Bewaking voor John van den Heuvel

Enkele dagen voor het uitkomen van Moorddossier Holleeder – een vervolg op de crime-special De (onder)wereld van Willem Holleeder uit 2016 – is een persdag georganiseerd, waarop John geïnterviewd kan worden. De locatie wordt pas vlak voor aanvang bekendgemaakt. Eén van de vele beveiligingsmaatregelen rondom John van den Heuvel, die onder constante bewaking staat.

‘Natuurlijk ben ik wel eens bang’

Johns beveiliging werd eind 2017 opgeschroefd – “Door hoeveel man ik beveiligd word? Dan mag ik niet zeggen” – en dat is tot nog toe niet teruggedraaid. Of dat hem continu angstig maakt? “Nee. Natuurlijk ben ik wel eens bang. Als ik dat nooit zou zijn, zou dat niet normaal zijn. Maar als je mijn werk met angst doet, moet je stoppen. Je maakt het er immers voor jezelf niet leuker of gemakkelijker op. Misschien vermijd je bepaalde onderwerpen, en dan lijdt je werk er dus onder.”

‘Alles kan, maar nooit spontaan’

Hoe zit dat met zijn vrouw Mariëtte? “Zij steunt me erg”, vertelt John. “Ik kan niet veel praten met haar over mijn werk of de inhoud ervan. Maar we hebben het wel over de consequenties van mijn werkzaamheden. Die hebben namelijk absoluut weerslag op mijn privéleven”, erkent hij. “Ik kan alles doen, maar niks spontaan. Alles is georganiseerd. Als ik besluit dat ik over een uur naar de bioscoop wil, schieten toch wat mensen in de stress.”

Autorijden kan niet meer

Weerhoudt dat hem ervan dit soort impulsieve uitjes te maken? “Nee, ik ben laatst nog naar Bohemian Rhapsody geweest. Ik drink ook gewoon biertjes met mijn vrienden. Dan zit er wel beveiliging bij. Met mijn vrouw ga ik gewoon nog een hapje eten buiten de deur. Maar alleen zijn we nooit meer.” Dat écht spontaan zijn niet meer mogelijk is, noemt John het grootste nadeel. “Soms zou ik zo graag ergens alleen willen lopen. Ook houd ik van autorijden met lekker harde muziek op. Dat is al een tijdje niet meer gebeurd. Ik word gereden en zit dan dus achterin. De muziek luister ik op een koptelefoon.”

Lees ook
John van den Heuvel in ‘RTL Boulevard’ én ‘DWDD’ over bedreigingen: ‘Een krankzinnige situatie’

Dingen loslaten

Het klinkt alsof John een manier heeft gevonden om met zijn situatie om te gaan. ‘Berusting’ wil hij het echter niet noemen. “Het is een omgangsmodus inderdaad. Ik moet dingen soms loslaten, anders zou het heel veel onrust geven.” Dat lukt hem al een stuk beter dan in het begin, vertelt hij. “Toen belde ik elke week met de mensen die hierover gaan: ‘Is er al zicht op het einde? Weet je al iets?’. Ik hoopte dat alles snel weer normaal zou worden, maar merkte al snel dat deze situatie een lange adem had.”

Geen twijfel over docu

Of er ooit een punt komt waarop John zegt: tot hier en niet verder? Een duidelijk antwoord: “Nee. Al zóu het zo zijn, dan zou ik het nog niet zeggen. De verkeerde mensen weten dan: ‘Als we dit of dat doen, stopt-ie ermee’.” Ook over zijn nieuwe documentaire over Willem Holleeder heeft hij niet getwijfeld. “Ik wilde heel graag een vervolg maken op mijn eerdere docu. Die belichtte de transformatie van Holleeder van een grote crimineel naar ’s Nederlands knuffelcrimineel, maar ging niet over de huidige verdenkingen.”

Geen maffiafamilie

In de documentaire doet Holleeders zus Sonja voor het eerst voor de camera háár verhaal. Hoe hij Sonja zo ver kreeg? “Nou, ik ken haar nu een paar jaar en we hebben een goede verstandhouding. Vroeger was ik in de veronderstelling dat het een gesloten maffiafamilie was. Dat verhaal bleek veel genuanceerder. Ik heb Sonja goed uitgelegd waarom ik deze docu maak. Dat ik inzichtelijk wil maken waar Willem van verdacht wordt, maar ook welk leed er daardoor wordt veroorzaakt. Toen wilde ze het wel doen. Ook ter nagedachtenis aan haar man Cor van Hout, aan wie ze nog steeds loyaal is (en die in 2003 werd geliquideerd; volgens Sonja gaf Willem daartoe de opdracht, red.).”

Lees ook
Sonja Holleeder vertelt voor ’t eerst over leven met Cor van Hout in docu ‘Moorddossier Holleeder’

John over inbraak

John van den Heuvel vertelt in de docu ook zélf voor het eerst over een gewelddadige inbraak bij hem thuis – volgens hem uitgevoerd door mannen van Holleeder. “Ik wilde dit graag persoonlijk insteken, omdat ik er ook persoonlijk bij betrokken bén”, legt hij uit. “Ik heb ook daar niet over getwijfeld. Ik wil het leed van de slachtoffers een stem geven en de huidige ontwikkelingen laten zien. Die rechtszaak wordt al meer dan een jaar gevoerd, maar over de moorden gaat het daarbij bijna niet. Terwijl die heel wat hebben teweeggebracht.”