Ooit deelde ik het bed met Jasper. Hij was kleiner dan mijn vorige vriendjes, had donkere ogen en kastanjebruin haar. Verder leek hij sprekend op een Zuid-Italiaan, maar hij was zo Hollands als wat. Ik viel als een blok voor hem omdat hij geestig was. Sarcastisch, nooit cynisch, want dat is vergif voor aantrekkingskracht.

Nog voordat ik z’n geslachtsdeel in de smiezen kreeg, laat staan aanraakte, had Jasper me gewaarschuwd voor de geringe lengte. Ik moest er niet veel van verwachten. “Ik ben met van alles gezegend”, zei hij terwijl hij langzaam door z’n dikke haarbos streek. “Maar helaas niet op dat vlak”, en richtte zijn blik op het kruis.

Het deed me denken aan oud-collega Lara. Een knappe, zwoele meid die dagelijks over haar brede kont klaagde. Een bilpartij van prima proportie nam door haar eigen onzekerheid gigantische vormen aan. Een gezamenlijke vriend zei ooit: “Als Lara er niet de hele tijd over zou kletsen, dan zou je het zelf nauwelijks opmerken.”

Uiteindelijk liet Jasper me kennismaken met het kleine klokkenspel dat in opgewonden staat een krappe tien centimeter haalde. Fier rechtop was-ie zeer aaibaar. Een harige prop, een soort vriendelijke Gremlin. Ingewikkelde standjes voor diepe penetratie zouden we links laten liggen, nam ik meteen aan. Deze man had vast andere kwaliteiten. En fellatio zonder kokhalzen is ook best fijn.

Gaandeweg zijn liefdesleven en seksuele uitspattingen had Jasper zichzelf wijsgemaakt, of wellicht feedback van partners gekregen, dat hij een held in oraal bevredigen was. Ook dat liet hij op voorhand weten. Hoe attent.

Toen het eenmaal zover was, ervaarde ik echter iets heel anders. Op een ochtend daalde hij tijdens de seks af. Na een minuut of wat dacht ik: wat gebeurt hier? Het was alsof mijn vulva een flipperkast was en hij met z’n tong en vinger een bal zo snel mogelijk alle kanten op moest bewegen. Nu ben ik slecht in afwijzen… maar faken alsof ik iets lekker vind, zit helemáál niet in mijn DNA.

Op een gegeven moment duwde ik Jaspers hoofd dus maar zacht terug, weg van mijn dijen. “Eh Jasper…” Nog voordat ik wat kon zeggen, zuchtte hij licht geïrriteerd: “Jij bent ook moeilijk te behagen, hè? Jeetje mina.” En met een rotvaart duwde hij z’n tong er weer in.

“Ho stop!”, riep ik geschrokken, en ging rechtop zitten zodat Jaspers hoofd niet meer in de buurt van de heilige poort zou zijn. Ik was er stil van en hij zag het. Teleurgesteld zei hij: “Wat is er toch mis met je? Je hebt niet één keer gekreund, Maaike. Misschien moet je wat meer ontspannen.”

Je sekspartner iets kwalijk nemen is zelden een goed idee. Verwijten maken evenmin. “Je had in plaats van als een dolle tekeer te gaan ook kunnen checken hoe ik op jouw kunsten reageer”, probeerde ik als feedback. Maar dat was natuurlijk ook een verkapt verwijt.

“Maar beffen is mijn unique selling point!”, zei Jasper beledigd. “Je wat?”, lachte ik keihard. “Ik heb er in ieder geval nooit klachten over gehad”, mompelde hij. “En je weet… hiermee red ik het niet”, Jasper keek naar z’n piemel die er op dat moment extra verdrietig bij leek te hangen en wat aandacht kon gebruiken. Uiteindelijk werd het niks met Jasper. En dat lag heus niet aan de lengte van zijn piemel.

'Ik trek zonder gêne, zonder dat hij erom vraagt, meteen m’n broek uit als ik binnenkom'Lees ook