Want als de ene ouder Marrokaans als moedertaal heeft en de ander Nederlands, hoe handig is het dan om je kind beide talen gelijk aan te leren? Krijgt je kind dan geen taalachterstand? Volgens taalwetenschapper Jacomine Nortier hoef je daar niet bang voor te zijn. Een rijk taalaanbod – dus ook thuis – draagt juist bij aan de taalontwikkeling van een kind.

Ontwikkeling

“Een kind dat in het Marokkaans kan tellen, maar geen woord Nederlands spreekt, is verder in zijn ontwikkeling dan een Nederlandssprekend kind dat niet kan tellen”, legt Nortier uit. “Die eigen taal moet je vooral niet afpakken. De woordenschat in elk van de afzonderlijke talen is bij meertalige kinderen vaak iets lager dan bij een ééntalig kind, maar de taalontwikkeling gaat snel. En daar gaat het om: als kinderen maar talig worden, het maakt niet uit in welke taal. Thuistalen moeten we echt verwelkomen. Die gaan niet ten koste van het Nederlands, zoals vaak wordt gedacht. Elke taal is een verrijking.”

“In Papoea-Nieuw-Guinea leren kinderen zelfs vier of vijf talen parallel. Er is geen enkele aanwijzing dat die kinderen problemen ondervinden door hun meertaligheid”, voegt Elma Blom, hoogleraar Taalontwikkeling en Meertaligheid, daaraan toe.

Voordelen

Mocht je nog niet overtuigd zijn, dan tot slot: er zijn steeds meer aanwijzingen dat meertaligheid cognitief gezien veel voordelen oplevert. “De executieve functies zet je in wanneer je je moet concentreren op een taak, en afleiding moet negeren”, legt Blom uit. “Meertalige kinderen trainen deze vaardigheid continu. Uit ons onderzoek blijkt dat Fries-Nederlandse, Pools-Nederlandse en Turks-Nederlandse kinderen een voordeel hebben in aandachtstaken die concentratie vergen en het werkgeheugen aanspreken.” Toch mooi meegenomen.

Het volledige artikel over meertaligheid, ‘Een thuis vol taal’ is te lezen op de website van de Universiteit Utrecht.

Hoogleraar Judi Mesman over antiracistisch opvoeden: 'Het vereist grondige zelfreflectie'Lees ook