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een logischere oorzaak is dat we maar weinig praten over onze behoeften in een (seksuele) relatie, denkt de seksuoloog. “In de praktijk adviseren we mensen altijd om minstens eens per jaar, liefst per half jaar, een soort check-up te doen van je relatie. Neem alles mee, van de gewone dagelijkse dingen tot je seksleven. Wie niet tevreden is, gaat natuurlijk sneller vreemd.”
“Niet al het vreemdgaan kan worden voorkomen”, geeft Siemons toe. “Ik geloof dat monogamie bijna een soort geaardheid is; je bent monogaam of je bent het niet, ongeacht of je daar gehoor aan geeft. Maar een deel kan wel worden voorkomen als we opener praten over seks en hoe we onze relatie zien. We vergeten vaak dat relaties dynamisch zijn, dat ze kunnen veranderen. Wat we als ontrouw zien kan veranderen, maar hoe we een relatie willen invullen óók. Praat daarover en probeer het op elkaar af te stemmen.”
Ze adviseert mensen dan ook om openlijk over ontrouw te praten in een relatie. “Eigenlijk al op de eerste date, haha. Het is belangrijk om te weten wat de ander ziet als vreemdgaan, want iedereen heeft daar een ander idee van. Sommigen vinden het bijvoorbeeld heel vervelend als hun partner met een ander flirt, terwijl anderen dat eerder als compliment zien. Zo van: o, diegene ligt nog goed in de markt.’
Het is een belangrijk besef dat ontrouw een groot thema is, besluit Siemons. “Iedereen is óf kent wel iemand die is vreemdgegaan. Daar moeten we veel meer over praten, op een open manier. Niet met ongevraagde adviezen aan vrienden of ‘kanten kiezen’ als een bevriend stel ermee te maken heeft, maar gewoon wat positiever. Hoe gek dat ook klinkt. Want dan wordt er meer gepraat, ontstaan er leukere relaties én wordt er minder vreemdgegaan.”
Sofie berichtte haar minnaar altijd stiekem via LinkedIn: 'Daar kwam héél abrupt een eind aan'
