Stel: je hebt seks met een man en hij doet, zonder jouw toestemming en medeweten, stiekem het condoom af. In zo’n geval heb je niet alleen te maken met een absolute eikel van een vent, maar ook met stealthing.
Wat kun je doen als dit je overkomt? Isa* (41) deelt haar verhaal en geeft een aantal goede tips.
Stealthing is helaas allesbehalve een nieuw verschijnsel, maar de term is bij velen nog onbekend. Zo schrijft actrice Joy Delima in haar Volkskrant-column dat ze haar eigen stealthing-ervaringen zelfs pas herkende na het zien van de serie I May Destroy You, waar dit ook in voorkomt. Maar wat is het?
Stealthing is gedwongen onveilige seks. De seks vindt vrijwillig plaats, maar onder de voorwaarde dat het veilig gebeurt – mét condoom dus. In het geval van stealthing verwijdert de man zonder toestemming en/of medeweten van zijn sekspartner (m/v) het condoom, en is er dus sprake van gedwongen onveilige seks. Omdat het stiekem en zonder toestemming gebeurt, valt het onder seksueel geweld. In Nederland is stealthing nog niet los opgenomen in het Wetboek van Strafrecht, in landen als Australië, Nieuw-Zeeland en Groot-Brittannië wordt daar al wel aan gewerkt. Californië voerde begin oktober als eerste Amerikaanse staat een verbod op stealthing in.
Eind 2017 spreekt Isa af met een man waar ze eerder mee heeft gedatet. Na een leuke avond gaat ze met hem mee naar huis, waar het op seks uitloopt. Op dat moment is Isa niet aan de pil, dus vertelt ze dat ze dit alleen wil mét condoom. Hij moppert wat, maar gaat akkoord. Toch voelt tijdens de vrijpartij iets niet helemaal goed, vertelt Isa.
“Hij was een beetje aan het pielen down there, en ik dacht: hij doet de boel even goed. Hij was groot geschapen, misschien knelde het condoom. We gingen door en na de daad vielen we in slaap. De volgende ochtend zei hij doodleuk dat ik de morning-afterpil maar moest gaan halen. ‘Het is niet goed gegaan gister – ik heb het condoom afgedaan’. Nou, mijn mond viel gewoon open van verbazing. What the fuck overkwam me nu?”
“Ik vond het echt bizar dat hij dit had gedaan, terwijl hij wíst dat ik alleen veilige seks wilde. Ik had geen idee wat ik met deze situatie aan moest en sprong onder de douche, ik wilde daar snel weg. Hij reed me naar het station terwijl ik hem doodzweeg. Toen kreeg hij pas door dat ik kwaad was en hij begreep niet eens waarom. Bizar. Naast boos was ik vooral ook bang dat hij dit al vaker had gedaan en ziektes bij zich droeg.”
Pas als Isa bij haar huisarts vertelt waarom ze snel een koperspiraal wil laten zetten, komt pas echt binnen wat er gebeurd is. “Ik schoof mijn nare ervaring af als ‘een slechte date’ en probeerde het te rationaliseren”, vertelt ze. “Ik was in eerste instantie boos en voelde me niet meteen misbruikt, maar dat is wél wat dit is. Hij was een direct gevaar voor mijn welzijn. Dat liet mijn huisarts me inzien.”
Ze wordt doorverwezen naar het Centrum voor Seksueel Geweld, op de eerste hulpafdeling van een ziekenhuis. Zij onderzoeken haar, geven medicijnen en peilen of de politie ingeschakeld moet worden. Zij vertellen haar dat het doen van aangifte lastig zal zijn (‘Jouw woord tegen het zijne’), maar Isa besluit dit toch te proberen. In inderdaad, eenmaal op het bureau gaat het niet van harte.
“Ik heb echt moeten praten als Brugman om aan te tonen dat stealthing ook seksueel geweld is. Het was bijna een kwestie van overtuigen. Op dat gebied valt voor hen nog wel wat te leren.” De aangifte wordt uiteindelijk opgenomen, Isa krijgt extra lichamelijk onderzoek en de man in kwestie wordt gearresteerd. Helaas komt hij ermee weg door een slimme smoes die Isa hier liever niet wil delen. “Het laatste wat ik wil, is dat anderen hier ideeën uit halen.”
Als Isa haar nare ervaring met mensen deelt, krijgt ze meerdere keren reacties als ‘Had je niet beter kunnen opletten?’ en ‘Waarom vertrouwde je hem?’. Verschrikkelijk irritant, vindt ze. “Vertrouwen zegt niets, hoelang je iemand kent zegt niets. Bovenal: leg de schuld niet bij het slachtoffer, maar bij degene die het dóet. Vrouwen hebben verdomme het recht om dezelfde vrije seks te hebben als mannen, maar toch horen wíj altijd ‘je had beter moeten weten’. Er valt hier nog een wereld te winnen en dat maakt me strijdlustig.”
Isa stopt haar vrije uren daarom in de ontwikkeling van stealthing.nl, een site voor slachtoffers. “Zij zouden niet langer moeten denken dat het ‘maar een slechte date’ is, maar dat ze te maken hebben gehad met een seksueel roofdier dat alleen denkt aan zijn eigen genot. Ik wil mensen die dit meemaken daarom een hart onder de riem steken en verder helpen.”
Isa’s advies voor slachtoffers van stealthing is duidelijk: zorg eerst voor je eigen gezondheid. Neem bijvoorbeeld een morning-afterpil of koperspiraal, om ongewenste zwangerschap te voorkomen. Stap twee: neem contact op met het Centrum voor Seksueel Geweld. “Ze kunnen lichamelijk onderzoek doen, eventuele ziektes behandelen en psychische hulp bieden. Daarnaast hebben ze goede contacten met de politie, waar je aangifte kunt doen.”
Hoewel Isa zelf flink moest praten om haar aangifte rond te krijgen, benadrukt ze tóch het belang hiervan. “Hoe meer meldingen de politie binnenkrijgt, hoe harder het belletje rinkelt en hoe groter kans is op jurisprudentie,” aldus Isa. “Het zal niet altijd lukken, want stealthing wordt nog niet expliciet genoemd in het Wetboek van Strafrecht. Maar goed, dat was ooit ook zo bij wraakporno en cyberpesten. Mijn zaak was helaas geen doorbraak, maar ik hoop dat anderen die fakkel kunnen dragen. Ik ondersteun hen graag. Samen sta je sterker.”
*Vanwege privacyredenen is de naam van Isa gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Iris (29) werd slachtoffer van seksueel geweld: 'Het gekke is dat ik me nog lang heb geschaamd'
Disclaimer: dit artikel gaat over een persoonlijke ervaring, en is geen medisch advies. Overleg altijd met je (huis)arts.
