Liesbeth Rasker (35) runt een Instagram-café waar elke maandag duizenden vrouwen (en een handvol mannen) elkaar advies geven. Speciaal voor LINDA. licht de kroegbaas een gespreksonderwerp toe.
In aflevering 71: ‘Mijn vriend gaat met een mannelijke collega van mij een drankje doen, ze hadden een klik tijdens een werkborrel. Ik wil deze twee werelden niet samen laten komen. Verbieden?’
Een vriendin van mij had jaren geleden het probleem dat haar vriend tijdens een kerstfeest van haar werk heel dikke vrienden werd met haar leidinggevende. Die leidinggevende, een man die zeker dertig jaar ouder was dan zij en haar vriend, was op zich een prima baas. Maar wel gewoon haar baas, en niet iemand met wie ze heel graag ook búiten werktijden om wilde afspreken, niet in de laatste plaats vanwege het aanzienlijke leeftijdsverschil.
Maar tijdens dat kerstfeest vonden die twee elkaar bij de bar, niet meteen wetende wat de verhoudingen tussen hen waren. Dat kwam pas later boven water, toen zij zich aansloot bij haar vriend, die toen al in een soort innige bromance was verwikkeld met haar baas.
Later, na dat feest, bleek dat ze nummers hadden uitgewisseld en samen een drankje hadden gedaan, wat daarna meerdere keren gebeurde. Hij vond de baas ‘inspirerend’ en een voorbeeld, en andersom zag de baas in hem een soort pupil. Mijn vriendin zat er dus to-taal niet op te wachten dat die twee god mag weten wat allemaal met elkaar bespraken, en dat hij ondertussen wel gewoon nog steeds haar leidinggevende was. Een inbreuk op haar privacy, vond ze het, maar haar vriend zag het probleem niet zo, zoals mannen wel vaker de nuance van een bepaalde sociale situatie niet zien die vrouwen al lang en breed doorhebben.
De baas, echt van een andere generatie, kon dingen tegen haar zeggen als ‘ga jij maar op tijd naar huis, ik weet hoe gestresst [naam van haar vriend] is deze dagen’. Aardig bedoeld, vast, maar gewoon echt niet wat je van je baas wil horen, lijkt me.
All this to say, ik snap de vraagsteller wel, al weet ik niet of er daar ook sprake is van een autoriteitsverschil. Misschien dat ‘gewone’ collega’s minder zwaar wegen, omdat het dan gelijken zijn en ook jij op gelijke voet staat. En dan ben ik het ook wel eens met sommige bonnetjes die zeggen: ‘joh, leuk voor hem toch.’ Misschien kun je ook gewoon af en toe aanhaken, maak de groep wat groter en daarmee hun samenkomst wat minder beladen.
Wat mijn vriendin betreft, die had de mazzel dat ze binnen hetzelfde bedrijf een andere functie ging betreden (die ze leuker vond, niet vanwege deze situatie) en zo een andere baas kreeg. We zijn inmiddels jaren verder en zij is twee bedrijven verder, met die vriend is het uit, en hij en haar voormalige baas zijn nog altijd beste maten. Je wéét gewoon niet hoe de dingen gaan lopen, blijkt maar weer.
‘Als je die werelden gescheiden wilde houden, waarom dan je vriend meenemen naar werkborrel? Verbieden kan niet. Je kunt het hem alleen voorstellen. En vertellen dat jij je er niet fijn bij voelt. Maar het zijn twee volwassen mannen, dus uiteindelijk is het hun eigen keus.’
‘Grens trekken! Werk en privé niet samen laten. Voor je het weet, gaat die collega rare dingen over jou zeggen op werkvloer in een grappige setting.’
‘Wacht maar eerst even af of deze vriendschap van de grond komt, dan kun je dit altijd bespreekbaar maken. Maar persoonlijk denk ik: why do you care? Alleen maar leuk voor je vriend toch.’
‘In de eerste plaats: heb je dit al voorgelegd aan je vriend? Je kunt toch open aangeven dat je je er opgelaten door voelt en het fijn vindt als je privé- en werkleven gescheiden van elkaar blijven. Dan kan hij zelf met jou delen hoe hij dit contact voor zich ziet. Daarnaast, wat maakt dat je het precies zo vervelend vindt? Ben je bang dat ze het over jou hebben? Vind je het ongemakkelijk als je collega dingen te weten komt over je privéleven? Het lijkt me goed om daarachter te komen. Dan kun je beter het gesprek met je vriend (en wellicht zelfs ook met je collega) aangaan, beter aangeven wat voor jou fijn is en daarvoor een betere oplossing vinden?’
‘Ik weet niet of je vriend veel vrienden heeft, maar als dat niet zo is, gun hem dat. Maar wel duidelijke boundaries over welke privé dingen hij niet mag delen.’
‘Maar waarom mogen deze werelden niet samen komen? Persoonlijk vind ik dit met alle respect wel een klein beetje gekkig. Snap dat je werk en privé gescheiden wilt houden, maar zo onthoud je je vriend van een leuke connectie met iemand omdat jij het lastig vindt. Zou vooral even nadenken waarom je dit lastig vindt? Mogen ze niet over je werk praten? Is er iets wat je vriend niet ‘mag’ weten over je werk of zo? Wil je je collega niet thuis over de vloer hebben? Het is toch ook leuk dat hij nieuwe mensen leert kennen door jouw omgeving? En mocht het zijn dat je je collega niet thuis wilt zien, dan kun je toch afspreken met je vriend dat ze alleen in een café afspreken?’
‘Parttime werken als je geen kind hebt: doen of niet?’
