Liesbeth Rasker (35) runt een Instagram-café waar elke maandag duizenden vrouwen (en een handvol mannen) elkaar advies geven. Speciaal voor LINDA. licht de kroegbaas een gespreksonderwerp toe.
In de eerste aflevering van het nieuwe jaar: Wat de kroeg vorig jaar heeft geleerd en jou dit jaar wil meegeven.
Deze week doen we het even anders. Bespreken we normaal een ingestuurde vraag, ditmaal heb ik aan de kroeg gevraagd wat 2023 hen heeft geleerd, en wat ze daarvan willen meegeven aan de andere kroeggenoten voor 2024. Nou, daar kwam een hoop op binnen. Komen ze.
Dat ik echt net zo leuk ben op feestjes en in de omgang zonder drank.
Je merkt pas hoe onbelangrijk je werk is als het er even niet meer is. Alles waar je je druk om maakte was eigenlijk verwaarloosbaar.
Dat iedereen ruimte mag innemen, en dus ikzelf ook!
Je hoeft je eigen gedachten helemaal niet serieus te nemen, het zijn maar gedachten, geen waarheden.
Dat je voor jezelf moet opkomen en je intuïtie moet volgen als je onder behandeling voor iets bent in het ziekenhuis. Heb een second opinion laten doen en dat heeft heel goed uitgepakt.
Geleerd erop te vertrouwen dat alle antwoorden op de vragen die ik heb over toekomst etc. gewoon al in me zitten. Ik weet het wel, weet dat het allemaal goed komt. Niet hoe dat ‘goed’ er precies uit ziet, maar dat hoeft ook niet. En dat vertrouwen geeft veel rust.
De soep wordt nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend. Hoe erg je problemen lijken, het komt goed, en valt vaak echt mee.
Dat iedereen denkt dat je gezond 80/90 wordt, maar dat niemand je dat kan garanderen. Stel niet te veel te lang uit…
Ik heb afgelopen jaar bij wijze van opwelling een boudoir fotoshoot gedaan en dat heeft me echt een enorme zelfvertrouwen-boost gegeven. Gun dat iedereen met wat eigenwaarde-issues.
Dingen/trauma’s uit verleden negeren en gewoon doorgaan kan een aantal jaren goed gaan, maar halen je altijd in. En dan waarschijnlijk ook als het ‘helemaal niet uitkomt’. Dus zoek al hulp als je eigenlijk al zo’n stemmetje hoort dat je er iets aan zou hebben, maar negeert en denkt ‘hier kom ik zelf wel uit.’
Hoe belangrijk het is om ook/vooral te kijken naar wat je kunt doen voor mensen om je heen i.p.v. alleen maar focussen op het leed ver weg. Bijvoorbeeld eten koken voor zieke buren of een praatje maken met iemand die eenzaam lijkt. Maar ook verdiepen in rouw of pijn van een ander. Ik geloof echt dat we daarmee verschil kunnen maken voor anderen, maar ook voor jezelf omdat je leven rijker wordt i.p.v. angstiger.
Dat het echt niet erg is om je eventjes leeg/eenzaam te voelen. Het gaat met ups en downs!
Neem een keer baaldag vrij van werk en ga wat leuks doen voor jezelf.
Dat ondanks dat je van iemand houdt een waarheid waar je mee kunt leven (je (of dat nu relatie/vriendschap/familie) is, kan iets altijd van meerdere kanten bekijken, dus kies de zachte kant, dat niet betekent dat je diegene in je leven hoeft te houden. Je kunt ook van iemand op afstand houden en ze het beste gunnen zonder ze in je leven te houden. (Voor sommigen misschien simpel, maar mij geeft het heeeel veel rust).
Al heel lang mijn motto: deel een compliment en laat het niet eenzaam in je hoofd zwerven.
Iedereen heeft zijn eigen shit, en wat voor jou niet zo erg is, kan de hel zijn voor een ander. Helpt zo om te relativeren/mensen te begrijpen/dingen van je af te laten glijden.
Help, ik weet niet wat ik wil met mijn leven: 'Accepteer dat je het soms gewoon even niet weet'
