Het aantal Nederlanders dat in armoede leeft, neemt zonder maatregelen van het demissionaire kabinet alleen maar toe. Dat geldt ook voor Jolanda*, die deze zomer bij de voedselbank moest aankloppen.
Het Centraal Planbureau (CPB) voorspelt dat zonder ingrijpen het aantal mensen dat in Nederland in armoede leeft zal stijgen naar 5,7 procent.
“Ik ben niet zielig.” Dat zijn de eerste woorden van Jolanda. “Ik denk alleen: typisch dat dit mij weer overkomt.” Een paar jaar geleden kreeg Jolanda een auto-ongeluk. “Het is het bekende verhaal: een auto klapte achterop en in eerste instantie had ik nergens last van. Later kreeg ik rug- en nekklachten, maar die negeerde ik want ik werk als freelancer.” Jolanda belandde van de regen in de drup. “Door de klachten te negeren kreeg ik een hernia en belandde ik maandenlang in bed.” Dat was “het begin van het einde”, zo omschrijft Jolanda het zelf.
“Ik ben alleenstaand en mijn buffer raakte op. Ik heb altijd goed verdiend, maar de geldbron droogde op. Vooral door de hoge energiekosten van afgelopen winter heb ik geen meer vet op de botten.” Jolanda verkocht haar auto. “Dat was even voldoende om rond te komen, maar de zorgen waren niet weg. Alles ging op rantsoen. Ik stopte met het kopen van koffie en ook fruit werd veel te duur.”
Maar na haar belastingaangifte bleek dat ze geld terug moest betalen. “Op mijn freelanceklussen moet ik aan het eind van elk jaar belasting betalen. Het geld dat ik had door mijn auto te verkopen, was daardoor in een keer op. Ik moest naar de voedselbank.”
Om daar binnen te stappen moest Jolanda over een hoge drempel. “Het erge was dat een vriendin van mij daar vrijwilligerswerk doet. Zij deelt daar de pakketten uit en je mag alleen naar de voedselbank gaan in je eigen buurt. Ik had geen keuze.” Toen Jolanda’s vriendin haar zag, kon ze wel door de grond zakken. “Het was zo pijnlijk. Ik voelde me klein en compleet mislukt. Zij stond daar pakketten uit te delen en ik was degene die niet eens een pak melk kan betalen. Dat doet wat met je.”
Grote tekorten zorgen voor problemen bij Els' voedselbank: 'Door stress zit ik met hartproblemen'
Toch begreep Jolanda’s vriendin haar situatie heel goed. “Toen ze me zag zei ze niks. Het was vrij stil in de ruimte waar de pakketten werden uitgedeeld. Ze begreep heel goed dat als ze me zou groeten, ze mij in het middelpunt van de belangstelling zou zetten. Later die dag hebben we samen gehuild.” Sindsdien helpt Jolanda’s vriendin haar. “Ze koopt koffie of thee en vraagt altijd of ik iets nodig heb. Geld aannemen doe ik niet. Dat is mijn eer te na.”
Hoe het verder moet, weet Jolanda niet. “Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik geen goede arbeidsongeschiktheidsverzekering heb afgesloten. Als freelancer ben je daar zelf verantwoordelijk voor.” Toch is er hoop. “Via een traject van de gemeente kan ik een aantal uur per week aan de slag. Het zal werk zijn dat ik wel kan doen ondanks mijn lichamelijke klachten. Hiermee zou ik in ieder geval weer de energierekening zonder al te veel kopzorgen kunnen betalen. De rest zie ik daarna wel.”
Volgens het planbureau leeft nu 4,8 procent van de bevolking in armoede. Voor een eenpersoonshuishouden ligt de armoedegrens bij een inkomen van 1515 euro netto per maand. Zonder ingrijpen van de regering stijgt het aantal Nederlanders dat in armoede leeft volgend jaar naar 5,7 procent. De stijging van de armoede komt volgens het CPB deels door de gestegen inflatie en energieprijzen.
*Jolanda is niet haar echte naam. Vanwege haar eigen privacy wilde ze haar verhaal alleen anoniem vertellen.
Mariska maakt zich zorgen over stijgende supermarktprijzen: 'Nóg drukker bij voedselbanken'
