Karen Soeters (48) gaat als beschermer van bedreigde dieren undercover op pad, en legt zo de meest gruwelijke vormen van dierenleed bloot. Dit doet zij soms met gevaar voor eigen leven.
“Ze omsingelden ons en wilden ons van de markt afslaan”, vertelt Karen in gesprek met LINDA.nl. In haar boek Vooruit met die geit deelt ze haar belevenissen als dierenbeschermer.
Karen is oprichter van House of Animals en heeft altijd al op willen komen voor diegenen die dat zelf niet kunnen. “Dieren hebben mij het hardst nodig, dus ben ik mij op dierenwelzijn gaan richten. Je verbaast je over wat we niet over hen weten.”
Een dag voor LINDA.nl haar belt, is ze naar Sam gereden: het varken waar zij een documentaire over maakt. Deze maakt zij met haar organisatie om het bewustzijn over dierenleed te vergroten. “Het zijn bijzondere en intelligente dieren, maar dat weten veel mensen niet. Veel varkens wonen in donkere stallen in Nederland. Ik wil laten zien wat voor dieren ze daar houden en hoop daarmee dat mensen anders gaan nadenken over wat er op hun bord ligt.”
Haar werk heeft vooral met bewustwording te maken. Maar naast dat ze wil laten zien hoe bijzonder dieren zijn, brengt ze ook misstanden aan het licht. “Met House of Animals hebben wij de grootste broodfokker uit Nederland kunnen stoppen, waar meer dan vijfhonderd honden zaten. Mensen hebben geen idee dat dit ook in Nederland bestaat.”
Stichting Varkens in Nood doet aangifte tegen slachterij wegens onnodig dierenleed
Dagelijks komt Karen in aanraking met dieren en sommige vergeet ze nooit. “Galgo’s, zo worden jachthonden in Spanje genoemd, worden vaak opgehangen als ze niet hebben voldaan aan de jager. Ze hangen net met hun pootjes boven de grond en sterven. Ik heb die beelden gezien. Ik ben ook bij een jager langs geweest voor mijn documentaire en daar lukte het mij om een hond te redden.”
Er gaat veel werk aan vooraf, voordat Karen en haar team iets kunnen aantonen. “Naar de broodfokker heb ik een groot undercoverteam gestuurd, dat een hondje wilde kopen. Maar voor een koper is niet alles zichtbaar, dus is een van ons er ook als vrijwilliger aan de slag gegaan. De derde keer hebben wij de fokker geconfronteerd.”
Zelf ging Karen ook bij deze broodfokker als koper undercover. “Het kan heel spannend zijn, want het gaat ook wel eens mis. Ik heb meestal beveiliging mee in bedreigende situaties. De laatste keer werd ik herkend. Dat was heel jammer, maar gelukkig liep het goed af. Ik heb hem nog vragen kunnen stellen.”
Op een paardenmarkt in Zuid-Laren liep het een keer niet goed af. “In een donkere straat werden we omsingeld door een groep boze mensen. Ze duwden tegen de cameraman en wij kregen dreigementen als we nog door zouden filmen. Als het te gevaarlijk is, stop ik wel. Maar ik heb zoveel snuitjes en ogen op mijn netvlies staan, dat ik blijf doorgaan.”
Karens werk is als dierenliefhebber niet altijd even makkelijk. “Ik probeer niet naar de ogen van de dieren te kijken en bouw een muur om mij heen. Soms lukt dat niet. Eén keer zag ik prachtige galberen in donkere hokken. Een beer stak zijn klauw uit de kooi en die heb ik toen gekriebeld. Het raakte mij zo erg, dat ik naar buiten ben gegaan. Zelf zijn de dieren machteloos, daarom móét ik hun verhaal vertellen.”
Haar boek ‘Vooruit met de geit’ ligt nu in de boekwinkels.
Dierenorganisatie ontdekt 160 postpakketten vol met levende kittens en puppy's
