De baby van Kelly Veenstra (34) blijft tijdens de bevalling draaien. Een natuurlijke bevalling is daardoor geen optie, maar ook de keizersnede gaat moeizaam. Het duurt zo lang dat het kindje via de navelstreng medicatie van Kelly binnenkrijgt en slapend geboren wordt.
In de rubriek Bijzondere bevallingen horen we de bijzonderste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“De zwangerschap van Enya was pittig”, vertelt Kelly. Ze heeft al een kindje en is in de wolken met de komst van de tweede. “Zwanger worden was voor mij niet geheel vanzelfsprekend. Enya is een ICSI-baby.” Maar hoe blij ze ook is, goed voelt ze zich niet. “Ik was misselijk, had bekkeninstabiliteit en het carpaaltunnelsyndroom.” Ook maakt ze zich zorgen. “Ik kon pas echt gaan genieten toen ik wist: als het nú geboren wordt, zijn de overlevingskansen groot.”
Als de bevalling wordt ingeleid, blijkt haar kindje nog niet te zijn ingedaald. “Ze bleef maar draaien. Enya heeft alle hoeken van mijn baarmoeder gezien.” De verpleegkundigen draaien het kindje succesvol in de baarmoeder om, zodat de bevalling kan beginnen. “Maar toen de zusters en de gynaecoloog de kamer verlieten, voelde ik haar weer bewegen en ging ze weer compleet anders liggen. Ik kreeg pillen om te kijken wat dat zou doen.”
Omdat de kans op een spoedkeizersnede blijft groeien, wordt er een keizersnede ingepland die een paar dagen later plaatsvindt. “Na de ruggenprik voelde ik alles nog. In een split second hebben de gynaecoloog en ik gekozen voor algehele narcose.”
Dat blijkt niet voor niks. Als Kelly volledig onder zeil is en de artsen bezig zijn haar buik open te snijden, draait de baby opnieuw. “Het was moeilijk om haar uit mijn buik te krijgen, omdat ze niet wisten hoe ze precies lag. De operatie duurde daarom langer dan gebruikelijk. Enya heeft via de navelstreng iets te veel van mijn slaapmiddel binnengekregen en is slapend geboren.”
Sophie koos voor een niet-medische keizersnede: 'Ik ben op mijn gevoel afgegaan'
Kelly vindt het moeilijk dat het op deze manier gegaan is. “Dit is niet zoals het hoort te zijn. Als moeder wil je de eerste momenten van je kind meemaken, maar wij sliepen allebei. Enya is gelukkig na een paar minuten wakker geworden, maar pas toen de narcose uitgewerkt was, ben ik de slaapkamer opgereden. Daar lag ze gelukkig lekker bij haar papa.”
Hoe het komt dat het meisje zo beweeglijk was? “Waarschijnlijk heb ik een grote baarmoeder. Enya was vrij groot, meer dan 4 kilo, maar ze heeft alle ruimte gehad.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Terwijl Kelly aan het bijkomen is, overlijdt – een dag na de geboorte – haar schoonvader. “Dat was pittig, vooral voor mijn vriend. Hij was enorm in tweestrijd. Hij wilde er zijn voor zijn gezin, maar ook voor zijn moeder en de rest van de familie. Omdat ik nog aan het herstellen was, kon ik hem niet zo goed ondersteunen als ik gewild had. Gelukkig hadden we een geweldige kraamverzorgster en lieve vrienden die enorm hebben geholpen. Ik weet niet hoe we deze tijd anders waren doorgekomen.”
De geboorte blijft haar bezig houden. “Ik vond dat mijn lichaam me in de steek had gelaten. Het voelde alsof ik gefaald had. Maar door de gesprekken met de gynaecoloog heb ik het een plekje kunnen geven. Zij heeft me ervan verzekerd dat ik er niks aan heb kunnen doen, dat het niet anders had gekund. Als ik bij was gebleven, had ik alles gevoeld. Dat had ik niet gewild.”
Bovendien gaat het goed met Enya. “Ik heb zes maanden intens van mijn meisje mogen genieten en een goede band met haar gekregen. Dat maakt alles goed.” Inmiddels is de baby 6,5 maand oud. “Ik ben net weer begonnen met werken, dus we moeten nog een beetje een ritme vinden en zijn zoekende, maar dat gaat ons zeker lukken.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Stephanie's tweeling bleek TAPS te hebben: 'Ze waren prematuur en zó ziek'
