Kim werkte als voorlichter en gaf workshops. Haar spraak was haar ‘werk’. Totdat ze een hersenbloeding krijgt en afasie ontwikkelt. Door deze taalstoornis is praten ineens niet meer vanzelfsprekend voor Kim, die hard werkt aan haar herstel. “Ik voelde me gevangen in mijn eigen lichaam.”
Omdat ze nog niet goed kan praten, verwoorden haar vriend Fernando en logopediste Ellemarie Kims verhaal voor LINDA.nl. Met kernwoorden en op schrift vult ze dit zelf aan.
Kim heeft haar eigen stichting: Team-Kim. Als ervaringsdeskundige gaf ze voorlichting, verscheen ze regelmatig in de media op radio en tv en gaf ze workshops over kindermishandeling. Maar dat verandert in één klap als Kim op 7 november 2021 een hersenbloeding krijgt onder de douche.
Fernando: “Toen ik thuiskwam van werk vond ik Kim in de douche. Ze lag op de grond. Ik raakte volledig in paniek en wist niet wat er aan de hand was. Ik dacht: misschien is ze gevallen en heeft ze een hersenschudding.”
Fernando is Venezolaans, spreekt Nederlands, maar zijn moedertaal is Spaans. Toen hij Kim zo vond, sprak hij uit paniek alle talen door elkaar. “Ik sprak Nederlands, Spaans, Engels.” Hij belt zijn beste vriend en haar broer, en die belt naar 112. “Toen kwam de politie, ambulance en brandweer. Kim zelf was bewusteloos.”
Kim belandt in het AMC met een hersenbloeding. Ze wordt direct geopereerd en krijgt een drain die haar hersenvocht afvoert. De dag na de hersenbloeding kan ze alles zeggen en ook alles nog bewegen. Hoewel Kim een flinke optater heeft gekregen, is ze verder haar normale zelf.
Het herstel lijkt voorspoedig te gaan, totdat ineens uit het niets de rechterzijde van haar lichaam en haar spraak uitvalt. Eerst zijn die uitvallen sporadisch, maar ze worden steeds heftiger, totdat ze definitief lijken uit te uitvallen. Er blijkt een bloedvatvernauwing in haar hersenen te zijn ontstaan, waardoor er geen zuurstof meer bij de hersenen komt. Ellemarie: “Haar hele rechterkant deed niks meer. Ook haar rechterhand niet. En ze kon niet meer praten.”
Kim krijgt zware pijnmedicatie en ligt in totaal anderhalve maand in het ziekenhuis. Zelf heeft ze hier geen herinnering aan. Pas na vier weken wordt Kim weer ‘wakker’ en herkent ze ook haar vriend als ze hem in de ogen kijkt. Langzaamaan gaat het weer iets beter en kan ze gaan werken aan haar herstel. Ze komt terecht in het revalidatiecentrum Amsterdam, Reade, waar ze eerst intern en daarna poliklinisch (zonder opname) aan haar herstel werkt.
Layla (21) revalideert na hersenbloeding: 'Ik kon mijn mond niet meer opendoen'
Kim: “Toen ik intern revalideerde werd me langzaam duidelijk wat de gevolgen van mijn hersenbloeding waren. Ik kon niet meer praten en schrijven. En ik kon dus ook niks meer voor Team-Kim doen. Ik maakte me zorgen hoe ik me buiten moest gaan redden. Toen ik eenmaal thuis was en door bleef gaan met oefenen, ging het langzaam beter met me. Maar ik voelde me gevangen in mijn lichaam. Ik was verdrietig en gefrustreerd.”
Kims fysiek is hersteld, maar ze houdt aan de hersenbloeding afasie over. Ellemarie: “Afasie is een taalstoornis die kan ontstaan na hersenletsel. Alles wat met taal te maken heeft is moeilijker geworden. Kim heeft vooral moeite met spreken en schrijven. Maar het uit zich bij iedereen anders. Anderen hebben bijvoorbeeld ook moeite met lezen of zelfs met het begrijpen van wat iemand anders zegt. Maar dat heeft Kim gelukkig niet. Behalve als ze moe is, is het moeilijk om informatie op te nemen.”
“Het herstel hangt onder andere af van de grootte van de bloeding, leeftijd en doorzettingsvermogen. En dat verschilt per persoon. Kim heeft dat allemaal mee. Inmiddels zijn we een jaar verder en meestal zie je het meeste herstel in het eerste jaar. Maar Kim voelt dat ze nog veel verder kan komen. En als haar logopediste denk ik dat stiekem ook wel.”
Er is veel veranderd voor Kim. Ze werkte als voorlichter en haar werk was haar passie. Team-Kim, een stichting tegen kindermishandeling, heeft ze zelf opgericht. Nu doen anderen haar werk en dat is moeilijk voor Kim, vertelt Fernando.
Ook belemmert de afasie haar in het dagelijks leven. Fernando: “Alles is een uitdaging. Een drankje bestellen, reizen met het ov of als mensen wat aan je vragen en je niet kan antwoorden. Maar ook gesprekken met vriendinnen.”
Sara (43) kreeg vier hersenbloedingen: 'Ik heb een tikkende tijdbom in mijn hoofd'
Ellemarie: “Kim vertelt dat ze nog net zo geïnteresseerd is als voorheen. Alleen kan ze de vragen niet stellen. Inmiddels kan ze het wel opschrijven of iets via haar telefoon duidelijk maken. Maar het helpt niet als mensen gaan raden naar wat ze wil zeggen. Soms werkt het zelfs verwarrend en zorgt dat voor frustratie. En dan komt Kim helemaal niet uit haar woorden.” Kim: “Wees geduldig. Rustig. Geef me de tijd.”
Soms komt het voor dat mensen Fernando aanspreken, terwijl Kim erbij staat en het over haar gaat. Ellemarie: “Als mensen over je praten is dat niet fijn. Het is begrijpelijk, maar het is juist zo belangrijk om gelijkwaardig behandeld te worden, ook al heb je een afasie. Het hebben van een afasie betekent namelijk niet dat je dom of gek bent.”
Het is een van de redenen dat Kim meer bekendheid voor afasie wil. Fernando: “Ze wil dat mensen weten dat je niet je intelligentie of je humor kwijt bent. Maar de woorden komen niet zo makkelijk. Als je er nog nooit mee te maken hebt gehad, is het moeilijk te begrijpen wat afasie is en hoeveel impact het heeft.”
Tussen Fernando en Kim is de liefde nog volop aanwezig. “Ik wil vooral dat ze zich weer goed voelt en weer dingen kan doen. Nu is ze meer afhankelijk van mij. De balans is veranderd. En soms ben ik ook gefrustreerd als het even niet goed gaat. Maar tussen ons zit het goed.”
Kim is heel positief en optimistisch over haar toekomst. “Als ik beter praat zou ik graag weer voorlichting geven. Of misschien presentaties geven over afasie. Maar niet meer zoveel als vroeger. Dat kan waarschijnlijk ook niet. Verder bekijk ik het per dag, geniet ik van mijn leven en van de kleine dingen die nu heel groot voor mij zijn. Een kopje koffie en taart bestellen is voor mij nu een hele opgave, maar ik blijf positief en ik geef niet op. Ook al is het leven soms moeilijk, mijn advies is: leef.”
Logopedist Hannelore werkt met mensen die - net als Bruce Willis - afasie hebben
