Een erfenis van een bekende kan spannend zijn: wie krijgt wat? Maar een erfenis kan ook uit onverwachte hoek komen óf vervelende situaties met zich meebrengen.
Daar kan José (63) uit Voorschoten over meepraten. In de rubriek ‘De Erfenis’ vertelt ze erover.
“Mijn moeder was een zware diabetespatiënt. Lange tijd kon ze zich redelijk goed redden, maar toen er ook nog Parkinson bij kwam kijken, was ze aan huis gekluisterd”, vertelt José. “Ik heb een zorghart. Altijd sta ik voor mensen klaar en wil ik zorgen, dat zit in mijn aard. Toen mijn moeder dus niet veel meer kon, werd ik haar officiële mantelzorger.”
Haar broer en zus lieten zich zo af en toe in de weekenden zien. “Ze dronken dan koffie en namen cake mee. Na een uurtje waren ze vaak alweer weg. Boodschappen doen of het bed opmaken, alles kwam op mijn schouders neer.”
Na twee jaar ploeteren, raapte José de moed bij elkaar om haar broer en zus te confronteren met de zorg van hun moeder. “Ze hadden werkelijk geen idee. Maar heel veel beter werd het na dat gesprek niet. De zorg bleef bij mij liggen en de zorg ging op een gegeven moment ook in mijn hoofd zitten.”
Toen de moeder van José overleed, ging de erfenis door drie. “Je zou zeggen dat dat wel zo eerlijk is, maar in totaal heb ik vijf jaar lang dag in dag uit voor onze moeder gezorgd. Mijn gezin heb ik opzij gezet om dagelijks te kunnen controleren of mijn moeder wel geprikt had voor haar diabetes. Het voelde niet fair.”
Wederom besloot José om haar broer en zus met haar gevoelens te confronteren. “Mijn broer begreep het ergens wel. Hij bedankte mij voor mijn jarenlange inzet, maar hij vond niet dat dat betekende dat ik meer zou moeten erven. Mijn zus vond mijn redenatie klikklare onzin. Ik trok dus aan het kortste eind.”
Inmiddels heeft José er iets meer vrede mee. “Onder de streep denk ik ook ‘het is maar geld’. Ik laat door zoiets niet de band met mijn broer en zus verpesten.”
Angela (39) vergokte de erfenis van haar oma: 'Vijf of vijftigduizend euro, alles moet op bij mij'
