Ik heb een vreselijke fout gemaakt. Terwijl ik terug kwam van een rondje hardlopen, zag ik de buren hannesen met een wasmachine. Nou ja, de buren zijn het niet echt; ze wonen aan het begin van de straat.
Mensen met wie je hey-hai-hoi-contact hebt. Als ze de hond uitlaten zwaai ik vriendelijk. Maar nu waren ze, allebei zestigers, druk bezig met hun nieuwe wasmachine. Omdat ik het niet aan kon zien en ze duidelijk wel wat hulp konden gebruiken, bood ik aan ze even te helpen.
Een handvol minuten later staat het ding op hun zolder op zijn plek. De buurvrouw bedankt me en schenkt me haar meest liefdevolle glimlach. De buurman bedankt me ook en staat er op mij een biertje in te schenken. Mijn verweer dat ik net hardgelopen heb en niet helemaal bezweet op hun bank wil gaan zitten, wuift hij weg. “Ah joh, die heeft wel ergere dingen meegemaakt dan een beetje zweet.” Als ik niet zo onnozel was als dat ik ben, had dit de eerste alarmbel moeten zijn.
Ik ga zitten en krijg een donker biertje van hem, formaatje halve liter. “Zo, gezellig, zo zien we elkaar nog eens”, begint de buurman. Zijn vrouw komt aangelopen met een schaaltje nootjes, zo te zien cashew-mix.
De buurman vertelt trots dat ik niet de enige entertainer van de buurt ben, want hij is al tien jaar de presentator van de Kerstbingo voor de Voedselbank. Ik pers er een glimlach uit en proef waarom ik nooit donkere biertjes drink; niet te hakken. Ik bestudeer zijn hoofd terwijl hij praat. Hij is van het type dat eigenlijk te weinig haar over heeft voor een kapsel, maar er toch voor kiest om het haar dat hij heeft welig te laten tieren. “Grappig hè”, zegt hij. “We zien elkaar een paar keer per week en toch weten we bijna niets van elkaar.”
“Ach ja, zo gaat dat met buren”, reageer ik, terwijl ik me afvraag of het zou opvallen als ik de helft van het bier laat staan. Dan kan ik tenminste weg uit deze ongemakkelijke situatie. Mijn blik blijft hangen bij een foto van hen in zwemkleding in de zon, duidelijk op vakantie. Zij ziet waar ik naar kijk en zegt: “Dat was twee jaar geleden op Jamaica. Dat was zo’n geweldige vakantie.”
“Hedonisme”, zegt haar, en nu even ook mijn, directe buurman en hij veert op. “Ken je dat?” Ik zeg dat ik bekend met de term; het streven naar genot, maar het blijkt een resort. Op Jamaica dus. Een resort waar mensen naartoe gaan om sex te hebben, met andere mensen. Een zogeheten Clothing Optional-resort. Een adult playground. De naïeveling in mij oppert nog: “O? Hadden jullie verkeerd geboekt?”
Ze hadden geenszins verkeerd geboekt. In meer geuren en kleuren dan me lief is vertelt hij, de hele tijd hij, dat ze de tijd van hun leven hadden. “Zijn jullie eigenlijk ook swingers?”, is zijn volgende vraag. Precies op dat moment giet ik mijn laatste slok, in recordtempo gedronken, bier naar binnen en zeg dat ik nu echt moet gaan douchen. Ze zwaaien me uit bij de deur, als waren ze m’n ouders. Iets dat qua leeftijd prima zou kunnen. Even een les voor de volgende keer: als je mensen met zijn tweeën iets zwaars ziet tillen: HELP NIET.
Jan krijgt een Griekse massage: 'Er zijn weinig dingen zo onflatteus als een papieren onderbroek'
