Kelly Altun-Kuiper (39) is 35 weken zwanger als ze een midweek met haar partner naar Denemarken gaat. Ze gaat met een gerust hart op reis, de kans dat er iets gebeurt is immers minimaal. Maar op de laatste vakantiedag begint haar bevalling.
In de rubriek Bijzondere bevallingen horen we de bijzonderste verhalen over bevallingen. Van moeders, familieleden, vrienden, kennissen en experts.
“De zwangerschap verliep goed”, vertelt Kelly. “Alleen kreeg ik een hoge bloeddruk.” De reden kan ze wel raden. “We hadden een nieuw huis en waren al bijna twee jaar aan het klussen. Inmiddels zaten we midden in de verhuizing. Toen we over waren, zakte mijn bloeddruk. Tijdens de controles daarna bleek dat die laag bleef. Het kwam dus door de verbouwing en verhuizing.”
Het stel is door de drukte al jarenlang niet op vakantie geweest. “Ik was 35 weken zwanger en wilde graag een paar dagen weg. Volgens de verloskundige was dat geen probleem: baby’s worden niet vaak zo vroeg geboren.”
Dus vertrekken de twee richting Scandinavië. “We reden via Duitsland naar Denemarken. Vanuit daar gingen we een dagje naar Zweden en op de laatste dag huurden we een bakfiets waarmee we samen op pad gingen. Ik was dik en hield veel vocht vast, maar ik voelde me goed en was fit.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Na een geslaagde break pakken Kelly en haar man hun koffers en neemt Kelly nog een douche. “En toen braken ineens mijn vliezen. Ik belde de verloskundige met de vraag of ik nog naar huis mocht rijden, heel naïef natuurlijk. Omdat het kindje prematuur was, moest ik naar het ziekenhuis. Daar aangekomen bleek ik ook een bacterie te hebben opgelopen, Streptokokken groep B. Ook was mijn bloeddruk torenhoog.”
Daria staat zwangere Oekraïense vrouwen bij: 'Ze spreken niet of nauwelijks Engels'
De volgende dag begint de bevalling. “Het overviel me. Ik stond er niet echt bij stil, liet het over me heen komen.” Het is geen ideale situatie, maar toch is Kelly blij dat ze op dat moment in Denemarken is. “De zorg is er geweldig, de zorgverleners zijn lief en betrokken. Ze spraken goed Engels, maar soms was het tóch lastig. Het gaat tijdens een bevalling om zulke specifieke dingen, dat er soms een taalbarrière was. Daardoor had ik niet veel invloed op het proces. Maar alle lof voor het ziekenhuis, er is daar heel goed voor ons gezorgd.” Op 22 juni 2022 om 23.00 uur komt zoon Miran ter wereld.
Negen dagen moet het kersverse gezin in het ziekenhuis blijven. “Ik kon heel weinig, mijn bloeddruk was hoog en mijn HB laag. Daardoor voelde ik me niet goed en was ik vaak duizelig. Ik mocht in het begin niet van de kamer af, vanwege infectiegevaar. Daarna ging ik kleine stukjes lopen over de gang.”
Het regelen van de repatriëring gaat mis, maar Kelly en haar man willen weer naar Nederland, dus besluiten ze zelf te rijden. “We moesten veel regelen, dat vond ik misschien wel het vervelendste. We gingen op zoek naar winkels, bestelden spullen en kochten onder meer een reiswieg, een koelbox voor in de auto en spullen om te kolven. Ik had wel een noodkoffertje en een Maxi-Cosi meegenomen, maar dat was niet genoeg.”
De rit naar huis is een opgave. “De auto zat helemaal volgestopt met spullen, er was nauwelijks nog ruimte voor mij. Dat is niet lekker na een bevalling en dagenlang platliggen. We moesten onderweg nadenken over waar we konden stoppen om Miran te voeden en te verschonen, en een reis met een baby duurt langer dan zonder.”
Daisy's bevalling ging razendsnel: 'Daar zat ik in de douchecabine met ons zoontje in mijn armen'
Eenmaal thuis kunnen ze opgelucht ademhalen en hun zoon trots aan familie en vrienden laten zien. “Maar toen kwam ook de spanning eruit. Ik was opgelucht dat het allemaal goed was gegaan, maar het had heel anders af kunnen lopen.” Hoe ze op het avontuur terugkijkt? “We hebben een geweldige vakantie gehad, maar ik zou nooit meer zo laat in de zwangerschap op vakantie gaan. De kans dat je eerder bevalt is klein, maar wel aanwezig.”
Het leven lacht het gezin toe. “Miran doet het goed. Hij krijgt binnenkort een broertje. Meerdere mensen hebben ons al gevraagd waar de vakantie dit keer naartoe gaat”, lacht ze. “Maar die vakantie hebben we een paar maanden geleden al gedaan. Nu blijf ik lekker in en om het huis.”
Heb jij ook een bijzonder bevallingsverhaal? Mail je naam en verhaal in een paar zinnen naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Bijzondere bevallingen’ en wie weet lees je straks jouw verhaal terug op LINDA.nl.
Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring, en is geen medisch advies. Overleg altijd met je (huis)arts.
