Ouders van een baby die veel huilt hebben vaker last van angst, depressie en stress dan andere ouders, blijkt uit het promotieonderzoek van kinderarts Ineke de Kruijff. “Een huilbaby is echt afzien. En daar hebben we als maatschappij lang niet genoeg begrip voor.”
De Kruijff: “Er heerst nog een taboe op, maar je kunt dit niet alleen oplossen.”
Waarom de ene baby (veel) meer huilt dan de ander, is niet precies bekend. Bij baby’s die daarvoor bij de kinderarts terecht komen, is in 95 procent van de gevallen geen medische oorzaak vast te stellen. Toch doen ze wel altijd volledig lichamelijk onderzoek om dit zeker te weten, legt De Kruijff uit. “Het is enorm frustrerend als het je niet lukt om je kind te troosten. Als je baby hard en intens blijft huilen, denk je als ouder dat er wel iets aan de hand móet zijn. De eerste stap om het beter te maken voor de ouders, is ze ervan verzekeren dat medisch alles oké is. Pas daarna staan ze open voor andere oplossingen.”
Voor haar onderzoek keek De Kruijff naar de effecten van een huilbaby (een baby die veel huilt en die je als ouder moeilijk tot niet kunt troosten) op de ouders. Wat bleek: zij hadden vaker last van depressieve gevoelens en voelden bovendien minder binding met hun kind dan andere ouders. Dat geldt zowel voor de vaders als voor de moeders. “Maar waar de moeder vooral stress krijgt door het huilen van de baby, wordt stress bij de vader juist veroorzaakt door de gevoelens van de moeder.”
Zulke stress is niet alleen slecht voor ouders, maar heeft ook invloed op de baby. “Als je veel stress hebt, voelt je baby dat als je hem tegen je borst houdt en ‘ie je hartslag kan voelen. Daar kan het kindje op reageren met nog meer huilen.”
Ianthe (33) voelde razende woede toen ze een kind kreeg: 'Deze afhankelijkheid had ik niet verwacht'
Ook in haar werk als kinderarts ziet De Kruijff de grote impact op ouders. “Een huilbaby hebben is enorm afzien en kan heel lang duren. Het is niet altijd over met zes tot acht weken. En als het dan eenmaal stopt, zijn ouders zo uitgeput dat ze ook niet echt meer kunnen werken. Complete gezinnen gaan eraan onderdoor. Toch vinden veel ouders het moeilijk om om hulp te vragen. Op Instagram zien ze immers alleen maar mooie roze-wolk-plaatjes.”
Vooral voor vaders lijkt het lastig om te praten over hun huilbaby. “Ik heb vaak te doen met vaders van huilbaby’s”, zegt de kinderarts. “Als je niet degene bent die de baby in de buik heeft gedragen, kun je er ook pas later een band mee opbouwen. Dat is echt lastig als je kind zo veel huilt. Daarbij komt dat vaders vaak minder op de voorgrond treden.”
“De moeder was zwanger en zorgt waarschijnlijk veel voor het kind, dus het is logisch dat de aandacht naar haar gaat. Tegelijkertijd zijn het wel de vaders die de baby in hun handen gedrukt krijgen bij thuiskomst: ‘Hier, doe jij het maar.’ En ze slapen natuurlijk even weinig als moeders. Ik wil opkomen voor de vaders van huilbaby’s omdat zij dat zelf te weinig doen.”
Als maatschappij hebben we niet genoeg begrip voor ouders met aan baby die veel huilt, vindt De Kruijff. “We zeggen vaak: ‘elke baby huilt nu eenmaal’ en ‘het gaat vanzelf wel weer over’. Maar ouders verdienen het om serieus genomen te worden. Ja, het is een fase die voorbij gaat, maar dat voelt niet zo als je er midden in zit.”
In enkele gevallen loopt het zo uit de hand dat ouders óf flink depressief worden, óf overgaan tot kindermishandeling. “Het komt weleens voor dat ouders zo wanhopig zijn dat ze hun kind schudden. In de grafieken zien we dat toegebracht hersenletsel piekt op het moment dat ook de huilcurve piekt. Dat moeten we voorkomen. Het is echt belangrijk dat mensen weten bij wie ze terecht kunnen en dat er naar hen geluisterd wordt.”
De kinderarts raadt ouders met huilbaby’s aan om om hulp te vragen, maar erkent ook dat dat niet altijd even makkelijk is. “Als je een huilbaby hebt, is het echt overleven. Je hebt dan niet altijd de ruimte om hulp te vragen en dat kan heel eenzaam voelen. Dus als je hoort dat iemands baby veel huilt, bied dan ook uit jezelf hulp aan. Vraag of je het huis kunt stofzuigen of een ovenschotel langs kunt brengen. Wees lief voor de ouders die het zwaar hebben.”
'De menselijkheid in de ander zien, in jezelf en een helpende hand bieden, zou bij iedereen een reflex moeten zijn'
