Afgelopen donderdag was de laatste uitzending van Jan de Hoop. In tranen nam hij afscheid van zijn publiek, na duizenden berichten te hebben ontvangen van fans over het einde van een tijdperk. En dat snap ik ook, want het is echt niet eenvoudig om weg te lopen bij iets wat al die jaren zo enorm succesvol en veilig voor je geweest is. En al die aandacht is tóch verslavend. Hoe gewoon je ook claimt te zijn gebleven.

Juist dáárom is het zo enorm fijn voor Jan dat het uiteindelijk zijn echtgenoot heeft gezegd dat het genoeg is geweest. Dat er meer in het leven is dan werk en vroeg opstaan. En dat Jan vervolgens het licht heeft gezien dat er ándere dingen in het leven óók bijzonder zijn. Tijd met je geliefde, langere vakanties, je wekker niet meer zo enorm vaak te hoeven zetten. Als iemand daar recht op heeft, is het Jan wel.

Mijn ochtendritueel zal er nooit meer hetzelfde uitzien zonder Jan altijd aanwezig op de achtergrond. Maar het idee dat ie vanaf nu met de zon op zijn snuit languit in de natuur aan een kopje koffie aan het slurpen is, maakt alles weer goed. Ik ga je missen!

Willibrord Frequin: 'Zijn lichtje is nu gedoofd, maar mijn voorbeeld zal hij altijd blijven'Lees ook