Jennifer du Floo wist jarenlang redelijk normaal te functioneren, ondanks haar medicatieverslaving en alcoholmisbruik. Vijf jaar geleden liet ze zich opnemen om behandeld te worden. Nu helpt ze andere ex-verslaafden.
Jennifer (47), vroeger werkzaam in de mode-industrie, vierde successen graag met een wijntje bij de lunch.
“Ik ging zogenaamd chic een mooi wijntje drinken op het terras. Maar achteraf gezien was het bij mij eigenlijk niet anders dan mijn thuissituatie van vroeger. Ik ben namelijk opgegroeid met een verslaafde moeder en een vader die afwezig was.’’
Jennifer stopte niet na een flesje wijn bij de lunch. Ze was altijd die vriendin die als laatste naar huis ging. “Ik verzon steevast nog iets om maar door te gaan. Soms zo lang dat ik niet meer op mijn benen kon staan.”
Ze dronk altijd in fases en noemt het zelf bingedrinken. “Ik dacht altijd: het gaat wel voorbij, ik hou nu eenmaal van gezelligheid.” Toch viel het niet mee. Ze kon eigenlijk niet meer stoppen in die laatste periode.
Jennifer begon in de middag met ‘mooie wijntjes op het terras’, ging de hele nacht door en belandde als iedereen al was afgehaakt thuis alleen op de bank. Maar ook daar kon ze haar rust niet vinden. Op een gegeven moment was het zo erg dat ze net zo lang dronk tot ze er letterlijk bij neerviel.
Het laatste half jaar voordat ze werd opgenomen volgden de binge-aanvallen zich steeds sneller achterelkaar op. “Ik begon toen ook te merken dat ik lichamelijk afhankelijk was. Ik begon te trillen, was wazig in mijn hoofd en voelde me niet goed als ik niet dronk.”
Hoewel Jennifer zelf wel dacht dat ze de drank onder controle had, bleek dat helemaal niet zo te zijn. Ze had het alleen zelf niet door. “Mijn hele identiteit hing aan alle ellende die ik had meegemaakt in het verleden. Ik wil daar niet te veel over uitwijden, maar mijn jeugd is verschrikkelijk geweest. Ik gebruikte om te vergeten.” Pas toen de middelen wegvielen, kon ze aan haar verwerkingsproces beginnen.
Tegenwoordig vermaakt ze zich weer zonder drank. Hoewel ze het eerst nog lastig vond om zonder drank op een feestje te verschijnen, heeft ze dat nu niet meer. Ze is juist trots dat ze geen alcohol meer nodig heeft.
“Ik zeg altijd: check je motief. Waarom drink je, wat levert het je op? Je kunt ook prima een feestje vieren zonder drank. Het maakt je niet meer ontspannen of gezelliger. Dat is de verslaving die praat. Het is wel te zot voor woorden dat drank in onze maatschappij zo geaccepteerd is, dat ik mij als herstellende verslaafde een buitenstaander moet voelen als ik geen drank drink.”
Jennifer dacht lange tijd dat zonder drank niets meer leuk zou zijn. “Voor mij was genieten: met z’n allen naar de kloten gaan, helemaal los met drank en een xtc-pilletje.” Tegenwoordig gaat ze nog net zo los, maar dan wel nuchter. “En de volgende dag sta ik weer fris en fruitig, zonder kater naast mijn bed.”
Maar het allergrootste verschil is dat Jennifer in het hier en nu leeft. Dat was tijdens haar middelenmisbruik wel anders. “Aanwezig en nuchter zijn, vond ik heel eng, maar ik heb geleerd om zelf de regie over mijn emoties te pakken. Dat was niet makkelijk, maar ik heb veel therapie gehad en dat heeft echt geholpen. ”
Nu zij er zelf bovenop is gekomen, wil ze haar kennis doorgeven aan andere ex-verslaafden. Ze is haar eigen re-integratiebureau gestart om ze op weg te helpen richting de arbeidsmarkt. Haar missie is om herstellende verslaafden weer in hun kracht te zetten en het stigma rondom verslaving te doorbreken.
“Ik weet als geen ander hoe eng het kan zijn. Als je uitbehandeld bent, val je vaak in een soort gat en het gevaar van een terugval ligt altijd op de loer. Met mijn ervaring hoop ik dan ook andere verslaafden te kunnen helpen om hun leven weer op de rit te krijgen.”
Inge's ex is leraar basisschool én seksverslaafd: 'Hij ging met minstens vijftien andere vrouwen'
Dit verhaal verscheen eerder op 21 december 2011 op LINDA.
